جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - Friday 29 March 2024
ايران امروز
iran-emrooz.net | Mon, 31.12.2012, 19:41


بیانیّۀ حزب دمکراتیک مردم ایران
در رابطه با یازدهمین دورِ انتخابات ریاست جمهوری

انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم، یکی از چالش‌های پیش روی کشور، هم برای حاکمیّت و نیز نیروهای سیاسیِ آزادیخواه و جنبش سبز و اصلاح‌طلبانِ ایران است. گرچه هنوزنشانه‌ای ازگشایش فضای سیاسی دیده نمی‌شود وعرصه سیاسی کشور هم چنان تحت کنترل نیروهای امنیتی ـ نظامی است، اما شواهد گواهی از آن دارند که وضع عمومیِ کشور شکننده و آبستن حوادث و تغییرات است. اثرات و پیامدهایِ آشکار تحریم و تورّم در زندگی اقتصادی کشور و معیشتیِ مردم؛ عدم هماهنگی دستگاه‌ها و جدال فرساينده بين جناح‌ها، که دامنه آن دولت احمدی‌نژاد و ولی فقیه را نیز فراگرفته؛ اساس مشروعيت نظام ولایت مطلقه را؛ حتّی در میان بخشی از مدیران کشور نیز زیر پرسش برده است. آشکارا دیده می‌شود که نارضایتیِ مردم روزافزون وگستردۀ گشته، وبه کاهشِ چشمگیرِاعتماد آنان انجاميده است. بدین ملاحظات، فرصت انتخابات می‌تواند به عاملی برای بازکردنِ نسبیِ فضایِ سیاسیِ کشور مبدّل گردد.

اندیشۀ راهنمایِ حزب دموکراتیک مردم ایران در قبال انتخابات پیش رو، برخاسته از این باور پایه‌ای است، که برای هر اقدام سیاسی  و طرح و پیشبردِ مطالبات مردم؛ بکارگیری و بهره‌جوئی از روش‌های مدنی و شکیبانه، و سازماندهیِ مقاومت مدنی مردم؛ بر سوق دادنِ آنها به درگیری‌های خشونت‌آمیز خیابانی؛ رجحان دارد.

از دیدگاهِ ما، همچون چپ دموکراتِ اصلاح‌طلبِ، تاکیدِ این درنگ نیز ضرورت دارد که تغییر نظام در کلیّتِ آن؛ چه از راه اعمال زور و قهر، یا به امیّدِ تحریم‌هایِ ویرانگر، و چه با مداخله نظامی غرب؛ راهبردِ مطلوب برای دستیابی به آزادی و دموکراسی نیست. تجربه‌های فراوان وعبرت انگیز نشان داده‌اند که دستیابی به دموکراسی پایدار و اساساً، دمکراتیزه شدن جامعه؛ صرفا با تغییر ضربتیِ رژیم استبدادی و خودکامه، بدست نمی‌آید.

حزب دموکراتیک مردم ایران، همچنین بر این باور است که بخشی ازخواست‌های آزادیخواهانِ ایران، درراستایِ تامینِ آزادی‌ها ورعایتِ حقوق ملت، وحتّی اصلاح وتغییرات درقانون اساسی؛ با رعایت و استفاده از همین قانون اساسی و بهره گیری از امکاناتِ مندرج در آن؛ دست یافتنی است.
 
با چنین دیدگاهی است که حزب دموکراتیک مردم ایران، خواست و پیکار برایِ برگزاری انتخابات هرچه آزادتر و سالم و عادلانه را؛ که لازمه‌اش تامین پیش شرط‌های اولیّۀ آن است؛ وظیفۀ مبرم و پر اهمیّتِ همۀ اصلاح طلبان و آزادیخواهان ایران می‌داند. کوشش درر اه گشودنِ  فضای اجتماعی و سیاسی ایران، یک نیاز حیاتی برای کشوری با امکانات و ظرفیت‌های بزرگ ایران است. نباید از هر گونه امکانِ تغییر و تحول در کشور مایوس شد و امید به اصلاح و امکان اصلاحات و تغییرات در جمهوری اسلامی را از دست رفته دانست. وگرنه، آلترناتیوسازی درخارج از کشور برای تغییر رژیم، به راهبرد نگرشی تبدیل می‌شود که نه تنها کارساز نیست بلکه در بهترین حالت یک خیال پردازی است و فرجامی جز به ناکجاآباد سوق دادن مردم نخواهد داشت.

با توجّه به شرایط بحرانیِ کنونی، شواهد موجود چنین نشان می‌دهند که حاکمیّتِ برسرکار، و در رأس همه، آیت‌الله خامنه‌ای؛ علیرغم فشارها و تنگناهایی که از اعماق جامعه تا نزدیک‌ترین یاران و همکاران سیاسی دیروز و امروز او را دربرمی‌گیرد، هنوز جز مهندسی یک انتخابات فرمایشی با مختصر آرایش فضای سیاسی ایران، هدف دیگری را در برنامۀ سیاسیِ خویش ندارد. لذا از دامن زدن به هرگونه توهّمی دربارۀ قصدِحاکمیّت درقبالِ انتخابات پیشِ رو، باید پرهیز نمود.

