دویچه وله: نویسندگان و خبرنگاران یک روزنامه بزرگ در گوانگ‌شوی چین به‌عنوان اعتراض به سانسور دستگاه‌های تبلیغاتی دولتی دست از کار کشیدند و تهدید به اعتصاب کردند. پلیس چند نفر را دستگیر کرد، اما دولت قول به خویشتن‌داری داد.

اعتصاب بی‌سابقه گروهی از روزنامه‌نگاران چینی علیه سانسور دولتی با وعده دولت برای “خویشتن‌داری” پایان یافت، اما در عین‌حال چند روزنامه‌نگار که در برابر ساختمان روزنامه خود در کلان‌شهر گوانگ‌ژو (جنوب چین) گرد‌ آمده بودند، به‌وسیله ماموران اونیفورم‌پوش و لباس‌شخصی دستگیر شدند.

نویسندگان و خبرنگاران هفته‌نامه‌ی پرتیراژ “نانگفانگ ژومو” در کلان‌شهر گوانگ‌ژو در اعتراض به سانسور دولتی و دخالت شدید دستگاه‌های تبلیغات‌رسمی حکومت در کار خود، دست از کار کشیده بودند، اما هفته‌نامه روز پنج‌شنبه دوباره انتشار خود را از سر گرفت.

در نخستین شماره هفته‌نامه پس از اعتصاب، به‌طور مستقیم اشاره‌ای به این اعتصاب نشده، اما در یادداشتی نوشته شده است که دولت می‌تواند روزنامه‌ها را کنترل کند، اما روش‌های کنترل باید متناسب با زمانه باشند.

سرایت اعتراض به سایر رسانه‌ها

بر پایه‌ی گزارش خبرگزاری آلمان، اعتصاب نویسندگان و خبرنگاران هفته‌نامه‌ی جنوب چین به سایر روزنامه‌ها نیز سرایت کرده و اعضای تحریریه بسیاری از روزنامه‌ها با همکاران خود ابراز همبستگی کرده‌اند. در روزنامه “شین جینگ‌بائو”ی پکن، بر سر انتشار تفسیری که اعتراض روزنامه‌نگاران را مورد انتقاد قرار داده و باید در سایر روزنامه‌ها چاپ می‌شد، درگیری به‌وجود آمد.

سردبیر روزنامه شین‌جینگ‌بائو تهدید به استعفا کرد، اما روز پنجشنبه در محل کار خود حاضر شد. بقیه روزنامه‌ها تاکنون از انتشار مقاله انتقادی علیه هفته‌نامه نانفانگ شومو خودداری کرده‌اند. گفته می‌شود که اختلاف میان این هفته‌نامه و مسئولان تبلیغات حکومتی در ایالت گوانگ‌دونگ با میانجی‌گری “شون‌هوا” رئیس جدید حزب کمونیست این ایالت حل شده است.

رشد اصلاح‌طلبی در چین

روزنامه‌ی “لوموند” فرانسه  نوشت که شورش روزنامه‌نگاران چینی رد پای خود را در تحولات آینده این کشور برجای خواهد گذاشت. این حرکت نشان می‌دهد که بخش رو به رشدی از طبقه متوسط نزدیک به حکومت دیگر از رشد اقتصادی بهره‌ای نمی‌برد و حاضر به ادامه سکوت نیست.

در بخشی از تفسیر لوموند آمده است: «شهروندان می‌خواهند نظرشان را بیان کنند و بدون ترس از سانسور در بحث‌های همگانی مشارکت داشته باشند. چنین خواست‌هائی در درون حزب کمونیست هم وجود دارد. برخی اعضای بلندپایه حزب خواستار هماهنگ‌گردن سیاست با عصر نو هستند.»

لوموند می‌افزاید که در چین کمونیست، اصلاحات سیاسی، هرروز ضرورت بیشتری می‌یابد.