کلمه: در فاصله بین دو هفته اول پس از کودتای ۲۲ خرداد سال ۸۸ علیه دموکراسی خواهی ملت ایران، تعدادی از فعالان سیاسی-مطبوعاتی و دانشجویی با حکم قاضی سعید مرتضوی بازداشت شدند که بعدها معلوم شد حکم بازداشت برخی از آنها به روزها و هفته های پیش از کودتای انتخاباتی مربوط است. خود این سندها که در پرونده های آنها موجود است، نشان می دهد که کودتاگران از ماه ها پیش برنامه ریزی های خود را برای عملیاتی کردن پروژه کودتا در ذهن داشتند و خود را برای آن آماده می کردند.

براساس گزارش های رسیده از زندان اوین به کلمه، وضعیت سلامت جسمی و بهداشتی و روانی بسیاری از زندانیان سیاسی اوین در خطر قرار دارد. برای برخی از آنها مقامات بهداری اوین زندان تقاضای کتبی مداوا در بیرون را صادر کرده اند اما مقامات قضایی، دادستانی و امنیتی با آن مخالفت می کنند. این در حالی است که اعمال فشارهای جسمی و روانی توسط مسئولان بند ۳۵۰ بر زندانیان هر روز بیشتر در حال افزایش است.

استفاده از حربه فرستادن زندانیان به زندان انفرادی در زندان اوین تبدیل به یک امر عادی شده به نحوی که در هر لحظه یکی از زندانیان عقیدتی-سیاسی در سلول های انفرادی زندان اوین حضور دارد.

شورای انضباطی زندان اوین به دستور صداقت، رئیس زندان اوین و همکاری بزرگ نیا، رئیس بند ۳۵۰ بدون کوچکترین اغماض و به بهانه های واهی زندانیان سیاسی را به انفرادی های طولانی مدت حداقل ۲۰ روزه می فرستند. اعضای این شورا را مسئولان زندان تعیین کرده‌اند و امکان دفاع زندانیان سیاسی را نیز در این شورا حذف کرده‌اند.

در حالی که زندانیان عادی حتی پس از وارد کردن مواد مخدر، زد و خوردهای خونین و ایجاد درگیری با مسئولان زندان به انفرادی فرستاده نمی شوند،اما زندانیان سیاسی به بهانه هایی چون سلام نکردن به مسئولان زندان، خندیدن، داشتن ریش و موی بلند، پوشیدن لباس های خاص، جمع شدن دور هم و حرف هایی که بین هم رد و بدل کرده اند، بلافاصله به انفرادی فرستاده می شوند. در واقع زندان انفرادی برای زندانبانان تبدیل به حربه ای جهت اعمال فشار، سرکوب و ایجاد فضای ناامن روانی در میان زندانیان سیاسی شده است.

اعمال فشار و محدودیت در ملاقات های حضوری و قطع تماس تلفنی زندانیان سیاسی با خانواده های آنها یکی دیگر از مسائل و مشکلات این زندانیان سیاسی است. هم اکنون حدود سه ماه است که امکان تماس تلفنی زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ از بین رفته و ملاقات های حضوری با خانواده های آنها نیز توسط دادستان تهران به حداقل ممکن رسیده و تنها به یکی از اعضای خانواده اجازه حضور در این ملاقات داده می شود.

چندی پیش سردار فضلی یکی از سپاهیان عمل کننده در وقایع پس از انتخابات گفته بود که ما هم اکنون بیش از ۵ هزار نفر را پس از دستگیری و تشکیل پرونده، ارشاد و راهنمایی کرده و آنها را آزاد کرده ایم و برای ۵ هزار نفر دیگر نیز دستور داریم که به زودی به کار آنها رسیدگی شود. این اذعان رسمی مقامات حکومت کودتا به دستگیری دست کم ۱۰ هزار نفر از مردم، دانشجویان، روزنامه نگاران و فعالان سیاسی-فرهنگی کشور تنها در شهر تهران است.

زندانیان سیاسی برای مرخصی های سه روزه و یک هفته ای و استفاده از امکان آزادی مشروط با وثیقه های ۱۰۰ میلیون تومان تا یک میلیارد تومانی مواجه هستند. بسیاری از این زندانیان قادر به تأمین این وثیقه های سنگین نیستند.

از سوی دیگر بیش از یک سال و پنج ماه از بازداشت زندانیان سیاسی-عقیدتی حوادث پس از انتخابات و اعمال فشار برآنها در بند ۳۵۰ می گذرد. در این مدت نسبت به شرایط بسیار بد و ناراحت کننده آنها گزارش ها و خبرهای متعددی منتشر شده اما مسئولان قضایی و نمایندگان مجلس کمترین توجهی به آن داشته و برخلاف سال های گذشته برای پیگیری و رسیدگی به مسائل آنها وارد عمل نشده اند.