دويچه وله / عبدی كلانتری: پس از آنكه جواد ظريف، سفير ايران در سازمان ملل متحد، اعلام كرد ايران برای مذاكرات مستقيم با آمريكا آمادگی دارد، رسانه‌های ليبرال آمريكا بار ديگر تأكيد كردند كه كابينه‌ی بوش بايد هرچه زودتر به مذاكره‌ی مستقيم با ايران پرداخته و به اين كشور ضمانت‌های امنيتی بدهد كه به خاك آن حمله نخواهد كرد. بنا به نوشته‌ی فاينانشال تايمز، يك مقام عالی رتبه‌ی ايرانی به طور غير رسمی به واشنگتن آمده تا مقدمات گفتگوی مستقيم با آمريكا را تدارك ببيند.

پنج‌شنبه‌ی گذشته جواد ظريف سفير ايران در سازمان ملل در ستون سرمقاله‌های روزنامه‌ی نيويورك تايمز طی مقاله‌ای نوشت: «فشار و تهديد به حل مسايل كمكی نمی‌كند. يافتن راه حل مستلزم اراده‌ی سياسی و تمايل به مذاكره‌ی جدی است. ايران آماده‌ی چنين كاری است. » آقای ظريف بار ديگر و به طور رسمی به كابينه‌ی بوش و مردم آمريكا اعلام كرد كه دولت ايران آماده‌ی گفتگوی مستقيم با آمريكاست. اما كابينه‌ی بوش هنوز اصرار دارد دامنه‌ی مذاكرات به مسايل عراق محدود بماند.

طبق گزارش فاينانشنال تايمز (۷ آوريل) يك مقام عالی‌رتبه‌ی ايرانی به نام محمد نهاونديان به واشنگتن آمده تا تلاش كند امكانات مذاكره‌ی مستقيم با آمريكا را فراهم گرداند. هیأت ايران در سازمان ملل گفته است آقای نهاونديان برای كارهای خصوصی بازرگانی به آمريكا آمده و مأموريت رسمی ندارد. آقای نهاونديان سمت‌های مهمی در دولت ايران داشته از جمله معاونت اقتصادی و فناوریِ شورای عالی امنيت ملی ايران، و رييس اتاق بازرگانی و صنايع و معادن تهران. آقای نهاونديان دكترای تخصصی اقتصاد از دانشگاه جورج واشنگتن آمريكا را داراست. او در دولت محمد خاتمی معاون وزير بازرگانی بود. كاخ سفيد از حضور آقای نهاونديان در واشنگتن اظهار بی اطلاعی كرده است.

در حاليكه عالی‌ترين مقامات دولت ايران، با تأييد رهبری، قصدشان را برای مذاكرات مستقيم با آمريكا برای كاهش بحران ميان دو كشور اعلام كرده اند، خانم كانداليزا رايس و جان بولتون سفير آمريكا در سازمان ملل بازهم بر اقدامات تنبيهی عليه ايران انگشت گذاشتند. آقای بولتون اين هفته در يك نشست صبحانه با خبرنگاران، حتا اشاره كرد اگر ايران همانند ليبی تسليم نشود، امكان دارد كابينه‌ی بوش گزينه‌هايی خارج از چارچوب سازمان ملل را به عمل در آورد.

روزنامه‌ی نيويورك تايمز در گفتگويی با يك متخصص ارشد امور خاورميانه در ستاد فكری «بروكينز اينستيتوشن» می‌نويسد، كابينه‌ی بوش رژيم ايران را اساساً «يك رژيم نامشروع» می‌داند و سياست‌های آن، اعم از ديپلماتيك يا غيرديپلماتيك، معطوف به تغيير رژيم است.

هفته‌ی نامه‌ی تايم نيز اين هفته (تاريخ روی جلد، دهم آوريل) در تفسيری انتقادی می‌نويسد، كابينه‌ی بوش بايد از اروپاييان تبعيت كند و بپذيرد كه تغيير رژيم بايد با فشار از درون صورت بگيرد. فشار از خارج دستِ رهبران ايران را قوی تر می‌كند. حمله‌ی نظامی به ايران نيز باعث هرج و مرج و ناامنی در منطقه خواهد شد. مجله‌ی تايم می‌نويسد: «ضمانت‌های امنيتی كه شامل قولِ قطعی و بی قيد و شرط به تهران دائر بر اين كه هرگز مورد حمله قرار نخواهد گرفت، كمك خواهد كرد كه روابط دو كشور عادی شده و ايران ديگر انگيزه ای برای كسب سلاح اتمی و دفع خطر نداشته باشد.»

تايم نتيجه می‌گيرد چنانچه در كنار تهديدات مربوط به تحريم‌های اقتصادی، ضمانت‌های امنيتی به عنوان پاداش ارائه نشود، دولت ايران تن به فشار نخواهد داد و تلاش‌های ديپلماتيك برای حل صلح آميز بحران اتمی ايران ناكام خواهد ماند.