شنبه شب گذشته، هشتم ماه می مصادف بود با برگزاری شب همبستگی با روزنامه نگاران دربند ایرانی که در جمهوری اسلامی در زندان به سر میبرند. این مراسم که به دعوت و برنامه ریزی کمیته همبستگی با خواسته‌های دموکراتیک مردم ایران "کمیته همبستگی" برگزار شد با استقبال گسترده و پرشور بیش از ۳۵۰ نفر از ایرانیان و امریکایی های مقیم واشنگتن بزرگ روبرو شد. این برنامه بر اساس برنامه اعلام شده ساعت ۸ شب آغاز شد و تا ساعت ۱۱ شب ادامه یافت. گرداننده این مراسم رودی بختیار گزارشگر اسبق شبکه سی ان ان بود. وی در هنگام خوش آمد گویی یادآور شد که ایران در سال گذشته مقام نخست در زندانی کردن روزنامه نگاران را به دست آورده است و پس از چین، مقام دوم اجرای احکام اعدام را به خود اختصاص داده است. وی از فرزاد کمانگر، معلم کرد و شیرین علم هولی یاد کرد و خطر اعدام قریب الوقوع آنها را یادآور شد در حالی که نمیدانست آنها در ساعتی دیگر به دار آویخته خواهند شد.

رودی بختیار در ادامه برنامه به اهمیت این مراسم و مراسمی نظیر آن که برای حمایت از مبارزات آزادی خواهانه ملت ایران برگزار می شود تاکید کرد.

وی سپس نخستین سخنران جلسه را که خانم کلودت لوکوز، مسئول خبرنگاران بدون مرز در شهر واشنکتن را معرفی نمود.

لوکوز از آشنایی چندین ساله‌اش با مشکلات و معضلات خبرنگاران ایرانی سخن نمود. آشنایی که از مسولیت وی در پاریس شروع شده است. زمانی که مسئول اتاق حفظ " آزادی در اینترنت " بوده است و وظیفه اش بطور اخص متوجه کشورهای چین، مصر، تایلند و ایران بوده است. وی به نقش پر اهمیت اینترنت در ایران اشاره نمود و تاکید کرد که فیس بوک، یو تیوپ و تویتر اهمیت بسزایی در تکوین شبکه های اجتماعی و مبارزات خیابانی مردم ایران داشته است. وی اوضاع بد خبرنگاران ایرانی که به کشورهای ترکیه و سایر کشورها گریخته اند را نابسامان توصیف کرد و ادامه داد که هر روزی که می گذارد شاهد بسته شدن و فیلتر شدن سایت ها و شبکه های اجتماعی مثل فیس بوک و وبلاگ ها هستیم و بسیاری از روزنامه نگاران به دلیل مسایل امنیتی سایت هایشان رو مسدود می کنند.

سخنران دیگر رابرت درایفوس روزنامه نگار برجسته نشریات امریکایی بود. وی آشنایی طولانی با مسائل منطقه و ایران دارد و نویسنده کتاب بازی شیطان است. این کتاب بعد از وقایع سپتامبر ۲۰۰۱ است و از سوی نشریه کلمبیا در سال ۲۰۰۱ بعنوان برترین روزنامه نگار و محقق شناخته شده است.

درایفوس در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته در تهران به سر می برد و از مشاهدات خود برای حاضرین سخنرانی کرد. وی نخست شال سبزی را که بعنوان یادگاری از ایران آورده بود را به گردن انداخت. وی گفت این شال سبز را دختر جوانی که در استادیوم در حمایت از موسوی تجمع کرده بودند به او هدیه داده است. تجمعی که جوانان و شرکت کنندگان از شور و حال بی نظیری برخوردار بودند. از روحیه ایی که به کلی متفا وت از مشاهدات وی در سالهای گذشته از ایران بود. رابرت درایفوس از حضورش در ستاد احمدی نژاد نیز سخن گفت و به خشم و نطق ها و مشت های گره کرده هوادران احمدی نژاد در این ستادها اشاره کرد. خشمی که برای او فضای نورنبرگ در سال ۱۹۳۶ آلمان را تداعی می کرده است. وی از شب انتخابات در ایران سخن گفت. از ساعت ۸ شب که هنوز شعبات رای گیری باز بود و او عازم مصاحبه با شبکه انگلیسی زبان وابسته به تلویزیون جمهوری اسلامی بوده است. از حضور گسترده بسیج و سپاه در خیابانها ی اصلی شهر و اینکه همه تلفن های موبایل در شهر قطع بوده است. وی در پایان صحبت هایش شرایط ایران را بسیار پیچیده دانست و افزود ک نمی تواند بگوید این شرایط تا چه زمانی به درازا خواهد کشید اما بخوبی میداند که مردم ایران به تغییراتی جدی دست خواهند یافت. سخنران بعدی مراسم، ۲ همکار قدیمی رادیو" ان – پی – آر " بودند. داور اردلان و جکی لایدن که به همراه یکدیگر سخنرانی کردند. داور اردلان از سال ۱۹۹۳ فعالیت های مطبوعاتی خود را آغاز نموده و در سال های اخیر تهیه کننده ارشد در این رادیو بوده است. وی برنده جایزه گارسی – تان از رادیو تلویزیون است و به تازگی کتابی به نام "اسم من ایران است " را به تحریر دراورده است. جکی لایدن نیز دو بار به ایران مسافرت کرده است و ۱۸ ساعت برنامه در این رادیو در باره ایران و جامعه مدنی تهیه کرده است. برنامه هایی که به آنها نشان داد ایران در آستانه تغییرات مهم سیاسی و اجتماعی است. این دو روزنامه نگار به اهمیت اینترنت در وقایع اجتماعی ایران اشاره نمودند.

