به نام خدا
برادر گرامی
جناب آقای رضا شهابی
با سلام
شنیده‌ایم که بر سر تعیین تکلیف حقوقی‌تان، دست به اعتصاب غذا زده‌اید. با توجه به نگرانی خانواده، دوستان و دوستداران‌تان نسبت به سلامت جسمی شما؛ این جانبان تقاضا می‌کنیم که به اعتصاب خود پایان داده و با حفظ سلامتی‌تان پیگیر وضعیت حقوقی خود شوید. امیدواریم که هر چه سریعتر به وضعیت شما رسیدگی شده و خانواده‌تان نیز از نگرانی بیرون آیند.

حبیب‌الله پیمان
صدر حاج ‌سیدجوادی
حسین شاه‌حسینی
اعظم طالقانی
لطف‌الله میثمی



***

نامه محمد حیدری، روزنامه‌نگار
به دادستان تهران درباره رضا شهابی،‌ زندانی در حال اعصاب غذا


بسم الله الرحمن الرحیم
دادستان محترم تهران، جناب آقای عباس جعفری دولت‌آبادی
با سلام و آرزوی توفیق برای شما در کمک به اجرای عدالت؛

لابد خبر اعتصاب غذای آقای رضا شهابی در زندان اوین را شنیده‌اید. در حدود یک ماه پیش که گذر اینجانب به سالن ۸ بند ۲۰۹ زندان اوین افتاد، با این مرد شریف آشنا شدم. آشنایی ما دو روز بیشتر طول نکشید؛ ولیکن در همان فرصت کم داستان ستمی را که بر ایشان رفته است، دقیق شنیدم. می‌دانم که نامه‌ای خطاب به شما در تاریخ یکم آبان‌ماه گذشته نوشت و قرار بود همان نامه را روز هشتم آبان هم خطاب به رییس قوه‌قضائیه ارسال کند. اما نمی‌دانم که این نامه‌ها به دست شما رسیده است یا نه؟ می‌توان وضعیت روحی مردی را که خود را بی‌گناه می‌داند و ماه‌ها (اکنون ۱۸ ماه) است بصورت بلاتکلیف در حالت بازداشت موقت نگهداری می‌شود درک کرد. شاید دیگر امیدی به اجرای عدالت در دلش نمانده باشد.

جناب آقای دولت‌آبادی،
آقای رضا شهابی خواستار تعیین تکلیف خویش است. در همان نامه که به شما هم ارسال کرده بود، ابتدا وضعیت خانواده عزیزش را یادآور شده بود. راننده اتوبوس شرکت واحد که در تهران مستاجر است و پدر و مادر پیرش نیز در اطراف شهر کوچک شبستر زندگی می‌کنند بیش از هر چیز نگران وضعیت معاش و زندگی خانواده محترمش بود. این بلاتکلیفی چند ماهه منجر شده است که نتواند درباره محل سکونت و نحوه زندگی عزیزانش تصمیمی بگیرد. در آن نامه‌ی ارسالی به شما وضعیت دوران بازپرسی‌اش را هم شرح کرده بود. این‌که در یکی از روزهای خرداد ماه ۱۳۷۹ در حالی که پشت اتوبوس شهری در حال رانندگی بوده متوقف شده و از همان‌جا به زندان انتقال یافته است. آقا رضا برای شما نوشته که در اواخر تیرماه ۱۳۸۹ و با پایان بازجویی‌اش تهدید به اعدام شده و به دلیل فشار ناشی از این تهدیدها مدتی حافظه‌اش نیز دچار مشکل شده است. می‌گفت این وضعیت را برای مسئولان زندان اوین نیز شرح داده است. به گفته او، بازپرس محترم بسیاری از اتهامات وارد بر او از جمله اتهام ارتباط با گروه‌های معاند را کاملا بی‌اساس دانسته بود.

