چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ -
Wednesday 24 April 2024
|
بیانیهٔ نهضت مقاومت ملی ایران
به مناسبت شانزدهم دی ماه
آغاز حکومت ملی دکتر شاپور بختیار
بر سر دوراهی انتخاب میان راه درست و کژراهه، ایمان خلل ناپذیرِ نشأت گرفته از آگاهی و خرد آدمی انگیزهٔ ارادهٔ اوست. آگاهی از درون مسائل و خِرَد برای ارزیابی آنها.
دکتر شاپور بختیار، بدنبال سالها مبارزهٔ خستگی ناپذیر علیه استبداد و خودکامگی شاه و کوشش در جهت احیای قانون اساسی مشروطه، و در اوضاعی که موج خان ومان برانداز انقلاب اسلامی ِ آیت الله خمینی در شرف حذف حاکمیت ملی مشروح در همان قانون اساسی بود، با قبول نخست وزیری در شانزدهم دیماه ۱۳۵۷ آخرین کوشش و کوششی پرخطر را برای نجات کشور ازخطر نابودی به کاربست و هرچند در ان کار موفقیت نیافت اما برای ملت و نسلهای بعد از انقلاب اسلامی در ایران، از خود سرمشقی بزرگ و یادگاری ارزنده بجا گذاشت.
وامروز، و سی و پنج سال بعد، بجاست که با ملت ایران و بخصوص نسل جوان که در جستجوی راه درست است، یادِ یادگار بختیار را گرامی بداریم و در آن باره سخن بگوییم.
دکتر شاپور بختیار در گفتگو با دوستان جوان خود که به نهضت مقاومت ملی ایران پیوسته بودند، بیان میکرد که علاج واقعی اوضاع نابسامانی که جمهوری اسلامی بر ایران مسلط کرده، آزادیخواهی، استقلال طلبی و استقرار دموکراسی در ایران است. و ایران برای وصول به دموکراسی به انسانهای دموکرات منش و وطن دوست احتیاج دارد. او راهنما و معلم سیاسی خود مصدق بزرگ را مظهر دموکراسی و آزادیخواهی میشناخت و در بارهٔ او میگفت: «من معتقدم که اگر مصدق را حتی در سال ۱۳۱۰، که میخواستند بکشند، کشته بودند و ملی کردن نفت هم باعث شهرتش نشده بود، باز همان خدمتی که در روشن کردن افکار مردم راجع به دموکراسی و حکومت پارلمانی کرده بود، برای باقی ماندن نامش در تاریخ ایران کافی بود.»
و همان انگیزهٔ روشن کردن افکار مردم و برشمردن خطرات متوجه ملت و مملکت بود که قبول نخست وزبری توسط خود او را نیز بدنبال داشت. و بازعشق او به آزادی و نیک بختی انسان بود که اورا از دوران جوانی و مرحلهٔ آموزش دانش سیاسی، همواره در صف مبارزه با استبداد و خودکامگی قرار داده بود. برنامهٔ دولت بختیار، اقدامات و خدمات او که در صفحات تاریخچهٔ کوتاه اما پرارزش زمامداری او محفوظ میماند، گویای واقعیت اعتقاد راسخ او به آزادیها و بالاخص آزادی بیان و عقیده است و از همین رو بود که او، آزادی مطبوعات و زندانیان سیاسی را رأس کارهای دولتش قرار داد.
یک سال آتشوزی سینماها، رستورانها و بانکها و دیگر امکنهٔ عمومی همراه با صدها قربانی، به بختیار و بسیاری دیگر نشان داده بود که شورشیان هوادار آیت الله خمینی، فردا، در صورت دستیابی به قدرت، با همان خشونت جنون آمیز کشور را به آتش خواهند کشید. باید کسی پیدا میشد و جرأت مقابه با این خطر را در خود میدید و آن را به مردم گوشزد میکرد. بختیار جرأت انجام این رسالت را درخود دید.
بختیار باید به مردم آن زمان، و نیز به آیندگان، نشان میداد که رهایی از دیکتاتوری شاه میتوانست بدون سقوط در ورطهٔ دیکتاتوری دیگری هم ممکن باشد؛ باید نشان میداد که این رهایی یک راه بیشترنداشت: نه گفتن به همهٔ منجیان ادعایی، از شاه گرفته تا مدعی رهبری مذهبی، که در ماورای ارادهٔ آگاهانهٔ ملی وعقل سیاسی نهادینهٔ جمعی، مدعی مشروعیت دیگری بودند و همهٔ قدرت را برای خود میخواستند.
در انجام این خدمت سترگ او تنها ماند، نه از این جهت که تکرو یا بلند پرواز بود، بل بدین علت که همهٔ کسان دیگری که، با طول سابقهای چون او یا بیشتر از او، باید نقش پیشرو و پرچمدار مقابه با خطر را به عهده میگرفتند چنان مرعوب اوضاع و دچار هوس قدرت بیخطر شده بودند که مانند پرندهای که مرعوب مار میشود دچار فلج عقلی شده بودند. در این حالت آنان دیگر قادر به دیدن عواقب هولناک بیخردی خود، که ما سی وپنج سال است شاهد آنیم، نبودند. چنین خدمتی درچنین اوضاع استثنائی به مردی و به مَنِشی استثنائی، به شخصیتی آبدیده، برخوردار از دو خصلت روشن بینی و از خودگذشتگی، نیاز داشت. و بختیار آن شخصیت بود.
