مهناز محمدی، مستندساز و از فعالان حقوق زنان به کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران گفت که بنا بر ابلاغیه‌ای که وکیلش دریافت کرده او باید خود را روز شنبه ۱۷ خرداد ماه به دایره اجرای احکام زندان اوین برای سپری کردن دوران محکومیتش معرفی کند. این فیلم ساز به دو اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به پنج سال حبس محکوم شده است.

مهناز محمدی در خصوص مصادیق اتهاماتش به کمپین گفت: «مصادیق زیادی در رای دادگاه برای این دو اتهامم نوشته اند اما مهمترینش فیلم ساختن برای شبکه فارسی بی بی سی است در حالیکه من هیچگاه با بی بی سی همکاری نداشته ام و هیچکدام از فیلم هایم از این شبکه پخش نشده است. همچنین از دیگر موارد اتهامی من ارتباط با شبکه های الجزیره انگلیس، رسانه های آلمانی، آمریکایی، رادیو فرانسه و صدای آمریکا است.»

این فیلم ساز و مشاور فرهنگی سابق سفیر اتریش در ایران ادامه داد: «مصادیق دیگر اتهاماتم همکاری در ساختن فیلم مستندی به نام “ما نیمی از جمعیت ایرانیم” ساخته خانم رخشان بنی اعتماد است. همچنین شرکتم در تجمعات سال ۸۸،  رفتن به مراسم ختم سهراب اعرابی و دیگر کشته شدگان حوادث سال ۸۸ و تهیه فیلم و عکس از این مراسم ها است.»

مهناز محمدی، مستندساز و از فعالان حقوق زنان اولین بار هشتم مرداد ماه ۸۸ به همراه جعفر پناهی و شماری از مستندسازان در حالیکه برای مراسم ندا آقا سلطان، یکی از کشته شدگان وقایع پس از انخابات ۸۸ در بهشت زهرای تهران حضور یافته بود بازداشت شد. او پس از ۲۴ ساعت به همراه بقیه بازداشت شدگان آزاد شد. با این حال برای دومین بار در روز ۵ تیرماه ۱۳۹۰ در منزل شخصیش توسط ماموران حفاظت اطلاعات سپاه دستگیر شد و مدتی در بند ۲ الف سپاه پاسداران زندان اوین بود. این فیلم ساز در نهایت با قرار وثیقه روز پنجم مرداد ماه همان سال آزاد شد.

مهناز محمدی به کمپین در خصوص بازجویی هایش گفت:‌«بازجویم می خواست که من اعتراف کنم که از بی بی سی فارسی پول گرفته‌ام که بر علیه نظام جمهوری اسلامی  همکاری کنم اما چون من هرگز این کار را نکرده بودم و اصلا ارتباطی با بی بی سی نداشتم این اعتراف را نکردم.  آقایان یک سناریو را از قبل تهیه کرده بودند که من باید آن را بازی می کردم. به نظرم به دلیل سوابق خوب کاریم، همکاری با شبکه های خارجی و اینکه مشاور فرهنگی سفیر اتریش بودم و اینکه هم اصلاح طلبان و فعالان حقوق زنان من را دوست داشتند و هم  مورد احترام جامعه فیلم سازان بودم، به نظرشان طعمه خوبی بودم.»

خانم محمدی گفت: «بازجویم به من می گفت وقتی حال تو را جا بیاوریم بقیه مستندسازان حساب کار دستشان می آید. بازجویم می گفت تو فقط بگو که از این شبکه های خارجی برای جاسوسی پول گرفتی و بعد ما آزادات می کنیم. بازجویم از من اعتراف می خواست و من چون مقاومت کردم باعث خشمش شدم. بازجویم قسم خورد که اوست که تکلیف پرونده من را مشخص می کند و نه قاضی. به من گفت او هر کاری بخواهد می تواند انجام دهد.»

این مستند ساز گفت: «بازجویم چون هیچ مدرکی نتوانسته بود بر علیه من پیدا کند در نهایت به یکی از فیلم هایم به نام “کوچ نامه” که در سال ۱۳۸۵ از جشنواره “حقیقت” جایزه گرفت، استناد کرد و از آن بر علیه ام استفاده کرد و این فیلم یکی از مصادیق اتهاماتم در پرونده شد. در پرونده ام آمده که این فیلم سیاه نمایی از نظام جمهوری اسلامی است در حالیکه این فیلم از جشنوارۀ خود همین نظام جایزه گرفته است.»

مهناز محمدی در مهرماه سال ۹۱ به دو اتهام دادگاهی شد و در آبان ماه همان سال به ۵ سال حبس محکوم شد. دادگاه تجدید نظر نیز این حکم را عینا تایید کرد.

خانم محمدی با اظهار اینکه پس از صدور حکم احتمال خروج او از کشور مطرح بوده است به کمپین گفت: «قاضی مقیسه در همان دادگاه به من گفت حیف جمهوری اسلامی است که در هوایش تنفس کنی. گفت برو پیش دوستان منافقت در خارج. پس از این گفته برخی از وکلا می گفتند که آنها می خواهند تو از ایران بروی و باید از این فرصت استفاده کنی.»

مهناز محمدی ادامه داد: «پس از تایید حکم در دادگاه تجدید نظر هیچگاه برای اجرای حکم فراخوانده نشدم. فکر می کردم من هم مثل خیلی‌های دیگر حکمم اجرا نخواهد شد. اما اواخر اسفند ماه پارسال متوجه شدم که در تاریخ چهارم دی ۱۳۹۲ حکم من به دایره اجرای احکام فرستاده شده است. هفته گذشته با من تماس تلفنی گرفته شد و بعد وکیلم برای پیگیری به دایره اجرای احکام رفت که در آنجا به او گفتند که من باید روز شنبه خود را برای سپری کردن حکمم به دایره اجرای احکام اوین معرفی کنم.»