جناب آقای جعفری دولت آبادی
تصور کنید که از تیرماه ۱۳۸۹ تاکنون و با وجود اتمام بازجویی‌ها؛ او بلاتکلیف در بند ۲۰۹ زندان اوین رها شده است. بیایید لحظاتی وضعیت او را تجسم کنید. آن روزها که من در خدمت آقای رضا شهابی بودم ۵ ماه از تشکیل آخرین جلسه‌ی دادرسی در دادگاه هم سپری شده بود و هنوز بدون تعیین تکلیف در بازداشت موقت بسر می‌برد. آقا رضا در همان نامه‌اش به شما نسبت به اطاله‌ی دادرسی و همچنین وضعیت نگهداری‌اش در زندان که بدون ملاقات خصوصی با خانواده‌اش سپری شده بود، اعتراض داشت. امروز نیز می‌دانم که خواسته‌ی او تعیین تکلیف نهایی پرونده‌اش است. آیا این خواسته‌ی قانونی او قابل اجرا نیست؟ فرض کنید که نهایتاً دادگاه، آقای شهابی را تبرئه کند. به هر حال تا پیش از تشکیل دادگاه این احتمال هم وجود دارد! در آن صورت مسئول این ۱۸ ماهی که در بازداشت موقت بوده است چه کسی خواهد بود؟ و آیا همین که ۱۸ ماه در بازداشت موقت باقی مانده است علتی نخواهد شد که خدای نکرده حتی اگر شواهدی برای محکوم کردن او نبود، برای جلوگیری از ایجاد مشکل در نگهداری ۱۸ ماهه اش در زندان، او را محکوم کنند؟

دادستان محترم تهران
آقا رضا می‌گفت که در تمام این ماه‌ها با شما ملاقاتی نداشته است. آیا لازم نمی‌دانید که برای شنیدن سخنان او به زندان بروید و یا او را به دفتر خود فرا خوانید؟ شهابی اکنون روزهاست که در اعتصاب غذا است. ماه‌ها پیش برادر همراه و همفکر ما، شهید هدی صابر نیز اعتصاب غذایی کرد که نهایتاً منجر به فاجعه‌ی بزرگی شد. اگر در همان زمان به دیدار او می‌رفتید آیا او اکنون در میان ما نبود؟ اینجانب به عنوان یکی از دوستان رضا شهابی و به عنوان یک روزنامه‌نگار که وظیفه‌اش رساندن اخبار و آگاهی به گوش مردم و مسئولین است و همچنین به‌عنوان یک شهروند از شما می‌خواهم که تا دیر نشده و تا فاجعه دیگری به‌وقوع نپیوسته، به خواسته‌ی حق و قانونی رضا شهابی توجه کنید و همچنین درخواست دوستانش را که از او می‌خواهند اعتصاب غذایش را پایان دهد و سلامتی‌اش را حفظ کند به گوش او برسانید.

از توجه شما سپاسگذارم
محمد حیدری
روزنامه نگار
۱۲ آذر ۱۳۹۰

http://fasledegar.blogspot.com/2011/12/blog-post_5899.html
(محمد حیدری از روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده در حوادث انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ است که به تازگی از زندان آزاد شده است)

***


درباره رضا شهابی، فعال کارگری

رضا شهابی فعال کارگری و عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد است. این فعال کارگری سال ۱۳۸۴ به دلیل فعالیت‌ در سندیکای کارگران شرکت واحد از کار تعلیق شد، ادامه تحصیل داد، دیپلم گرفت و تحصیل در رشته حقوق را آغاز کرد.

