حضور پرتعداد سربازان در محل بستری مهدی خزعلی و برخوردهای تهدیدآمیز آن‌ها، به ایجاد تشنج و وخامت حال این زندانی سیاسی انجامید.

به گزارش خبرنگار کلمه، بخش یاس بیمارستان امام خمینی تهران که مهدی خزعلی در پی اعتصاب غذا از زندان به انجا منتقل شده است، دیروز شاهد هجوم گروهی از زندانبانان بود.

این ماموران که با لباس نظامی در بیمارستان حاضر شده بودند، آشکارا خزعلی و خانواده‌اش را تهدید به ضرب و شتم می‌کردند. این موضوع باعث اعتراض این زندانی سیاسی و پایین آمدن او از تخت خود شد که با افت فشار و وخامت حال وی همراه بود.

این در حالی است که پزشکان توصیه کرده‌اند با توجه به شرایط خاص مهدی خزعلی، دست کم فضای آرامی برای کنترل وضعیت وی ایجاد شود. اما زندانبانان علاوه بر ایجاد رعب و وحشت در بخش، از همراهی خانواده با وی نیز جلوگیری می‌کنند. آن‌ها تنها به همسر مهدی خزعلی اجازه می‌دهند در کنار وی بماند و دیگر اعضای خانواده تنها به میزان کوتاه اجازه دیدار با پدرشان را دارند.

به گفته منابع بیمارستانی، مهدی خزعلی همچنان از مشکلات گوارشی رنج می‌برد و پس از این حضور نابهنگام و تشنج زای زندانبانان، برای ساعاتی از وصل کردن سرم نیز خودداری می‌کرد.

سختگیری‌های بیشتر به این زندانی سیاسی، یک روز پس از آن صورت می‌گیرد که وی در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه، برخورد زندانبانان را از عوامل اصلی مرگ زندانیان دارای شرایط خاص دانسته و از قضاوت وابسته به دستگاه‌های امنیتی نیز انتقاد کرده بود.

ساعتی پیش نیز، محمدصالح خزعلی در صفحه فیس بوک خود با ابراز نگرانی از وضعیت این زندانی سیاسی خبر داده که ۸ مرد تنومند به پدرش حمله کردند و مهدی خزعلی نقش بر زمین شده است.

نامه مهدی خزعلی به صادق لاریجانی:
قضات شما جز «سمعاً و طاعتاً» چیزی نمی‌دانند

مهدی خزعلی، زندانی سیاسی که از دو هفته پیش در اعتصاب غذا به سر می برد، در نامه ای سرگشاده از بیمارستان خطاب به رئیس قوه قضاییه، اعلام کرد که تا زمان آزادی بی قید و شرط به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد.

به گزارش کلمه، خزعلی که خود پزشک است در این نامه با گزارش دقیق وضعیت جسمی و سابقه اعتصاب غذای خود، رویه زندانبانان در برخورد با زندانیان بیمار را یکی از دلایل مرگ بیماران زندانی دانسته و تاکیدکرده که مسئولیت این مرگ ها با قوه قضاییه است.

متن کامل این نامه را که گویای مظلومیت زندانیان سیاسی و وضعیت اسف بار دستگاه قضایی جمهوری اسلامی است، در ادامه بخوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم
ریاست محترم قوه قضاییه

امروز پانزدهمین روز اعتصاب غذای هشتم و با احتساب هفت اعتصاب غذای قبلی سیصدمین روز اعتصاب غذای من است.

سیصد روز دهان از غذا وگاهی از آب فروبستم تا مظلومیّت خویش را فریاد کنم.

اعتصاب غذا آخرین سلاح مظلومی است که صدایش به جایی نمی رسد، سالهای سال است که از حقوق اولیه شهروندی محروم و فریادمان در گلو خفه شده است.

دادگاه های خاص و انگشت شمار که به پرونده منتقدان سیاسی رسیدگی می کنند حتی ظاهر آیین دادرسی را رعایت نمی نمایند، قضات آنچه مامورین امنیتی می خواهند را انجام می دهند و جز سمعاً وطاعتاً چیزی نمی دانند! بازجو با وقاحت تمام می گوید:« همه چیز دست ماست ، بین آزادی تا اعدام» والبته برای من بین وزارت و اعدام دست بازجو بود !!! و نهایتاً همان می شد که بازجو می گفت!

وضعیت پزشکی در زندانها در شأن ستوران و چهار پایان نیز نیست، تا چه رسد به انسان که اشرف مخلوقات است. در اعتصاب غذای هشتم وقتی مرا به بیمارستان رساندند، که قلب ،مغز،کلیه ها،کبد و دستگاه گوارش در معرض خطرجدی بود.

ضمن تشکر از رسیدگی پزشکان و اساتید بیمارستان امام خمینی، باید بگویم به واسطه ی برخورد زشت، غیر انسانی، خلاف حقوق بشر و خلاف حقوق بیمار زندانبانان، سه نوبت در بیمارستان دچار حمله‌ی قلبی شدم که هر کدام می توانست سرنوشتی چون هدی صابر را برایم رقم زند، لیکن من پزشک بودم و بلافاصله با گرفتن TNG ، اکسیژن و استراحت مطلق خطر را رد کردم، اما برای حفظ جان دیگران می گویم. یکی از دلایل مرگ بیماران زندانی شما، برخورد ناشایست و غیر انسانی زندانبانان است و مسئول این مرگ ها قوه قضاییه خواهد بود. هدی صابر وستار بهشتی و… از مصادیق بارز آن است.

بیماری که در بیمارستان بستری است و احیاناً تحت عمل قرار می گیرد، حق دارد با بستگان ودوستانش ملاقات داشته باشد، این ملاقات ها تاثیر بسزایی در روند درمان بیمار دارد، متاسفانه نمی دانم با کدام قانون از ملاقات ممانعت می نمایند و حتی متوسل به خشونت می شوند!

اگر اجازه ی ملاقات دهند هم به شرط عدم انتشار خبر است، این ترس و واهمه از انتشار خبر ملاقات یک بیمار و دوستان و بستگانش برای چیست؟! یعنی پایه های حکومت این جناح آنقدر متزلزل است که با خبر ملاقات حقیر و برادر همسرم فرو می ریزد؟! لابد با این ملاقات جناح حاکم سرنگون می شد!!! لااقل با من مثل سایر زندانیان سیاسی بر خورد می کردند ،آنها ملاقات دارند و این همه سخت گیری نمی شود.

علی ای حال، اینجانب بسیجی خیبر و نظام می باشم و تنها جرم من دفاع از ارزش های اسلامی ، سنت نبی و سیره ی ائمه ی هدی است. اتهامات واهی و احکام صادره را هرگز نپذیرفته و نخواهم پذیرفت و به اعتصاب غذا تا آزادی بلا قید، ادامه خواهم داد.

این بسیجی خیبر جا مانده از قافله عشق در آرزوی دیدار یاران و برادران شهید خویش است.

حسبنا الله و نعم الوکیل، نعم المولی و نعم النصیر

مهدی خزعلی
سیزدهم تیر ماه نود و سه
بیمارستان امام خمینی