عبدالله ناصری، عضو شورای مشورتی اصلاح‌طلبان و مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی در دوران اصلاحات در گفت‌وگویی با «اعتماد» به بررسی وضعیت دولت روحانی و نسبت اصلاح‌طلبان و نیروهای تحول‌خواه پرداخته و معتقد است حمایت مجدد از روحانی برای اصلاح‌طلبان امر بعیدی نیست و احتمال حمایت از او برای یك دوره دیگر وجود دارد. او البته با صراحت نسبت به ادامه حضور نیروهای دولت قبل در كسوت فرمانداران دولت فعلی هشدار می‌دهد و ادامه فعالیت آنها را در صورتی كه كوچك‌ترین تعلق خاطری به دولت فعلی ندارند نشانه بدی می‌داند.

شما سال‌ها كار رسانه‌ای كرده‌اید، فضای رسانه‌ای دولت را چطور تحلیل می‌كنید؟
كاملا منفعل است و یكی از ضعف‌های دولت هم به همین علت است. ما در دولت اصلاحات بالاخره دو تریبون مثل خبرگزاری و روزنامه داشتیم كه از نظر تیراژ بعد از همشهری بالاترین تیراژ را داشت. بسیار فعال بودند. ما تیمی به سرپرستی دكتر بروجردی از دانشگاه علامه طباطبایی آوردیم و از ایشان خواستیم یك گزارش تحلیل محتوا بدون هیچ سمت و سویی تهیه كنند. تمام خروجی‌های خبرگزاری را از سال ٨١ تا ٨٣ تحلیل محتوا كردند كه بعد هم این گزارش برای همه مقامات كشور فرستاده شد. در خبرگزاری وابسته به دولت تقریبا با نیم درصد تفاوت حضور اصولگرایان با اصلاح‌طلبان در خروجی خبرگزاری برابر بود. فضایی كه علیه خبرگزاری و روزنامه بود نشان‌دهنده فعال بودن این دو رسانه است.

آیا اصلاح‌طلبان در ادامه از روحانی برای دوره بعدی ریاست‌جمهوری حمایت خواهند كرد؟
ممكن است در آن زمان هم با توجه به رقبایی كه حاضر می‌شوند اصلاح‌طلبان باز هم به این نتیجه برسند كه از روحانی حمایت كنند اما شاقول اصلاح‌طلبان این است كه آقای روحانی و وزارت كشورش پای انتخابات می‌ایستد یا نه و حاضر است هزینه بكند؟ هیات‌های اجرایی را كه نخستین ابزار نظارتی هستند چگونه شكل خواهد داد؟ الان ٧٦ درصد از نیروهای احمدی‌نژاد هنوز در دستگاه اجرایی وزارت كشور حضور دارند. رحمانی فضلی با زیركی این افراد را جابه‌جا كرده است، مثلا فرماندار را جابه‌جا كرده اما همچنان همه جا دست نیروهای قبلی است.

پس شما قایل به این هستید كه این توقف تولید فكر و اندیشه‌ورزی در این جریان فكری اتفاق افتاده است؟
نه، معتقدم كه جریان اندیشه‌ورزی مستمر بوده است، خصوصا بعد از تحولاتی كه در عرصه فناوری‌های ارتباطاتی صورت گرفته اندیشه‌ورزی به‌طور گسترده وجود داشته اما این هم یك واقعیت است كه بالاخره هر انتخاباتی پیش می‌آید وجد و نشاط سیاسی و اجتماعی اصلاح‌طلبان بیشتر از گذشته می‌شود و انتخابات هم كه تمام می‌شود، دوباره فروكش می‌كند.

  اما ائتلاف قواعدی دارد، قواعدی كه حتی در چینش كابینه هم در نظر گرفته نشد؟ یعنی شما با رویكرد ائتلاف سیاسی این تصمیم را گرفتید اما بعد از انتخابات به ناچار به همان حمایت سیاسی تن دادید؟
ائتلاف نه به معنای مدرن. خیلی از واژگانی كه در جامعه جهانی تعریف خاص خودش را دارد در جامعه ما تعریف دیگری دارد. ائتلاف در فرانسه یا هر كشور توسعه‌یافته‌ای با این ائتلاف متفاوت است. شما ممكن است اسم حمایت یا ائتلاف را بر آن بگذارید. البته اصلاح‌طلبان به این نتیجه رسیده‌اند كه حمایت سیاسی از روحانی داشته باشند، چون رای او از رای نامزد اصلی اصلاح‌طلبان بالاتر بود و این تصمیم هم به این دلیل گرفته شد كه منافع ملی برای اصلاح‌طلبان اولویت داشت. حمایت یا ائتلاف فرقی ندارد. این تصمیم را گرفتند كه دوباره گفتمان قدیمی كه هشت سال بر سر كار بوده بازنگردد و گشایش نسبی در امور جامعه از جمله امور اصلاح‌طلبان ایجاد شود.

پس موضوع تحزب و گسترش آنكه شعار بیشتر دولت‌هاست در اختیار تام و تمام آنها نیست تا تحقق پیدا كند. در حقیقت بستر مناسبات موجود بر فضای سیاسی رفتن به سمت حزبی شدن را سخت می‌كند؟
بله، دقیقا همین طور است. این واقعیتی است. استثناهایی هم وجود دارد، یكی مانند رییس دولت اصلاحات. مرحوم بهشتی هم همین طور بود. علتش هم این بود كه سال‌ها در خارج از كشور زندگی كرده بود. باور جدی به تحزب و كار تشكیلاتی در میان روحانیون كشور فارغ از خط سیاسی خیلی جدی نیست.