نوشته عبدالباری عطوان
روزنامه الحیات چاپ لندن
ترجمه کوثر ال علی محمره

هم اکنون در شرق و غرب در داخل مصر و خارج آن در امریکا و جهان عرب براین نکته اتفاق نظر وجود دارد که نظام حاکم برمصر فرو ریخته است. حسنی مبارک به اتفاق اطرافیانش باید بروند. تنها شخص رئیس جمهور (حسنی مبارک) با این نظر موافق نیست. او باعناد بی‌نظیری گوئی به صندلی ریاست چسبانده شده است.

همه حسنی مبارک را به کندفهمی و بی‌تحرکی می شناسند. ما می‌دانیم که او دارای حس شنوائی و بینائی بالا می‌باشد. او حتما میلیونها نفر را از صفحه تلویزیون مشاهده کرده که حداقل خواهان رفتن او هستند همانطوری که شعارهای مخالف خود و حکومتش را شنیده است.

"حسنی مبارک" در طول سی سال حکومت "سیاست صفر" را در پیش گرفت. "سیاست صفر" بمعنای عدم هرگونه تحرک نه به پیش و نه به پس .او برای اینکه مرتکب خطائی نشود و برای اینکه هرگونه احتمال را قبل از هر تصمیمی بررسی کند جانب سکون را رعایت می‌کرد. اما این نوع سیاست ورزی مصر را به ورطه کنونی کشاند و همین "سیاست‌ورزی" اورا در موقعیت "خجالت‌آور" موجود قرار داد.

برای اقامت فعلی او در کاخ ریاست جمهوری وعدم توجه به خواسته اکثریت مطلق مردم مصر در خصوص کناره گیری تنها می‌توان یک تحلیل داشت و آن ادامه وضعیت سترون او در شنیدن اخبار منفی است. شاید موضوع از این هم فراتر است و او تصور می‌کند این جمعیت میلیونی به طرفداری او تظاهرات می‌کنند و برایش آرزوی طول عمر دارند!!؟؟

دیکتاتور تونس (زین العابدین بن علی) بخوبی پیام مردم را شنید همانطوری که ملک فاروق (آخرین شاه مصر) قبل از وی این کار انجام داد. شاه ایران را فراموش نکنیم. اینان همگی تصمیم گرفتند زحمت خود را کم کرده رنج‌های مردم را فهمیده و نزدیکترین محل امن را برای رفتن انتخاب کردند. تنها کسی که از این قاعده پیروی نمی کند حسنی مبارک است.

در سالهای اخیر مردم مصر در دو تظاهرات میلیونی شرکت کردند اولی به طرفداری از جمال عبد الناصر پس از شکست ژوئن ۱۹۶۷ با خواسته عدم استعفا و اینک در قالب مطالبه استعفای حسنی مبارک و رآی عدم اعتماد به او و حکومتش.

حضور ملیونی مردم در میادین اصلی شهرها در پهنه کشور مصر و همراهی روشنفکران و هنرمندان دانشمندان و سایر نخبگان با مطالبه دورانی جدید؛ کرامت، توسعه و رهبری مصر را بر دنیای عرب باز خواهد گرداند. این حضور میلیونی در شرایط قطع اینترنت، فیس‌بوک و تویتر نشان از عدم کارائی سیاستهای نظام در سرکوب پرده پوشی و گمراه نمودن دارد و بی‌گمان اراده مردم قویتر از این سیاستهاست‌.

نظام حاکم بر مصر هم اینک محاسبات خود را براساس خستگی توده‌ها در اثر طولانی شدن تظاهرات و بسیج باندهای اوباشان و مزدوران امنیتی برای سرکوب مردم متحصن در میادین و خصوصا میدان التحریر (آزادی) قاهره انجام می‌دهد.

اما این محاسبات محکوم به شکست است چرا که انقلاب تونس ار زمانیکه از شهر سیدی یوزید آغاز گردید تا زمانی که لهیب سوزان آن کل کشور را در بر گرفت یک ماه به طول انجامید و در این مدت با مردم تونس با رشادت لحظه‌ای از گلوله‌های اتشین رژیم بن علی و علیرغم تقدیم صد شهید هراسی به دل راه ندادند.

انقلاب مصر دومین هفته خود را سپری می‌کند وهم اکنون مصمم‌تر و با عزم جدی‌تر در جهت سرنگونی رژیم حاکم گام بر می‌دارد. همبستگی سیاسی و اجتماعی مردم در این میان اعجاب همگان را برانگیخته است. چقدر زیباست مشاهده صاحبان رستورانها و مغازه‌های کوچک که باتمام توان آب و خوراک معترضین را بطور مجانی تامین می‌نمایند و این همان همبستگی ملی است.

تاریخ مصرف اصلاحات حسنی مبارک همانند دوران حکومت او به سر آمده است و علاوه بر آن این اصلاحات در وقت تلف شده مطرح شده‌اند. حتی کاندید نشدن او در انتخابات سپتامبر آینده نیز چیزی را تغییر نمی‌دهد چرا که رئیس جمهور مخلوع تونس نیز همین روند را طی نمود اما کسی به اظهاراتش توجه ننمود.

در این میان امریکا نیز با اعزام نماینده ویژه قصد قانع نمودن مبارک به کناره گیری و سوار شدن بر موج انقلاب مردم و حفظ منافع اسرائیل را دارد. این نیز باید بوسیله انقلابیون مردود اعلام گردد چرا که هر گونه شروط خارجی که بر جنبش تحمیل گردد سبب انحراف و پی‌آمد آن نتایج فاجعه بار برای مصر و منطقه ببار خواهد اورد.

ژنرال عمر سلیمان ادامه نظام فعلی است همانطوریکه حسنی مبارک در امتداد حکومت انور سادات آنهم با خصوصیات منفی بیشتر و سقوط سریع‌تر به دامان اسرائیل.

ارتش مصر باید نقش مثبت بزرگتری ایفا نماید. آنکه این ارتش بروی مردم آتش نمی‌گشاید خوب است اما کافی نیست ارتش باید تصمیم نهائی را بگیرد و کلا با مردم اعلام همبستگی نماید.

آنچه ما می‌خواهیم آن است که فرماندهی ارتش همان کاری را بکند که ارتش تونس با بن علی انجام داد و آن دادن مهلت چند ساعته به حسنی مبارک برای ترک کشور پیش از بستن شدن فرودگاههاست. آنگاه ارتش امنیت مردم و نظارت بر تشکیل حکومتی ملی که تدارک انتخابات شفاف و سالم را بنماید به عهده بگیرد.

آیا ارتش مصر این کار را انجام خواهد داد؟ ما امیدواریم که ارتش برای حفظ جایگاه خود و پیروزی مردم مصر پاسخ مثبت به این سوال بحث‌انگیز را در روزهای آینده در عمل نشان دهد.










گفته می‌شود بیش از ۱۲۰ نفر لباس شخصی مزدور مبارک توسط مردم دستگیر شده‌اند. کارت‌های شناسایی که در معرض تماشا قرار گرفته نشان می‌دهند که این لباس شخصی‌ها اعضای حزب حاکم و نیروهای امنیتی بوده‌اند. برخی از آنها نیز مردم عادی بودند که برای ۱۰ دلار در روز اجیر شده بودند.