پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ -
Thursday 28 March 2024
|
روزنامه اعتماد
«
روز گرم ۱۰ مرداد كه به پایان نزدیك میشود فرصتی میشود برای آنكه معاون وزیر خارجه در جمع مدیران صدا و سیما از مذاكرات بگوید. هشدار دهد كه «تا حمله به ایران تنها دستور اوباما مانده بوده است». از شبهای سخت مذاكرات هستهای بگوید و در نهایت گله كند كه در طول دو سال گذشته تیم مذاكرهكننده احساس تنهایی كرده است.
مرد شماره دو مذاكرات هستهای كه دو هفتهای است در حال گزارش دادن از توافق هستهای است متفاوتترین گزارش خود را به مدیران رسانه ملی داد و شاید امید داشت به اینكه همین مدیران سختیهایی را كه آنها برای رسیدن به این توافق كشیدهاند به مردم هم منتقل كنند.
عباس عراقچی شب گذشته از جزییات آزاردهنده توافق هم گفت. كتمان نكرد كه این توافق جزییات آزاردهنده هم دارد اما از آنان خواست تا این نكته را هم در نظر بگیرند كه پیروزی در جنگ هم همراه با جزییات آزاردهنده و هزینه بوده است.
او از فردو هم گفت. تاسیساتی كه دلهره اصلی تیم مذاكرهكننده در روزهای مذاكرات بوده است و از رویهای كه قرار است بازرسان در ایران انجام دهند. او از نقش برادر رییسجمهور هم در مذاكرات گفت و تاكید كرد كه برادر رییسجمهور به زبان سمنانی مسائل را با رییسجمهور در میان میگذاشته است. گزیدهها و جملات كلیدی اظهارات عباسعلی عراقچی كه بیشتر میتوان آن را افشای اسرار مذاكرات دانست در ادامه به نقل از خبرگزاری صدا و سیما میآید:
متاسفانه در این دو سال واقعا خیلی جاها احساس تنهایی كردیم كه همه بار فقط روی دوش ما بود و بقیه نشستند كه ببینند وزارت خارجه چه كار میكند. حتی در وزارت امور خارجه مواقعی كه فشارها بر تیم سنگین بود به وضوح احساس میكردم كه همه چقدر فاصله میگیرند و زمانی كه مذاكرات خوب میشد دوباره نزدیك میشدند.
وظیفه آژانس كشف هر خلافی نیست بلكه كشف خلاف هستهای است. اگر فكر بكند كه در مركزی غیر هستهای كار خلاف هستهای انجام میشود میتواند درخواست دسترسی كند تا مطمئن شود كه كار غیرقانونی هستهای انجام نمیشود. روندی كه از نظر آژانس ۷۲ ساعته باید پاسخ داده شود، یعنی از زمانی كه آژانس خواستار دسترسی میشود تا زمانی كه احیانا ما مجبور شویم دسترسی بدهیم در این فرمول ۲۴ روز طول میكشد. البته دسترسیها نیز مدیریت شده خواهد بود، یعنی به همان شكل چشم بسته كه پیشتر گفتم و بعضی مسخره كردند اما واقعا مسخره نیست این اتفاق افتاده میتوانیم چشم بسته هم ببریم.
اینكه به بهانه نظارت بر برنامه هستهای ما بخواهند به اطلاعات نظامی، صنعتی و اسرار هستهای ما دسترسی پیدا بكنند در این امركمال دقت را به كار بردیم، یعنی هر نظارتی را كه پذیرفتیم درخصوص آن با همه ارگانهای مربوطه مثل وزارت اطلاعات، وزارت دفاع و سازمان انرژی اتمی چك شده است و این در حالی است نظارتهایی را كه میپذیریم كم بوده و هیچ صدمهای برای ما نداشته باشد.
اگر سراغ بمب بخواهیم برویم، برجام شكستی كامل است اما اگر در پی غنیسازی مشروع بینالمللی و برنامه هستهای كاملا صلح آمیز و مشروعیم این توافق، پیروزی بزرگی است.
حسین فریدون رابط ما با رییسجمهور بود و ما برادر رییسجمهور را به عنوان عضو تیم مذاكرهكننده وارد جلسات میكردیم اما او دخالتی در مذاكرات نداشت. او در تماسهایش میتوانست درباره مسائل فوری به زبان سمنانی وسرخهای سوال كند و اینها هم میتوانست كمككننده باشد، همچنان كه در جبهه چیزی كم میآوردند سمنانیها پشت بیسیم میرفتند.
