گزارش‌گران بدون مرز از سرگیری کارزار سرکوب روزنامه‌نگاران در ایران را محکوم می‌کند. پس از یکشنبه سیاه، ٨ بهمن ١٣٩١ در بسیاری از شهرهای کشور ، بازداشت، احضار و بازجویی روزنامه‌نگاران تشدید شده است. از این میان، در تاریخ ٣٠ بهمن، دست‌کم پانزده روزنامه‌نگار و وب‌نگار که برخی از آنها عضو انجمن ادبی فرهنگی هانا و همکار دو ماهنامه‌ی وریا و کوشک و دوهفته نامه نجوا بودند، از سوی وزارت اطلاعات احضار و یا بازداشت شده بوند و به مدت چند ساعت بازجویی شدند.

بنا بر اطلاعات گردآوری شده از سوی گزارش‌گران بدون مرز، روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی و مدنی به شکل گسترده در سراسر کشور به وزارت اطلاعات احضار شده‌اند. در بازجویی‌های انجام شده، ماموران امنیتی با تهدید به آنها گفته‌اند که: ” باید متعهد شوند هیچ گونه فعالیتی در چارچوب انتخابات ریاست جمهوری خرداد سال آینده انجام نخواهند داد.” امروز ٥٨ روزنامه‌نگار و وب‌نگار در زندان‌های بسر می‌برند.

گزارش‌گران بدون مرز در این باره اعلام می‌کند : ” رژیم جمهوری اسلامی ایران باید به بازداشت‌های پی در پی و خودسرانه پایان دهد. چند ماه پیش از انتخابات ریاست جمهوری در این کشور مقامات مسوول، راهبرد ” بازداشت پیشگیرانه” را برای دهشت‌افکنی نظام‌مند علیه فعالان رسانه‌ها انتخاب کرده‌اند. کارزاری برای به سکوت وادار کردن همه‌ی ‌صداهای انتقادی بر تضیقات روزافزون‌ ِ، ضد آزادی اطلاع رسانی و سرکوب روزنامه‌نگاران، یعنی کسانی که می‌توانند شاهدان اصلی اما مزاحم، تقلب‌کاری در انتخابات باشند.”

وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی با انتشار اطلاعیه ای در اول اسفند ماه ١٣٩١، تمام ‌رسانه‌های فارسی زبان مستقر در خارج از کشور( رادیو بین‌المللی فرانسه، دویچه وله، رادیو فردا، بی بی سی ، صدای امریکا) و گزارش‌گران بدون مرز را وابسته به ” سازمان جاسوسی دولت انگلیس” و “سرویس‌های اطلاعاتی اروپایی” معرفی کرد. وزارت اطلاعات مدعی شده است که ” شبکه‌ی مورد بحث در مرحله اول به تولید سوژه و خبر اقدام می‌کرد. در مرحله دوم، حاصل جمع‌آوری‌ها را به سرپل‌های مشخص شده در خارج از کشور منتقل می‌کرد. در مرحله سوم محصول مونتاژ شده در کارگاه‌های تخصصی جنگ روانی غرب، اعم از آنچه که در قالب ادعاهای رسانه‌ها،‌ دیپلمات‌ها، سازمان‌ها و محافل به اصطلاح حقوق بشری غربی یا گزارش‌های بی‌مبنای گزارشگر ویژه‌ سازمان ملل در امور ایران نمود پیدا می‌کرد، به داخل کشور منتقل شده و از زبان برخی به اصلاح عناصر روشنفکر، سازمان‌ها، گروه‌ها و دستجات سیاسی یا رسانه‌ها خاص مطرح و منتشر می‌شد. “
در این اطلاعیه در باره‌ی گزارش‌گران بدون مرز گفته شده است ” طبق اطلاعات موجود ساختار «سازمان گزارشگران بدون مرز» با الگوگیری از ساختار سازمانی بنگاه عملیات روانی بی‌.بی.سی، حوزه‌ جغرافیایی ایران، افغانستان و تاجیسکتان را در قالب یک واحد سازماندهی کرده و مسئولیت آنرا به یکی از ضدانقلابیون فراری مرتبط با سازمان منافقین و برخی از سرویس‌های اطلاعاتی اروپایی محول کرده است. این فرد در عین حال ماموریت اخذ مجوز اقامت و پناهندگی برای عناصر متواری شبکه را به‌ویژه همزمان با فتنه‌ی 88 و برای فراریان فتنه، بعهده داشته و دارد.”