بازداشت
رضا شهابی در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۸۹ در محل کارش توسط مأموران امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. وی پیش از بازداشت به علت بیماری در استراحت پزشکی بود و پس از بازگشت به کار در اولین روز بازداشت شد. مأموران که به خانواده وی گفته بودند خودشان با آن‌ها تماس خواهند گرفت، خانواده شهابی را در بی‌خبری نگاه داشتند و تا دو هفته بعد از بازداشت خانواده وی اطلاعی از وضعیت وی به جز چند تماس کوتاه تلفنی پیدا نکردند.
بی‌خبری از رضا شهابی تا ۴۵ روز پس از بازداشت ادامه پیدا کرد تا این‌که وی در تاریخ ۲۴ مرداد ماه ۱۳۸۹ در تماس کوتاهی با خانواده از تمدید قرار بازداشت خود برای دو ماه دیگر خبر داد. این در حالی بود که وی از ناراحتی جسمی و گوارشی در زندان رنج می‌برد. خانواده وی پس از ملاقات کابینی با وی در تاریخ ۲۵ شهریور ماه ۱۳۸۹ بابت شرایط حاد جسمی و عدم رسیدگی پزشکی به وی ابراز نگرانی کردند. این در حالی بود که وی از سلول انفرادی به سلولی دو نفره در بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده بود.

در تاریخ ۱۹ مهر ماه ۱۳۸۹ شهابی در تماس کوتاهی با خانواده از تعیین قرار وثیقه ۶۰ میلیون تومانی برای خود خبر داد، با وجود تودیع این وثیقه که بعدتر به ۱۰۰ میلیون تومان افزایش یافت، مسئولین قضایی و امنیتی از آزادی وی خودداری کردند. بازجوی شهابی در دیدار با همسر این فعال کارگری گفته بود که رضا شهابی با «بازجو» و «دستگاه قضائی» همکاری نکرده است و تا زمانی که به این وضعیت ادامه دهد، آزاد نخواهد شد.

این مسأله سبب شد که شهابی در تاریخ ۱۵ آذر ماه ۱۳۸۹ در زندان اوین دست به اعتصاب غذای خشک بزند. پس از یک هفته از اعتصاب غذا وضعیت جسمی وی رو به وخامت گذاشت و وی به بیمارستانی خارج از زندان منتقل شد. شهابی که با درخواست‌های متعدد فعالان کارگری و سیاسی مواجه شده بود، از تاریخ ۲۲ آذرماه به اعتصاب غذای خشک خود پایان داد و در ادامه اعتراضش به وضعیت نامشخص خود در زندان به اعتصاب غذای تر دست زد.
در تاریخ ۲۹ آذر ماه پس از فراهم آمدن امکان امضاء وکالت‌نامه از سوی وکیل، رضا شهابی طی تماس کوتاه تلفنی با خانواده‌اش اعلام کرد که به خواست اعضای سندیکای شرکت واحد اعتصاب خود را که از روز یکشنبه ۲۱ آذر به اعتصاب تر تبدیل کرده بود به امید رسیدن به نتیجه مطلوب به طور کامل شکسته است. این در حالی بود که به وی اطلاع داده بودند دادگاهش نیز به زودی برگزار خواهد شد.

دادگاه
با وجود آن‌که مسئولین قضایی وعده برگزاری دادگاه شهابی را در آذر ماه ۱۳۸۹ داده بودند، شهابی پس از یک سال بازداشت در تاریخ چهار خرداد ماه ۱۳۹۰ در دادگاه حاضر شد. این دادگاه در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزار شد.

پیگیری
بنابر گفتهٔ پزشکان غضروف بین تعدادی از مهره‌های ستون فقرات‌ رضا شهابی ز بین رفته و به دلیل فشار مهره‌ها روی اعصاب نخاعی، احتمال از کار افتادن دست و پای چپ او وجود دارد. این مسأله سبب شد که وی در اواخر آبان ماه ۱۳۸۹ جهت انجام معاینات پزشکی به بیمارستانی خارج از زندان منتقل و بار دیگر به زندان بازگرداند شود. شهابی که همچنان بدون حکمی در زندان و در بازداشت به سر می‌برد در تاریخ چهار آذر ماه ۱۳۹۰ دست به اعتصاب غذا زد.
(خانه حقوق بشر ایران)