همواره گفتهام كه اگر برنامه هستهای كشورمان را بخواهیم صرفا با معیارهای اقتصادی بسنجیم خسرانی بزرگ است، یعنی اگر هزینه مواد تولیدی را بخواهیم محاسبه كنیم اصلا تصورش را نمیتوانیم كنیم اما ما این هزینهها را برای عزت، استقلال و پیشرفتمان دادهایم برای اینكه زیر بار زورگویی دیگران نرویم.
یكی از خط قرمزهای پررنگ ما از روز نخست مذاكرات این بود كه اراك باید آب سنگین بماند و ماهیت آب سنگینش حفظ شود. اینگونه نیست كه ۱۵۰ بازرس در ایران لشكركشی كنند. ۱۵۰ بازرس را آژانس تعیین و معرفی میكند تا ما آنان را تایید كنیم.
در شبهای پایانی مذاكرات از تحریم ۱۰ ساله تسلیحاتی كوتاه آمدند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در جریان كلیات قضیه و خطوط قرمز بودند و به موقع هم با هر یك از اعضای تیم مذاكرهكننده كه مدنظرشان بود تشكیل جلسه دادند و به ما هم ابلاغ میشد. در طول مذاكرات اخیر هم دو بار پیكهایی آمد و برای ما پیغامهایی آورد.
به سخنرانی رهبر معظم انقلاب اسلامی در نوروز ۹۲ در مشهد مقدس مراجعه كنید كه هنوز سه، چهار ماه به انتخابات مانده بود و حتی معلوم نبود كه آقای روحانی نامزد شود و موضوع مذاكرات مطرح نبود كه ایشان فرمودند با مذاكره مستقیم با امریكا مخالفتی ندارند.
وقتی رهبری نخستینبار موضوع ۱۹۰ هزار سو را مطرح كردند یعنی اصطلاحات فنی را بهكار بردند، یا در موضوع بازرسیها جزییات را بیان كردند، نشان میدهد كه حتی به جزییات اشراف دارند و در صورت لزوم دخالت كردند و ما هیچ جا از رهبر معظم انقلاب هزینه نكردیم.
باید زودتر نظر خود را اعلام كنیم تا اگر كنگره امریكا خواست توافق را رد كند تمام بار رد توافق و شكست مذاكرات به گردنش بیفتد كه در این صورت حتما ما ضرر نخواهیم كرد و میتوانیم به برنامه عادی خودمان بازگردیم و دنیا هم به ما حق میدهد.
حتی قبل از توافق ژنو در دولت گذشته هم شما سوال بكنید از دوستانی كه در سازمان انرژی اتمی بودند، تقریبا در هفته چهار، پنج روز بازرسان در تاسیسات ما بودند، لذا ما با بازرسی هیچ مشكلی نداریم، حالا در نطنز برای ۲۴ ساعت كه هیچ، هر لحظه آنجا باشند یا اصلا در آنجا بخوابند، چرا كه وقتی ما در نطنز چیزی برای پیدا كردن نداریم لذا مشكلی هم نداریم.
جزییات آزاردهنده هزینههایی بوده كه باید پرداخت میكردیم، شما عملیاتی مانند فتح المبین را در جبهه نشان بدهید كه جزییات آزاردهنده نداشته باشد؟ برای آزادی خرمشهر یا رفع حصر آبادان چند نفر شهید شدند؟ پایی كه قطع شده باشد آزاردهنده است چه برسد به كسانی كه شهید شدند. در توافق هم حتما جزییات آزاردهنده وجود دارد اما آیا در عملیات موفق به جای اینكه بگوییم چه دستاوردی داشتیم، میگفتیم چند دستگاه تانك از دست دادیم یا چند نفر شهید شدند آیا گفته میشد كه آقای فرمانده چرا دروغ گفتید مثلا صد نفر نبود ۱۲۰ نفر بود؟ قطعا این طور نیست. اصلا نمیخواهم بحث شهدا را با این موضوع مقایسه كنم اما هر دستاوردی هزینههای خودش را دارد و به هر چه برسیم بالاخره مبلغی باید بپردازیم. در هر معاملهای، حركتی و فتحی بالاخره جزییات آزاردهنده وجود دارد. اعتماد به نفس ملی در مردم ایجاد كنید بعد بگویید هزینه هم دادیم و واقعیات را هم بگویید؛ كسی واقعیات را رد نمیكند. هزینه دادیم اما با حفظ خواستههایی مانند حق غنیسازی و تثبیت برنامه هستهای.
اینها ۱۰ سال هر راهی را كه توانستند امتحان كردند، تهدید نظامی را در حد اعلای خودش بهكار بردند، حالا شاید مردم از جزییات آن باخبر نیستند ولی دوستان سپاهی و نظامی ما میدانند شبهایی بود حدود سالهای مثلا ۸۶-۸۵، كه ما هر شب با این نگرانی كه فردا صبح ممكن است تمام امكانات لازم برای حمله به ایران را دورتادور ایران چیده باشند. در جلساتی دوستان نظامی روی نقشه پایگاههایی كه وجود دارد توضیح میدادند چه هواپیماهایی را در چه پایگاههایی مستقر كردند و حمله به ایران فقط به اراده سیاسی آقای اوباما مانده بودكه تصمیم بگیرند و بزنند.