بااین حال، به‌باورِ ما، می‌باید از فرصت انتخابات بهره‌گیری کرد. در شرایطی که طشت ناکارآمدی دولت از بام افتاده و تناقضاتِ و درگیری‌هایِ دورنیِ آن شدّت یافته است؛ باید با استفاده از همۀ امکانات و به ویژه با ایجاد امکانات نوین؛ ازهم اکنون از فرصت انتخابات؛ برایِ بازکردن فضایِ سیاسی، همچون سکوئی برای برداشتن گام‌هایِ بعدی، بهره گیری نمود؛ و کوشید تا وسیع‌ترین و حتی محتاط‌ترین نیرو‌های سیاسی درون حکومت رابه میدان کشاند وخواستِ تامینِ پیش شرط‌های یک انتخابات سالم و قانونمند را، به خواست و شعار عمومی برایِ به صحنه کشاندن و برانگیختن مردم، و به چالش کشاندنِ حاکمیّت، مبدّل ساخت. 

ما همواره گفته‌ایم و اینک باز تاکید داریم، که هر تغییر و تحولی در ایران در راستای آزادی و دموکراسی که تامین پیش‌شرط‌های انتخابات آزاد در زمرۀ آنهاست؛ از درون و اساساً بااتکاء به نیروهای درون کشور امکان‌پذیر است و چنین نیز صورت خواهد گرفت. وظیفۀ ما در خارج کشور، یاری فعال و کارساز، به تلاش‌های پرارزش ودشوارآنهاست.

براین اساس، طرح خواست‌های اثباتی روشن، از جمله رفع حصر غیرقانونیِ رهبران جنبش سبز: آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد، و آزادی همۀ زندانیان سیاسی؛ و تامینِ امکانِ حضور نامزدهای واقعی اصلاح‌طلب؛ لغو یا تعلیق نظارت استصوابی شورای نگهبان، همچون پیش شرط‌هایِ شرکت نامزدهای آزادیخواهِ جنبش سبز و اصلاح طلبان واقعی و نیز سایر نیروهایِ سیاسیِ دگراندیشِ آزادیخواه، نظیر نهضت آزادی ایران و ملّی ـ مذهبی‌ها در انتخابات، اهمیّت اساسی دارد.

بدیهی است که دموکراسی بدون انتخابات ارگان‌های رهبری و مدیریّت کشور معنا و مفهومی ندارد. بدین جهت شرکت در انتخابات‌ها، راه و روش بنیادین ماست. امّا شرکت در انتخابات مشخص، به شرطی مطلوب و کارساز است که حداقلِ پیش شرط‌های آن فراهم بوده باشد. لذا شرکت در انتخابات از جمله انتخابات یازدهمین دورۀ ریاست جمهوری، تحت هر شرایطی و به هر بهائی، مطلوب ما نیست.

از همین جاست که در شرایط کنونی و در فرصت انتخابات پیش رو، تلاش و پیکار برایِ بازشدن فضای سیاسی، و تامین پیش شرط‌های فوق‌الذکر آن، تعیین‌کننده است. 

همزمان با پیکار در راستایِ باز شدن فضای سیاسی؛ این نیز اهمیت کلیدی دارد که هوادارانِ جنبش سبز و اصلاح طلبان درونِ کشور، برایِ انتخابات بهار آینده؛ بطور هدفمند، با اعلان یک پلاتفرم روشن برای حل معضلات اقتصادی ناشی از تورم و تحریم؛ یک برنامه سیاسی مدوّن برمبنای تغییرات جدّی در سیاست خارجی و گام برداشتن در مسیر تنش‌زدایی درخاورمیانه و پایان دادن به سیاستِ زیان‌آورِ آمریکاستیزی و تقویت همکاری با جامعۀ بین‌المللی ارائه نمایند. زیرا بدون این تغییرات، رفع بحران اقتصادی جاری و عادی سازی روابط با جامعۀ بین‌المللی ناممکن است.

این برنامه مدوّن، اگر با توافق اکثریت بزرگ هواداران جنبش سبز و دیگر اصلاح طلبان و نیروهای ملی ـ مذهبی و نهضت آزادی و جمهوری خواهان ایران و سایر تشکل‌های آزادیخواهِ اصلاح طلب؛ و هچنین به تایید شخصیّت‌هائی از تبارِ محمد خاتمی برسد؛ بدون تردید می‌تواند از حمایت اکثریت مردم و نیز بخش‌هایی از جناح‌های واقع‌گرایِ درون حاکمیّت، برخوردار باشد.

بباور ما! در چشم‌انداز میان مدّت، با آنکه میدانِ نسبتاً محدود و معیّنی برای پیکار آرام و کارساز در انتخابات ریاست جمهوری درپیش روی ماست؛ با این حال باید از آن بهره‌مند شد. همزمان باید بیاد داشت که تقویت جمهوریت و دمکراسی در ایران مستلزم گسترش فرهنگ دمکراسی، پيدايش نهادهاي مدنی و پيوند سياست با منافع لايه‌های مختلف اجتماعی است. باید با استفاده از فرصت انتخابات، که پیچ و مهره‌های رژیمِ استبدادی تاحدّی سست می‌شود؛ کوشید تا از راه تقويت فرهنگِ دمکراسی و ايجاد نهادهای مدنی، پايه‌های اقتدارگرائی را تضعيف کرد و نيروهای طرفدار مردم سالاری را در موقعيّت مناسب‌تر و استوارتری قرارداد.
حزب دمکراتیک مردم ایران
دوازده دی ماه  ۱۳۹۱
اوّل ژانویۀ ۲۰۱۳



 

ايران امروز (نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايت‌ها و نشريات نيز ارسال می‌شوند معذور است.
استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024