اتحاد جمهوریخواهان ایران:
آزادی زندانیان سیاسی، پایان حبس خانگی موسوی، کروبی و رهنورد:
گامی در جهت انتخابات آزاد و عادلانه!

انتخابات دوره یازدهم ریاست جمهوری چند ماه دیگر برگزار می‌شود. اما هنوز حکومت در اندیشه استمرار راه و روشی است که در انتخابات دوره پیشین ریاست جمهوری به کار بست و اعداد و ارقام مورد نظر خودش را به جای نتیجۀ واقعی آرای مردم، اعلام کرد. تصمیم این بود که بدون توجه به رای مردم، محمود احمدی‌نژاد با آرائی بیشتر پیروز انتخابات اعلام شود، اما راهپیمائی میلیونی ۲۵ خرداد ۸۸ در تهران و دیگر شهرستان‌ها و جنبش اجتماعی که پس از آن شکل گرفت، آشکار ساخت که مردم ایران به آسانی از حق خود نمی‌گذرند.
در جمهوری اسلامی هرگز انتخابات آزاد به معنی واقعی آن وجود نداشته است. در عین حال، آراء مردم در مورد کاندیداهای مورد تائید حکومت، پس از اعمال نظرهای شورای نگهبان، کم و بیش شمرده می‌شد. اما با تغییر نتیجه انتخابات ۱۳۸۸رقابت در حد نیروهای درون نظام موجود نیز، تحمل نگشت. اکنون در یکی از دشوار‌ترین شرائط کشور، اطرافیان آیت الله خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی و سرداران سپاه بر ادامۀ سیاست به اصطلاح «مهندسی» انتخابات و تحمیل آن به عنوان روال اصلی در جمهوری اسلامی پافشاری می‌کنند. ایجاد موانع گوناگون برای ورود اصلاح طلبان به روند انتخابات، با هدف ادامۀ وضع کنونی و عزم برگزاری یک انتخابات فرمایشی دیگر، انجام می‌گیرد.
کشور ما در آستانه انتخابات ریاست جمهوری جدید، با دشواری‌های متعددی مواجه است. سیاست‌های غیرمسئولانه، بی‌کفایتی، فساد و ناکارآمدی حاکمیت جمهوری اسلامی در طول دهه‌ها، کشور را به انحطاط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی سوق داده است. اکنون تحریم‌های بین المللی نیز مزید بر علّت شده‌اند. وضعیت اقتصادی نابسامان است. خطر حمله نظامی، هم چنان وجود دارد. تاثیر تحریم‌های اقتصادی و تنش در سیاست خارجی قبل از همه زندگی روزمره مردم را مشکل‌تر ساخته است. بحران ارزی و افزایش نجومی قیمت‌ها آئینۀ این واقعیت است. فساد، رانت خواری و بی‌برنامگی آسیب‌های جدی بر ساختار اقتصادی جامعه وارد ساخته است. کارخانه‌ها یکی بعد از دیگری تعطیل می‌شوند. بیکاری، تورم و فقر افزایش یافته است.

امروز کشور ما نیازمند یک دولت مسئول و متکی بر ارادۀ ملی است که بتواند با مهار محافل متعدد قدرت، پایان دادن به دخالت نیروهای نظامی و امنیتی در اقتصاد و سیاست کشور و تنش زدائی در سیاست خارجی راهی برای برون رفت از محاصرۀ اقتصادی، تهدید خارجی و ویرانی داخلی پیدا کند. ایجاد شرائط و برگزاری انتخابات آزاد متضمن تشکیل چنین دولتی است. دولتی که مورد اعتماد مردم، متعهد به حفظ منافع ملی و پاسخگو به ارادۀ شهروندان کشور باشد. اما هنوز نشانه‌ای از برگزاری انتخابات حتی رقابتی بین جناح‌های درون نظام کنونی نیز وجود ندارد. از رهبر تا دولت کودتا، به ادامه وضع فاجعه باری که بر کشور تحمیل شده است، می‌اندیشند.
راه حل عاجل مشکلات کشور هنوز هم اجرای خواسته‌هایی است که از جمله میرحسین موسوی در بیانیه هفدهم خود بر آن تاکید کرده است. این بیانیه، خواستار انتخاباتی شده بود که در آن شرکت همۀ مردم علیرغم تفاوت در آراء و اندیشه‌هایشان تضمین گردد. اما آیت الله خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی به جای پاسخ مثبت به این خواسته و باز کردن راه مصالحه با مخالفان و منتقدان، مسیر سرکوب و خفقان را ادامه داده، میرحسین موسوی و مهدی کروبی دو کاندیدای اصلاح طلبان در انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ را همراه با زهرا رهنورد در خانه‌های خود حبس نموده است و با پشتیبانی از یک دولت بی‌کفایت و فاسد، کشور را بیش از پیش به ورطۀ سقوط اقتصادی در درون و انزوای سیاسی درسطح بین المللی سوق داده است.

