معصومه شفيعی همسر اكبر گنجی با انتشار نامه ای نسبت به وضعيت وی ابرازنگرانی كرد.
متن كامل اين نامه در ادامه می آيد:
امروز، دوشنبه ، ١/١٢/٨٤ دقيقا ١٧١ روز است كه آقای گنجی در انفرادی امنيتی ٢ الف متعلق به حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران به طور غيرقانونی و در حداقل شرايط زيستی يك انسان به سر می‌برد. آخرين مرخصی ايشان حدود ٩ ماه پيش بود. آخرين ملاقات ما ٢ هفته پيش بود. از نظر جسمی شرايط مطلوبی ندارد كه امر با توجه به نگهداری ايشان در شرايط بسيار سخت انفرادی و در محدوديت بسيار شديد غذايی و دارويی و حتی بعضا محروميت از جيره دولتی، دور از انتظار نيست.
از كمر درد، زانو درد شديد، ناراحتی‌های مزمن گوارشی_ كه در اثر كمبود مواد غذايی و حذف كامل ميوه و سبزيجات ايجاد شده_ ، واريس، ضعف شديد جسمانی، پايين بودن فشار خون و ... رنج می‌برد. گنجی را در بند ٢ الف به حال خود رها كرده اند؛ آنها سعی كرده و می‌كنند كه گنجی را فراموش كنند و اين فراموشی را به افكار عمومی نيز سرايت دهند. گوش شنوايی نيست كسانی كه رسيدگی به امور مردم را تكفل كرده‌اند به تنها چيزی كه توجه ندارند و اهميت نمی‌دهند حقوق همين مردمی است كه از بركت وجود آنان به اين پست و مقام رسيده‌اند. به نظر می‌رسد كه عقب‌نشينی در صحنه بين المللی بايد با ظلم و جور داخلی جبران شود.
دقيقا ٢٨ روز ديگر محكوميت ٦ ساله آقای گنجی پايان می‌يابد. برای رسيدن آن روز لحظه شماری می‌كنم. اميدوارم روزی برسد كه ديگر مجبور نباشم مظالم رفته بر خود و عزيزانم را روی كاغذ بياورم تا بلكه فرياد رسی بيابم.
آنان فكر می‌كنند اگر نام گنجی را از رسانه‌ها و مطبوعات داخلی حذف كنند، رفتار غيرانسانی آنان با گنجی و گنجی‌ها نيز فراموش می‌شود.
سرنوشت محتوم و اسف بار عاملان به اين شيوه‌ها با نگاهی گذار به تجربه رژيم بعث عراق و رژيم‌های غيردمكراتيك بلوك شرق در سال‌های اخير عبرت آموز است.
معصومه شفيعی
١/اسفند/٨٤