بیانیه‌ی نهضت مقاومت ملی ایران
به مناسبت بیست و نهم اسفند

امسال نیز در ایران خاطره‌ی بیست و نهم اسفند همچون ستاره‌ی راهنمایی به پیشباز نوروز می‌رود. شصت سالی است که ملت این روز فرخنده را در خانه جشن می‌گیرد و یاد مصدق بزرگ را که افتخار چنین روزی را نصیب او کرد گرامی می‌دارد.

در خانه، زیرا که از بیست وهشت مرداد سی ودو تا شانزدهم دیماه هزارو سیصد و پنجاه و هفت رژیم کودتا از بیمِ زندانی احمد آباد و برای ارضاءِ کینه یِ شاهانه نسبت به او، حتی اشاره به نام ابر مرد تاریخ ایران را مانع می‌شد.

و بازهمچنان درخانه، به این علت که جمهوری اسلامی به منظور تخطئه‌ی رهبر نهضت ملی و نماد احیای مشروطیت، آزادی و استقلال، از دری دیگر وارد می‌شود و با بی شرمی خاص دستگاه آخوندی دستآورد نهضت ملی را « خداپسندانه » به آیت الله کاشانی، دشمن قسم خورده‌ی مصدق و مشوق و همدست کودتا علیه دولت او، نسبت می‌دهد.

شگفتا، که نشستن بر اریکه‌ی قدرت برای این هر دو، یعنی دیکتاتوریِ پا گرفته با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و نظام توتالیتر جمهوری اسلامی، با دستبرد به سرمایه‌ی ملی حاصل از ملی شدن صنعت نفت که در حقیقت یکی از خدمات مصدق بزرگ به ملت ایران بشمار می‌آید، ممکن شد؛ آری، شگفتا از اینهمه ناسپاسی و بی شرمی.

طبق آمار رسمی، در آمد فروش نفت ایران در سی وپنج سال حاکمیت شریعت، بیش از ۱۲۵۰ میلیارد دلار بوده است. از این مبلغ، علاوه برارقام نجومی که بیت رهبری و ابواب جمعی رهبر تصاحب کرده‌اند، بخش عمده‌ی آن، به نام گسترش انقلاب اسلامی در منطقه و ایجاد کانون‌های ماجراجو و افراطی در سایر کشورها حیف ومیل شده است.

شرکت انگلیسی «کمپانی نفت آنگلو- ِپرزیَن» در سال ۱۲۸۸ تأسیس شد. این شرکت که در ابتدا یک مؤسسه‌ی اقتصادی کوچک بود، بتدریج با سود کلانی که از استخراج نفت در ایران بدست می‌آورد و همچنین برخورداری از سرمایه گذاری و حمایت مستقیم دولت انگلیس تبدیل به یک مؤسسه‌ی غول آسا شد و در ایران عملا بصورت دولتی در دولت در آمد و کنترل منطقه‌ی جنوبی ایران را بدست گرفت.

علت حمایت دولت انگلیس از شرکت مذکور را باید از زبان چرچیل شنید. او حساب کرد که در مدتی کوتاه دولت بریتانیا از نفت ایران ۴۰ میلیون لیره به جیب زده است. چرچیل از برآوردهای خود چنین نتیجه گرفت: «... سود مشخص و بالقوه‌ی دولت بریتانیا از سرمایه‌گذاری در (ک- ن- آ- پ) چنان بوده است که ما، نه بدون منطق، بلکه [بطورِ] کاملاً مستدل ... می‌توانیم مدعی بشویم که در سالهای ۱۴ و ۱۳ و ۱۹۱۲، ناوگان دریائی نیرومندی بزرگتر از هر ناوگانی که در تاریخ قدرتی توانسته باشد در چنین مدتی ایجاد کند، بر قدرت نیروی دریایی بریتانیا افزوده ایم، بدون آنکه یک پنی به مالیات دهنده‌ی انگلیسی از این بابت تحمیل کرده باشیم». از این رو تعجب آور نیست که ببینیم چرچیل شادمانه چنین بانگ بر می‌آورد: ... اقبال برایمان از «سرزمین افسانه ای پریان» پاداشی آورده است که فراتر از درخشان ترین و بلند پروازانه ترین آرزوهایمان بوده است».
بنقل از: نفت قدرت و اصول، ص ۲۳، نوشتۀ مصطفی علم(ترجمه‌ی آزاد)

در حالی که کل مبلغی که ایران بابت حق الامتیاز در آن مدت کوتاه مورد نظر چرچیل به دست آورد بالغ بر ۷, ۳ میلیون لیره می‌شد.

تاراجی چنین بی‌شرمانه توسط بریتانیا به کمک عمال داخلی آن، با تمدید ۶۰ ساله‌ی قرارداد توسط رضا شاه ادامه یافته بود و نزدیک بود که امضای قرارداد معروف به گس- گلشائیان در سال ۱۳۲۸ ایران و ایرانی را به مدت ۶۰ سال دیگر در بند استثمار و استعمار نگاه دارد؛ اما چنین نشد!

مصدق با ملی کردن صنعت نفت، که با پشتیبانی یاران راستین او و مردم وطن دوست امکان یافت، نیرومندترین قدرت استعماری آن زمان را بزانو در آورد. او منشاءِ سربلندی و افتخار ایرانی و سرمشق و راهنمای کشورهای تحت سلطه‌ی استعمار در خاور میانه و شمال آفریقا شد.

او خصومت و کینه‌ی استعمار انگلیس را از خارج و بغض و عداوت شاه و آخوندهای درباری و در رأس آنها آیت الله کاشانی را در داخل بجان خرید و پاداش این رنجها را، از آن زمان تا به امروز، با زنده بودن نامش در دل هر ایرانی وطن دوست و آزادی خواه دریافت کرد.

بگذار تا حکام فاسد نظام پوسیده و محکوم به فروپاشی ِجمهوری اسلامی تا می‌توانند به دست وپا زدن برای به فراموشی کشاندن نام و سنت و منش مصدق و تحریم راه او ادامه دهند؛ با این رفتارِکوته نظرانه آنان “عِرضِ خود می‌برند و زحمت ما می‌دارند”.

اگر تخت طاوس آریامهر چنان که بود ماند مسند شریعت رهبر تاریک بین و خودکامه‌ی جمهوری اسلامی نیز چنان که هست خواهد ماند.

گرامی باد خاطره ۲۹ اسفند
و نوروز پیروز باد!
ایران هرگز نخواهد مرد
نهضت مقاومت ملی ایران
۲۹ اسفندماه ۱۳۹۲