طبق نوشته روزنامه‌های سوئدی مردم کریمه در یک همه‌پرسی به پیوستن به روسیه آری گفتند. اما پرسش این است که کدام همه‌پرسی؟

وقتی یک نیروی خارجی منطقه‌ای را اشغال و رسانه‌های مستقل را تعطیل می‌کند و افراد منتقد را به سکوت وامی‌دارد، چگونه می‌شود این کار را همه‌پرسی نامید؟ این کار نامش اشغال است. کرملین با دامن زدن به نفرت ملی دست به تقلبی حماسی زد. در سواستوپل میزان آرا به ۱۲۳ درصد رسید. در انتخابات کره شمالی کیم جونگ اون فقط توانست آرایش را به ۱۰۰ درصد برساند...

این نگران‌کننده است که بسیاری فکر می‌کنند که یک منطقه بدلیل داشتن جمعیت بی‌شمار روس‌تبار به روسیه می‌پیوندد. وقتی برخی دولت‌ها مدعی می‌شوند که می‌خواهند از مردم خود و حقوق آنها حفاظت بکنند، بدون توجه به آنکه آنها در کدام کشور زندگی می‌کنند، دیگر ما به جای خطرناکی رسیده‌ایم. در جهانی که در آن ۱۰ هزار گروه قومی زندگی می‌کنند و فقط ۲۰۰ کشور وجود دارد، گفتگو از اینکه هر گروهی باید کشور خود را داشته باشد تجویز نسخه‌ای برای جنگ‌های دایمی و بی‌پایان است.

پوتین هیتلر نیست، اما او قطعا از هیتلر پیروی می‌کند. خواست هیتلر با توجیه حمایت از آلمانی‌زبان‌ها منجر به جنگ، اشغال و ضمیمه کردن اتریش و بخش بزرگی از خاک چکسلواکی شد که بعدا به جنگ جهانی دوم انجامید. اگر پوتین در آن چه که در باره حفاظت از روس‌ها در کشورهای دیگر می‌گوید جدی باشد، کشورهایی چون کازاخستان، روسیه سفید، استونی، و لیتوانی در نوبت قصابی‌شدن به صف ایستاده‌اند. در این کشورها میلیون‌ها نفر روس‌زبان زندگی می‌کنند. در استونی و لیتوانی ۴۰ درصد مردم پایتخت‌هایشان روس‌زبان هستند.

اگر دلایل پوتین را بپذیریم، روسیه بایستی تکه تکه شود. زیرا طبق آمار از ۱۴۳ میلیون جمعیت جمهوری فدراتیو روسیه فقط ۱۱۰ ملیون نفر روس هستند و بقیه از ملیت‌های دیگر و زبان‌های دیگری هستند. ۱۸۵ گروه ملی و قومی دیگر در روسیه زندگی می‌کنند. تاتارها در تاتارستان اکثریت را تشکیل می‌دهند در چواشیا (Chuvashia) (منطقه‌ای واقع در غرب کازان، مرکز جمهوری تاتارستان ) ۷۰ در صد چواشی و ترک‌زبان هستند. اگر ترکیه بخواهد این مناطق را با همان توجیه پوتین اشغال و ضمیمه کند از لحاظ اخلاقی پوتین چه دارد که بگوید؟

علاوه بر ملیت‌های فوق ارمنی‌ها، باشقیرها، آوارها، موردوین‌ها و داغستانی‌ها و شمار زیادی از دیگر قومیت‌ها می‌توانند با دست یازیدن به توجیه قومیتی پوتین، خواهان جدایی شوند و خود را محق هم بدانند و برای احقاق حقوق خود دست به اسلحه هم ببرند.

اما کاملا روشن است که توجیه پوتین فقط شامل روس‌ها می‌شود. این مساله را به راحتی می‌توان فهمید، وقتی پوتین با سربازان و تانک‌هایش به چچن حمله و این منطقه را بمباران کرد، با تجاوز به مردم و شکنجه و کشتار بی‌رحمانه جنش جدایی‌طلب را در هم شکست. جالب است که بدانیم که در چچن ۹۵ درصد مردم چچن‌ و تنها دو درصد روس هستند.

کلادیو مارگیس در کتاب خود «دانوب» می‌نویسد فاشیسم یعنی داشتن یک فامیل و دوستان و منطقه و عدم فهم و درک مردمی که به زبان‌های دیگر حرف می‌زنند و فامیل و دوستانی دارند و از منطقه‌ای دیگر هستند. ناسیونالیسم پوتین از این نوع است که فقط روس‌ها را می‌بیند. اگر روس‌ها در منطقه‌ای اکثریت هستند که وضع روشن است و اگر روس‌ها در اقلیت باشند هم آن منطقه باید جز روسیه باشد تا روسیه از آن‌ها حفاظت کند.

اگر زمانی منطقه‌ای جز روسیه بود دو باره باید به مام وطن باز گردد و این کار از نظر تاریخی قانونی دانسته می‌شود. اگر منطقه‌ای در زمان کوتاهی جز روسیه بود باید جز روسیه باشد و هیچ‌کس حق ندارد که در امور داخلی روسیه دخالت کند.

اروپا این نحوه برخورد روسیه را در گذشته تجربه کرده است

بوهان نوربرگ، روزنامه مترو
ترجمه : مزدک لیماکشی
.(JavaScript must be enabled to view this email address)