قسمت دوم برنامه با سخنرانی اکبر گنجی آغاز شد وی اخیرا برنده جایزه میلتون فریدمن برای پیشبرد دموکراسی در ایران بوده است و قبلا نیز برای فعالیت های خود در ایران جوایز متعددی دریافت نموده است. گنجی در سخنرانی خود در باره مشکلات مطبوعات در ایران اشاره کرد و از دو مشکل اساسی نام برد. وی به اعمال سانسور مطبوعات و خود سانسوری به عنوان دو تهدید جدی یاد کرد. ؛آسیه نریمان یکی از علاقمندان به مسایل سیاسی در ایران ترجمه سخنرانی های فارسی را بعهده داشت.

سخنران بعدی بخش فارسی فرشته قاضی یکی از روزنامه نگاران ایرانی مقیم آتلانتا و نویسنده وب سایت روز آنلاین بود. وی به ارایه آماری از نشریات توقیف شده و روزنامه نگاران زندانی پرداخت و به تاثیر برگزاری چنین برنامه هایی در خارج از ایران در جهت ارتقا روحیه فعالان در ایران اشاره کرد. وی تاریخچه کوتاهی از روزنامه نگاری در ایران را بیان کرد و به سابقه شروع سرکوب در ایران پرداخت.

فرشته قاضی از اوضاع نابسامان و نداشتن امنیت جانی و صنفی و حقوقی همکارانش یاد کرد و اوضاع بد معیشتی انها نام برد. روزنامه نگارانی که برای تامین زندگی خود به دست فروشی و رانندگی و کار مختلف پرداخته اند ولی قلم خود را نفروخته اند. روزنامه نگارانی که اگر بخواهند با روزنامه های حکومتی همکاری کنند از بهترین وضعیت معیشتی برخوردار خواهند شد ولی آنهاترجیح میدهند هر فشار و مشکلی را تحمل کنند اما به جنبش دموکراسی خواهانه مردم وفادار بمانند. سخنرانی وی حضار را تحت تاثیر قرار داده و انها را با وضعیت کنونی روزنامه نگاران اشنا نمود. سخنران آخر دکتر امیر کلینی بود. وی با سرمایه شخصی گروه ۱۳ نفره ایی را گرد هم اورده تا در قالب یک گروه حقیقت یاب به بررسی وضعیت پناهندگان ایرانی بپردازند و وی در جریان سفر خود به ترکیه با پناهندگان ایرانی به گفت و گو نشسته و به دبدار مسولین موسسات بین المللی که دست اند کار پناهنگان هستند رفته است. وی از تجربیات خود با حضار سخن گفت. سخنان امیر کلینی به شرکت کنندگان اطلاعات جدیدی در رابطه با پناهندگان در بر داشت.

در پایان و در اختتام مراسم فریبا داودی مهاجر یکی از اعضا کمیته همبستگی ضمن تشکر از شرکت کنندگان برای حضور در این مراسم از روزنامه نگاران حاضر در جلسه تشکر نمود. و حاضران با ابراز احساسات این حضور را پاس داشتند و از انها تقدیر کردند. روزنامه نگارانی چون مسعود سفیری، آرش سیگارچی، حسن سربخشیان، پروانه وحید منش، سهیل آصفی، هانیه بختیار و روزنامه نگارانی که این سالها در خارج از کشور به فعالیت پرداختند. از جمله تقی مختار و شهره عاصمی، فریبا امینی، رضا اکبری، افشین نریمان و بسیاری از علاقمندان به خبر رسانی که تمام این سالها به گردش ازاد اطلاعات کمک کردند