دستور صریح رهبر معظم انقلاب اسلامی این بود كه هزار سانتریفیوژ آماده به كار باید در فردو بماند و خدا میداند با توجه به مذاكرات، همیشه دل ما میلرزید كه این شدنی نیست زیرا آنان به وجود حتی یك سانتریفیوژ هم در آنجا رضایت نمیدادند.
اصلا یكی از دلهرههای ما در طول مذاكرات این بود كه با فردو چكار كنیم؟ اینكه در مذاكرات چه گذشت كه راضی شدند این هم حكایت خود را دارد و از عنایات الهی بود.
طرف مقابل هم به خواسته خودش یعنی اینكه بگوید جلوی بمب اتمی ایران را گرفتم، رسیده است و این همان بده بستانی بود كه صورت گرفته است لذا در این قالب كلی ما فكر میكنیم واقعا برندهایم، به خواستههای اصلی خودمان رسیدهایم و چیزی كه دادیم امتیازی كم شده از ایران نیست بلكه بمب اتمی را دادیم، بمبی كه نمیخواستیم و حرام میدانستیم.
خواسته اصلی طرف مقابل نیز این بود كه مسیر ایران برای رسیدن به سلاح هستهای را ببندد و آقای اوباما و كری ادعا كنند كه ما بدون جنگ جلوی بمب اتمی ایران را گرفتیم كه البته این خواسته از نظر ما هیچ مشكلی ندارد چون ما نه دنبال سلاح هستهای بودیم و نه هستیم حتی فتوا داریم كه داشتن بمب هستهای را حرام میدانیم بنابراین اینكه دشمن بگوید كه من جلوی بمب ایران را گرفتم، بگیرد چیزی كه وجود نداشته با گرفتنش مشكلی نداریم.
اینكه به بهانه نظارت بر برنامه هستهای ما، بخواهند به اطلاعات نظامی، صنعتی و اسرار هستهای ما دسترسی پیدا بكنند در این امركمال دقت را به كار بردیم یعنی هر نظارتی را كه پذیرفتیم درخصوص آن با همه ارگانهای مربوطه مثل وزارت اطلاعات، وزارت دفاع و سازمان انرژی اتمی چك شده است و این در حالی است نظارتهایی را كه میپذیریم كم بوده و هیچ صدمهای برای ما نداشته باشد.
گفتیم ما نمیتوانیم به حزبالله سلاح ندهیم و حاضر نیستیم آنها را قربانی برنامه هستهای خود كنیم لذا به كار خود ادامه خواهیم داد اگر میخواهید تحریمهای تسلیحاتی را به عنوان بخشی از توافق نگه دارید و تا مدتها سر این بحث میكردیم كه اگر بخواهیم بگوییم واقعا این دوساله چه گذشته ماجراها دارد ولی بالاخره خود آنها آمدند و گفتند ما قطعنامه را از توافق جدا میكنیم، تحریم تسلیحاتی و موشكی را در قطعنامه میآوریم كه نقض آن، نقض توافق نباشد.
مجلس طبق مصوبه خودش باید این توافق را بررسی كند نه تصویب. مقام معظم رهبری فرمودند روال قانونی باید طی شود اما در دو سه باری كه به این موضوع اشاره كردند اسمی از مجلس نیاوردند. ظاهرا دو تا راه وجود دارد یا مجلس یا شورای عالی امنیت ملی باید آن را تصویب كند كه اگر مصوبه این شورا را رهبر معظم انقلاب امضا كند، این مصوبه هم تبدیل به قانون میشود. طی شدن روال تصویب توافق در شورای عالی امنیت ملی محتمل است. با این حال مجلس شورای اسلامی نیز آن را ارزیابی خواهد كرد اما معتقدم به صلاح نیست كه مجلس آن را تصویب كند زیرا مجموعهای اقدامات داوطلبانه در برجام هست كه اگر مجلس آن را تصویب كند تبدیل به اقدامات اجباری میشود.
در موضوع مذاكرات هستهای نیز نگذارید غرور ملی خدشهدار بشود، دشمنی امریكا را نشان بدهید كه سرجایش هست اما دستاوردهایی را هم كه داشتیم به بهانه آن جزییات آزاردهنده نگذارید به كام مردم تلخ شود.
»
| |||||||
ايران امروز
(نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايتها و نشريات نيز ارسال میشوند معذور است. استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024
|