درگذشت ناگهانی هدی صابر بر اثر بی‌توجهی مسئولان زندان، همه را به اندوه عمیق فرو برد و برگ دیگری بر پرونده جنایات حکومت جمهوری اسلامی افزود. هدی صابر از ۱۲ مرداد ماه ۱۳۸۹ بدون هیچ گونه اتهامی در زندان به سر می‌برد و از ۱۲ خرداد ماه در اعتراض به قتل هاله سحابی، همراه با «امیر خسرو دلیر ثانی» در اعتصاب غذا به سر می‌برد. او بنا به شهادت هم بندانش صبح روز جمعه با احساس درد در قفسه سینه به بهداری زندان انتقال داده می‌شود، اما به شهادت ۶۴ زندانی سیاسی، به جای درمان، مورد بدرفتاری و ضرب و شتم قرارمی گیرد و دوباره به زندان بر می‌گردد. چند ساعت بعد به دلیل درد شدید به بیمارستان منتقل می‌شود که بنا به اظهار پزشکان به خانواده وی، به علت تأخیر در آغاز درمان، در آنجا جان می‌بازد.

هدی صابر از فعالان ملی مذهبی بود که با نشریه «ایران فردا» همکاری می‌کرد. او نیز چون عزت الله سحابی بار‌ها بازداشت شده بود و سال‌های زیادی از زندگی خود را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذارند. تنها سلاح او برای مبارزه قلم او بود، که با شجاعت تمام برای دفاع از آزادی و علیه استبداد به کار می‌بست. بی‌توجهی عمدی مسئولان زندان به وضعیت هدی صابر که منجر به مرگ او شد، موجب نگرانی بیشتر در مورد رفتار حکومت ایران با دیگر زندانیان و عدم رعایت حقوق آنان بر اساس موازین بین المللی و قوانین موجود کشور است.

ما در گذشت هدی صابر را به خانواده محترم او و تمامی مدافعان راه آزادی تسلیت گفته و خواهان پیگیری و روشن شدن علت قتل او از سوی مجامع حقوق بشر هستیم. ما حکومت جمهوری اسلامی را مسئول بازداشت خودسرانه و مرگ او در زندان می‌دانیم.

هیات سیاسی اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
۲۳ خرداد ۱۳۹۰
۱۳ ژوین ۲۰۱۱