چه خوب است که در تأیید این حقایق، به بیانات زنده یاد دکتر غلامحسین صدیقی و مصاحبهٔ وی در روز شنبه ۱۶ دیماه ۱۳۵۷ با روزنامه اطلاعات اشاره کنیم: «دکتر شاپور بختیار آن طور که من میشناسم دارای دو ویژگی عمده است که او را از سایر رهبران ملی متمایز میکند. بختیار دارای آن چنان شجاعتی است که در این شرایط و در زمانی که همه در فکر قهرمان شدن و کسب وجاهتاند پا به میدان میگذارد. ویژگی دوم او عشق و علاقهای است که به میهن دارد. علاقه او به استقلال ایران مسئلهای است که هرگز دچار تزلزل نشده است. و فکر میکنم در این برهه از تاریخ، این پیروزی ملتی است که آدمی مثل دکتر بختیار، مأمور تشکیل کابینه میشود و و بار دیگر نام بیزوال دکتر محمد مصدق رهبر نخستین انقلاب مردم شرق برعلیه استعمار انگلیس و عوامل و وابستگانش، از [سوی] دستگاههای ارتباطی که تا دیروز از اشاره به نام او وحشت داشتند، عنوان میشود. بختیار این شهامت را داشت که به میدان بیاید.
وظیفه ما و همه رهبران ملی کمک به اوست. باید مملکت را نجات داد. صحبت سر شخص دکتر بختیار، جبهه ملی، یا بنده و شما و حتی شخص اعلیحضرت شاه نیست، بلکه بحث بر سر مملکتی است که وظیفهٔ حفظ وصیانتش به عهدهٔ ماست. شاید خیلیها در حال حاضر خود را با آنچه هست تطبیق میدهند اما باید درون مسائل را نیز ارزیابی کرد. من معتقدم که کار خوب خیلی زود معلوم میشود. به این معنا که ممکن است در آغاز کار کسانی با دکتر بختیار مخالفت کنند. ولی این مهم نیست اگر او در چارچوب قانون اساسی رفتار کند و مخاطرات وضع موجود را باز شِمُرَد من مطمئنم مردم وطن پرست کشور ما، او را درک میکنند و به حمایتش بر میخیزند.»
در آن روزگار آشفته، بخشی از ما، مردم وطن پرست کشور، در محیط هیجان زدهای که خود در ایجادش کم و بیش سهیم بودیم، قدرت ارزیابی درون مسائل را از خود سلب کردیم و نشان دادیم که اگر عشق به وطن از چشمهٔ فیاض آگاهی و خرد انسانی ننوشد انتظار نیک بختی عبث خواهد بود.
سی و پنج سال بعد از آن برههٔ تعیین کننده و بازگوکردن حوادثی که زایندهٔ اوضاع امروزی شد، در آن صورت مفید و مؤثر خواهد بود که ما را بر آن دارد تا دیگر بار از ارزیابی درون مسائل، چه مسائل آن زمان و چه مسائل امروز، غافل نمانیم و، به دیگر سخن، به دیدن ظواهر اکتفا نکنیم.
برای ما، ملت ایران، از پیر گرفته تا جوان، و بالاخص نسل جوان که در اوضاعی بس سخت، به حق با امید و آرزوی زندگانی در بهروزی و نیکبختی، بسر میبریم، وظیفهٔ اصلی آن است که هدفی را که ضامن بهروزی و نیک بختی است، یعنی آزادی و دموکراسی، فراموش نکنیم و با طرد ظواهر فریبنده و وعدههای ناشدنی درچارچوب نظام موجود آن را ثابت کنیم، که آزموده را آزمودن خطاست. هشدارهای بختیار را بگوش دل بشنویم و در این دوران سخت اسارت در چنبرهٔ بختک جمهوری اسلامی، هر وسیله و یا شیوهای را که برای مخالفت و مبارزه با این نظام جهنمی میگزینیم، در جهت رسیدن به هدف غائی و نهائی، یعنی ساخت ایرانی برخوردار از دموکراسی و استقلال و به معنی واقعی این کلمات، یعنی حاکمیت ملی، قرار دهیم.
ایران هرگز نخواهد مرد
نهضت مقاومت ملی ایران
۱۶ دیماه ۱۳۹۲
برابر ۶ ژانویه ۲۰۱۴
نهضت مقاومت ملی ايران
بنیانگذار دکتر شاپور بختیار
National Movement of the Iranian Resistance
NAMIR
Founded by Chapour Bachtiar
| |||||||
ايران امروز
(نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايتها و نشريات نيز ارسال میشوند معذور است. استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024
|