مدرسه فمینیستی: جمعی از فعالان جنبش زنان دوشنبه شب با تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی دیدار کردند. نرگس محمدی فعال حقوق بشر و فعال حقوق زنان و نایب رئیس ،سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و رییس هیئت اجرایی شورای صلح ایران است . وی روز ۲۰ خردادماه ۱۳۸۹ در خانه خود در حضور دو کودک خردسال که نیاز زیادی به مادر دارند بازداشت شد.

در این دیدار که نسرین ستوده، مینو مرتاضی، فیروزه صابر، منصوره شجاعی، نوشین احمدی خراسانی، مریم رحمانی، فرخنده احتسابیان ، اکرم مصباح، عبدالفتاح سلطانی و تنی چند از فعالان جنبش دانشجویی حضور داشتند تقی رحمانی درباره وضعیت پرونده همسرش ، نحوه بازداشت او وپیگیری های که از زمان دستگیری نرگس انجام داده است توضیحاتی برای حاضران داد. به گفته تقی رحمانی، کیانا و علی دوقلوهای سه سال و نیمه نرگس دلتنگ مادرشان هستند و بهانه مادر را از اطرافیان می گیرند. تقی رحمانی گفت: کیانا در زمان بازداشت مادرش بیدار بوده و موقع خداحافظی از آغوش مادرش جدا نمی شده است.



دوقلوهای نرگس هرچند که صدها خاله و عمه و عمو و در سراسر ایران دارند، اما فعلا نزد مادر پیر و بیمار تقی رحمانی نگهداری می شوند تا وی بتواند پی گیروضعیت همسرش باشد.

فعالان جنبش زنان در این دیدار ضمن ابراز نگرانی از وضعیت سلامتی نرگس محمدی و نگرانی برای دو کودک خردسال وی آرزو کردند هرچه سریع تر این فعال حقوق بشر و فعال حقوق زنان آزاد شود.

تقی رحمانی با تصدیق روحیه خوب نرگس گفت: تنها نگران وضعیت سلامتی او است چرا که او از بیماری کم خونی شدید رنج می برد. از آغاز بازداشت نرگس محمدی تنها یک بار توانسته با خانواده تماس تلفنی بگیرد. پیش از این نیز در بازجویی های متعدد ازنرگس محمدی خواسته شده که به عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعالیت های حقوق بشری خویش پایان دهد. وی سپس با لحنی مسولانه و مهربان از همه می خواهد که همانطور که پی گیر وضعیت همسر او هستند، رضا تاجیک همکار دیگر همسرش را نیز از نظر دور ندارند.

نرگس محمدی در سال ۱۳۵۱ در زنجان زاده شد و پس از پایان دبیرستان، در رشته فیزیک کاربردی دانشگاه امام خمینی قزوین ادامه تحصیل داد. او یکی از مؤسسان «تشکل دانشجویی روشنگران» در این دانشگاه بود و در دوران فعالیت دانشجویی‌اش، دو بار هنگام برگزاری نشست‌های دانشجویی بازداشت شد. علاوه بر آن، او در دوران دانشجویی سازمان دهنده و همکار برای صعود به بلندترین قله‌های ایران بود ولی به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش از ورود او به گروه‌های کوهنوردی ممانعت به عمل آمد. محمدی از سال ۱۳۷۵ روزنامه‌نگاری را در نشریه پیام هاجر آغاز کرد و در نشریات دیگر نیز مقاله‌هایی درباره مسایل زنان، مسایل دانشجویان و حقوق بشر چاپ کرد. او در سال ۱۳۷۸ با تقی رحمانی نویسنده، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و زندانی سیاسی ازدواج کرد و دو فرزند دارد. نرگس محمدی سپس به عضویت کانون مدافعان حقوق بشر درآمد و اکنون نایب رئیس این کانون و رئیس کمیته زنان آن می‌باشد. ریاست این کانون برعهده شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل صلح است. پس از تاسیس شورای ملی صلح در ایران که در سال ۱۳۸۷ توسط ۸۳ شخصیت اجتماعی-سیاسی-فرهنگی با محور صلح و حقوق بشر تشکیل شد، در سال ۲۰۰۸ در انتخابات داخلی این شورا به عنوان رئیس هیئت اجرایی آن برگزیده شد.

نرگس محمدی، در سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) برنده جایزه بین‌المللی بنیاد الکساندر لانگر شد اما به دلیل ممنوعیت خروج نتوانست در مراسم اهدای جایزه خود که در تیرماه ۱۳۸۸ برگزار شد شرکت کند. اما در پیامی که به این مراسم فرستاد با صدای بلند اعلام کرد « ملت ایران، ملتی مسالمت جو و متنفر از جنگ و خشونت است».