دویچه وله فارسی

روز شنبه، ۲۱ مهر (۱۳ اکتبر) «الکساندر پلاتس» که یکی از میدان‌های خاکستری‌رنگ برلین به شمار می‌رود لباس الوان پوشیده است. هزاران نفر با لباس‌های رنگی  و بادکنک‌‌های کوچک و بزرگ و پلاکارد گرد آمده‌اند تا اعتراض خود به رشد راست‌گرایی و نژادپرستی در آلمان و محدودیت‌های روزافزون برای پناهندگان و مهاجران را به نمایش بگذارند.

بر پلاکاردهایی  که آنها باخود حمل می‌کنند شعارهای انسان‌دوستانه نقش بسته است: «جامعه شکاف‌ناپذیر است»، «نه به نژادپرستی»، «نه به دشمنی با مسلمانان»، «جامعه‌ی باز، فرصتی برای رشد همگان است»، «جهان به همگان تعلق دارد» ...

فضای میدان پر است از موسیقی‌های گوناگون و واژه‌هایی که  سخنرانان از چند گوشه‌ی میدان در حمایت از جامعه‌ی باز و چندفرهنگی بیان می‌کنند.

در گوشه و کنار میدان کامیون‌ها و مینی‌بوس‌هایی پوشیده از شعار و پرچم‌های احزاب و سازمان‌های گوناگون سیاسی و اجتماعی به انبار اعلامیه و سوت و دیگر لوازمی که صدا تولید می‌کنند تبدیل شده‌اند. برنامه‌ریزان قصد دارند که صدای اعتراضشان فراتر از میدان الکساندر و مسیر راهپیمایی شنیده شود.

جالب اینکه در سرتاسر میدان یک مامور پلیس به‌چشم نمی‌خورد. شمار کمی مامور انتظامی به فاصله‌ی بسیار دور، راه‌های ورودی به میدان را برای خودروها بسته‌اند.

دعوت‌کنندگان

بیش از چهار هزار و ۵۰۰ حزب و سازمان و شخصیت‌ سیاسی و اجتماعی و فرهنگی آلمان برای حضور در تظاهرات روز شنبه دعوت کرده‌اند.

هایکو ماس، وزیر امور خارجه آلمان یکی از شخصیت‌های برجسته است که پشتیبانان جامعه‌ی باز و مدافعان حقوق بشر را برای شرکت در آن فراخواند.

تنها حزب حاکم «دموکرات مسیحی» به رهبری صدراعظم آنگلا مرکل و حزب راست‌گرای پوپولیستی «آلترناتیو برای آلمان» اعلام کردند که در این حرکت اعتراضی شرکت نمی‌کنند.

علت دوری دموکرات‌مسیحی‌ها از این اقدام اعتراضی ، حضور «چپ‌گرایان افراطی» در آن اعلام شده است.

تظاهرات روز شنبه باعث شد که بار دیگر اختلاف‌نظر سران «حزب چپ» در رابطه با جامعه‌ی باز و مبارزه با نژادپرستی عیان شود. درحالی که حزب در کلیت خود از این تظاهرات حمایت کرده، زهرا واگن‌کنشت، رئیس فراکسیون حزب در پارلمان آلمان از شرکت در آن سر باز زد. او مخالف «مرزهای باز» و «پذیرش بی‌حدو حصر» پناهجویان و مهاجران است.

شرکت‌کنندگان

برنامه‌ریزان تظاهرات روز ۲۱ مهر انتظار داشتند که  حدود ۴۵ هزار نفر در آن شرکت کنند. اما بر اساس آمارهای گوناگون پلیس و برگزارکنندگان، بین ۲۰۰ هزار تا ۲۴۰هزار نفر در اعتراض به نژادپرستی، تبعیض علیه مهاجران و رشد راستگرایان افراطی به تظاهرات پرداختند.

در نخستین ساعت گردهمایی در میدان الکساندر، شرکت‌کنندگان از قشرهای سنی گوناگون بودند. اما به‌مرور شمار نوجوانان و جوانان افزایش چشمگیری یافت. در «بلوک» سازمان عفو بین‌الملل متوسط سنی افراد حدود ۱۸ سال بود.

ماری پیپر، از فعالان این سازمان در گفت‌وگو با بخش فارسی دویچه وله ضمن ابراز خرسندی از حضور «این همه جوان» در «بلوک» عفو بین‌الملل اظهار داشت: «خوشبختانه نسل جوان آلمان به پدیده‌های نژادپرستی، تبعیض علیه مهاجران و تبعیض جنسیتی بی‌تفاوت نیست و می‌داند که باید در این زمینه به طور جدی فعالیت کند».

او در پاسخ به این پرسش که چرا عفو بین‌الملل علاوه بر حمایت از زندانیان سیاسی به حوزه‌های دیگری هم وارد شده گفت: «امروزه نقض حقوق بشر تنها در زندان‌ها صورت نمی‌گیرد بلکه به امری فراگیرتر تبدیل شده است. مثلا در همین آلمان که پیش‌تر به حقوق بشر اهمیت ویژه‌ای داده می‌‌شد، نژادپرستی هر روز بیشتر از پیش به امری عادی تبدیل می‌شود و سازمانی که برای دفاع از حقوق بشر ایجاد شده نمی‌تواند در این زمینه بی‌تفاوت بماند و سکوت کند».

تظاهرکنندگان میدان الکساندر راس ساعت یک بعدازظهر راهپیمایی خود به سمت دروازه براندنبورگ را آغاز کردند. در تجمع پایانی علاوه بر سخنرانی‌های دعوت‌کنندگان، گروه‌ موسیقی «دی ارتسته»، هربرت گرونه‌مایر، کنستانتین وکر و  چند گروه و خواننده دیگر کنسرت اجرا کردند.