جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ -
Friday 29 March 2024
|
عمادالدین باقی
منبع: تلگرام نویسنده
در فضای رسانهای و سیاسی، مد روز آنست که چنان سخن بگویی که عامهپسند باشد. پوپولیسم به جان همه رخنه کرده است. وقتی که گفته میشود برای جنگ با دولت ترامپ رفراندم برگزار کنیم و یک نماینده مجلس نیز (البته از سر مسئولیت و تشخیص خود) چنین سخنی را بازگو میکند، خردهگیریهایی را در ذهن انسان برمیانگیزد. صرفنظر از اینکه مسایل کلیدیتری برای رفراندم وجود دارد:
اولا: این یک حرکتِ مغایر با صلحطلبی و حقوق بشر است زیرا جنگ ذاتاً نامشروع است و حتی اگر مردم رای بدهند مشروع نمیشود.
دو دیگر آنکه آیا آمریکا که مهد دموکراسی است برای حمله به ویتنام و حمله به عراق و افغانستان رفراندم برگزار کرد؟ اصولا در میان صدها جنگ که در تاریخ سدههای اخیر در دنیا رخ داده است، کدام کشور برای جنگ کردن، رفراندم برگزار کرده است؟
سوم اینکه حتی مسئولان جمهوری اسلامی (که من با سیاست منطقهای و بین المللیشان مخالفم و آن را به زیان منافع ملی ارزیابی میکنم) نیز سخن از حمله به کشوری نگفتهاند که درخواست رفراندم برای حمله کردن مطرح شود. انها موضع دفاعی گرفتهاند و رفراندم برای دفاع هم عملی ناموجه است. مگر برای دفاع کردن در برابر لشکر کشی سوداگران، رفراندوم برگزار میکنند؟
حتی سردار سلیمانی در سخنان شدید اللحن خود از حمله سخن نگفته و از دفاع میگوید. او گفته است: «این را بدانید اگر جنگی اتفاق بیفتد این نابودی همه امکانات شما و پیروزی ما است که پایان جنگ را رقم خواهد زد؛ پس شما جنگ را شروع کنید باقی ماجرا با ما.... ما را تهدید به کشتن نکنید چرا که ما تشنه شهادتیم...تو (دونالد ترامپ) ما را تهدید میکنی به اینکه اقدامی انجام میدهی که در جهان سابقه ندارد»(رسانههای ۴ مرداد۱۳۹۰). قاسم سلیمانی حتی در لابلای کلمات تند خود از همکاریهایی که با امریکا در عراق و افغانستان داشتهاند سخن گفته است.
چهارم اینکه: آیا با رفراندم برگزار کردن، دیگر میشود مذاکره کرد؟ اگر اکثریت به جنگ رای دهند کشور به کام جنگ میرود و موضع جنگ طلبان تقویت میشود و اگر به مخالفت با جنگ(دفاع) رای بدهند وقتی شما و ما خواستار مذاکره هستیم آیا برگزاری رفراندم و اخذ چنین نتیجهای، کشور را در مذاکره در موضع ضعف قرار نمیدهد؟ نتیجه چنین مذاکرهای از پیش معلوم است و به طرف مقابل میگویید میتواند تا هرجا خواست پیش برود چون کسی حاضر به جنگ نیست.
اما اگر به جای این سخنان درباره برگزاری رفراندم برای جنگ گفته شود سیاست مرگ بر امریکا تعطیل شود سخنی از موضع بزرگ منشی است و پشتوانه منطقی دارد چون میان امریکا به عنوان یک ملت و کشور با دولت امریکا هر چند منتخب مردم، نمیتوان نسبت تساوی برقرار کرد. در جنگ ویتنام اکثریت مردم امریکا با همان دولتی که خود سرکار اورده بودند مخالفت کردند و بزرگترین تظاهرات تاریخ را برگزار و حکومت را مجبور به صلح کردند.
این خواسته ممکن است مورد مخالفت جناحی تندرو قرار گیرد اما عزت و مصلحت کشور و منافع ملی را هدف نمیگیرد و بدون اینکه هیچ ضعفی در موضع ایران القا کند پیامدهای بزرگی در جهت کاهش تنشهای بین المللی و فشارها خواهد داشت بدون اینکه هیچ امتیازی داده شود.
سال ۱۳۸۰ در یک مرخصی کوتاه از زندان طی گفتگویی تلفنی با صادق صبا که او بخاطر مصلحت من منتشر نکرد با انجام محاسباتی گفتم که هر شعار مرگ بر امریکا چند دلار هزینه برمی دارد ولی متقابلا هیچ سودی هم ندارد. تعطیلی شعار بیرمق شده «مرگ بر آمریکا» میتواند به عنوان حرکتی نمادین و گام نخست ایران برای تنش زدایی و گذر از بحران باشد، گامی که امروز پر سود و بی هزینه است و میتواند به گذشت و بزرگ منشی تعبیر شود.
| |||||||
ايران امروز
(نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايتها و نشريات نيز ارسال میشوند معذور است. استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024
|