این اطلاعیه اعلام می کند ” که تعدادی از اعضای شناسایی شده‌ شبکه تقاضا نموده‌اند اطلاعات و تجربیات خود از این شبکه را بازگو و منتشر نمایند تا هشداری برای سایرین باشد.”

دو روز پیش از انتشار این اطلاعیه، احمد بخشایش عضو کمیسیون امنیت مجلس در مصاحبه با روز آنلاین گفته بود : ” مسول امور فرهنگی وزارت اطلاعات با حضور کمیسیون امنیت ملی مجلس به سوالات اعضای این کمیسیون درباره روزنامه‌نگارانی که از سه هفته پیش در بازداشت به سر می‌برند پاسخ گفته است.” وی در باره این جلسه گفته است ” توضیحاتی که در کمیسیون ارائه دادند بر این مبنا بود که این بازداشت ها برای پیشگیری صورت گرفته و شبکه تورمانندی در خارج و داخل کشور را مطرح کردند که این شبکه اهدافی را دنبال میکرده و در استانه انتخابات برای پیشگیری، اقدام به برخورد و بازداشت شده است. معاون امور فرهنگی وزارت توضیح داد که خود این روزنامه نگاران هم حاضر هستند بیایند و توضیح دهند که اشتباه کرده اند” در این مصاحبه عضو کمیسیون امنیت مجلس تصریح کرده است” آنطور که من متوجه شدم منظورشان مصاحبه تلوزیونی است که برخی حاضر شده اند انجام دهند.”

کریستف دولوار دبیر اول گزارش‌گران بدون مرز در این باره اعلام کرد ” این نخستین بار نیست که اعترافات قربانیان که در اصل بخش‌های از بازجویی آنهاست و با بدرفتاری و اعمال فشار بدست آمده از شبکه‌های صدا وسیمای جمهوری اسلامی، شبکه انگلیسی زبان و شبکه عربی زبان آن پرس تی و العالم پخش می‌شود. پیش از این برخی از روزنامه‌نگاران زندانی، شبکه‌های تلویزیونی جمهوری اسلامی را به همدستی با وزارت اطلاعات برای آماده‌ کردن و پخش اعترافات اجباری متهم کرده بودند. این اقدام به شکل اشکار نقض میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی‌ست که ایران از جمله کشورهای امضا کننده‌ی آن است.”

گزارش گران بدون مرز ضمن ابراز رضایت از آزادی موقت دو روزنامه‌نگار دستگیر شده، جواد دلیری در تاریخ ٣٠ بهمن و فاطمه ساغر چی در ٢٨ بهمن، اعلام می‌کند، نگران دیگر روزنامه‌نگاران دستگیر شده در بازداشت‌های جمعی یکشنبه سیاه است. این روزنامه‌نگاران از حقوق اولیه خود، حق دسترسی به وکیل و یا ملاقات با خانواده محروم و همچنان در سلول‌های انفرادی بند امنیتی ٢٠٩ که تحت کنترل وزارت اطلاعات است، زندانی هستند. برخی از مسوولان نظام به روشنی اعلام کرده‌اند که بازداشت روزنامه‌نگاران در ارتباط با برگزاری انتخابات رئیس جمهوری خرداد سال آینده است.

از سوی دیگر انجمن جهانی دفاع از آزادی اطلاع رسانی بار دیگر نگرانی خود را از وضعیت سلامت بسیاری از روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی که از حق درمان محروم هستند، از این میان دو وب‌نگار زندانی، آرش هنرور شجاعی و محمدرضا پورشجری که هر دو از بیماری‌های متعدد رنج می‌برند، اعلام می‌کند. آرش هنرور شجاعی پس از دو ماه معالجه در بیمارستان بر خلاف نظر پزشکان به زندان برگرداننده شد، اما مدیر وبلاگ گزارش به خاک ، محمدرضا پورشجری با آنکه در تاریخ ٢٩ بهمن دچار عارضه‌ی قلبی شده بود، اما از اعزام او به بیمارستان خوداری شد. وی همچنان در وضعیت نامناسبی بسر می‌برد و تا امروز مقامات قضایی امنیتی با درخواست‌های متعدد مرخصی درمانی او موافقت نکرده‌اند.