ما با تاکید بر مبانی برنامه‌ای خود از جمله جدایی دین از دولت، تغییر قانون اساسی موجود و انطباق قوانین موجود کشور با منشور جهانی حقوق بشر، معتقدیم مفاد بیانیۀ میرحسین موسوی هنوز هم بازگوی فصل مشترک اراده و خواست بخش بزرگی از جامعۀ ما است که خواهان همزیستی همۀ ایرانیان در محیطی آزاد و دمکراتیک هستند و فضا را برای هر گروه و گرایشی باز می‌کند تا بتواند برنامه و مطالبات خود را به رای مردم بگذارد. در این بیانیه بر مطالبۀ آزادی زندانیان سیاسی، و نیز آزادی‌هایی انگشت گذاشته شده است که پیش شرط‌های یک انتخابات آزاد و جزئی از حقوق اساسی ملت ایران محسوب می شوند: آزادی مطبوعات و رسانه‌ها، آزادی فعالیت احزاب سیاسی، آزادی تظاهرات و آزادی انتخاب. با چنین دورنمائی، امروز هم، گرایشات گوناگون جنبش سبز می‌توانند بر سر یک خواست محوری که ضامن رعایت حقوق شهروندی همگان است، توافق کنند و جامعه و حکومت را در برابر انتخابی دیگر قرار دهند.
منافع مردم و کشور ما ایجاب می‌کند که برای برون رفت از بن بست‌های موجود در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و مناسبات بین المللی، قبل از آن که دیر شود، فضای سیاسی کشور برای مشارکت همۀ نحله‌ها و گرایش‌های سیاسی گشوده شده، گام‌های جدی به سوی انتخابات آزاد رقابتی برداشته شود؛ نظارت استصوابی لغو شده و در جهت برگزاری انتخابات آزاد بر اساس معیارهای شناخته شدۀ بین المللی اقدام گردد. گشایش فضای سیاسی کشور نیاز حیاتی برای آینده کشور است. باید از فرصت انتخابات ریاست جمهوری استفاده نمود و با بسیج همۀ امکانات، برای پاسخ به این نیاز تلاش کرد.
اتحاد جمهوریخواهان ایران معتقد است که پایان دادن به حبس خانگی میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد و آزادی زندانیان سیاسی، گام نخست هر نوع گشایشی در وضعیت کنونی است. باید با این خواست به صحنۀ جامعه رفت و با استفاده از فضای انتخاباتی، حکومت را وادار کرد تا به حقوق و آزادی‌های مردم احترام بگذارد و راه را برای انتخابات واقعی هموار کند.
ما همۀ نیروهای سیاسی را به حضور فعال در صحنۀ سیاسی کشور با خواست پایان دادن به حبس خانگی میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد، آزادی زندانیان سیاسی، آزادی رسانه ‌ها و آزادی فعالیت احزاب سیاسی و نهادهای مدنی و صنفی دعوت می‌ کنیم.
هیات سیاسی اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
۵ بهمن ۱۳۹۱
۲۴ ژانویه ۲۰۱۳