رادیو فرانسه

بیست سال پس از مرگش، بیش از هزار نامۀ «فرانسوآ میتران» رئیس جمهوری فقید فرانسه به معشوقش خانم «آن پنژو» که طی سی سال نوشته بود، با اجازه این خانم، توسط انتشاراتی «گالیمار» در روز ١٣ اکتبر منتشر خواهد شد.

این کتاب که «نامه‌ها به آن: ۱۹۶٢-١٩٩۵» نام دارد، مجموعه‌ای از ۱۲۱۸ نامه را دربر می‌گیرد که در آنها مردی علاقمند به ادبیات، شعر می‌نوشت، درد و دل می‌کرد، احساسات عمیق و گاه دردناک، سخنان گاه گله‌آمیز و پر از عشق را بیان می‌نمود.

نخستین آن‌ها، تاریخ ۱۹۶۲ یعنی کمی پس از آشنائی با «آن» را بر خود دارد. میتران، در آن سال ۴۷ ساله است و «آن» ۲۰ سال دارد.

در ماه‌های پس از آشنائی، «میتران» که نماینده پارلمان است، همه روزه یک نامه به زن جوان محبوبش می‌نویسد؛ آخرین آنها که تاریخ ماه سپتامبر ۱۹۹۵ یعنی چند ماه پیش از مرگش را بر خود دارد، زمانی نوشته شده که میتران بیمار برای استراحت به «برتانی» رفته و از آن جا به «آن» می‌نویسد که او بخت بزرگ زندگی‌اش بوده است.

«آن» که امروز ۷۳ سال دارد، برای فرانسویان تقریباً ناشناخته است و آنها تنها قامت بلند و باریک اما مبهم او را که توری سیاه بر چهره داشت و غمی ژرف از صورتش می‌بارید، در عکسی در روز ۱۱ ژانویه ۱۹۹۶ در پشت خانواده رسمی «میترآن» به هنگام به خاک‌سپاری او به خاطر می‌آورند.

«آن پنژو» وجودش را به مدت بیش از پنجاه سال پنهان نگاه داشت. او که در مدرسه «لوور» تدریس می‌کرد، تنها یک بار به یک روزنامه‌نگار «بی بی سی» که زندگی نامه میتران را می نوشت و به او  گفت وی تا ابد نمی‌تواند پنهان بماند، گفت که «سی و دو سال زندگی پر از خوشبختی و شوربختی داشته است».

زنی که هیچ مرد دیگری را پیش از میتران و پس از او نشناخت، پس از تولد دخترش «مازارین»، در سال ۱۹۷۴ گفت که این بزرگترین هدیه‌ای بوده که به او داده شده.

شماری بر این باور بودند که «آن پنژو» هیچگاه خودی نشان نخواهد داد؛ اما یک سال پیش، به دوستی که چون خود وی کارشناس تندیس‌گری قرن نوزدهم و مسئول چاپ کتاب‌های هنری نزد «گالیمار» بود، ده‌ها جعبه کفش را نشان داد که در آنها این نامه‌ها به دقت گردآوری شده بودند. او نمی‌خواست که پس از مرگش این نامه‌ها پراکنده شوند. «آن پنژو» به مدت یک سال همه این نامه‌ها را بازنویسی کرد و یادداشت‌های خود را نیز بدان‌ها افزود.

حال شماری می‌گویند که این مجموعه شاهدی از یک بخش از تاریخ فرانسه است و چهره دیگری از یک رئیس جمهور ادیب را می‌دهد که عاشق بود، اما به عنوان انسانی ماکیاول‌وار و سرد معروف شده بود و همه بر این باور بودند که رفتارش همواره با حسابگری توأم بوده است.

افزون بر این نامه‌ها، نشر «گالیمار» «یادداشت‌هائی برای آن: ۱۹۶۴-۱۹۷۰” را منتشر می کند که ۲۲ کتابچه مکاتبه  را در بر می گیرد که در آنها میتران مقاله‌های سیاسی، تصاویر خود، کاریکاتور و حتا آگهی‌های ساده را می‌برید و می‌چسباند و در کنارشان دیدگاه خود را می‌نگاشت. او سپس این کتابچه‌ها را به «آن» می‌سپرد.

«آن پنژو» به همراه دخترش «مازارین» در مراسم خاکسپاری میتران در ژانویه ۱۹۹۶

تصویری از آن پینژو و دخترش مازارین در سال ۲۰۰۱

تصویر مازارین،‌ دختر میتران در سال ۲۰۱۴