«امیدوارم خوب و خوش باشی. دیروز بعد از چهار ساعت قدم زدن بشدت خسته بودم و نتوانستم چیزی بنویسم. تقریباً می‌تونم بگم بخش‌های زیادی از ماجرای دیروز را دیدم به غیر از منطقه‌ای كه درگیری شده بود. از ستارخان تا توحید از توحید تا آزادی و از آزادی تا فردوسی و از فردوسی تا میدان ولیعصر پای پیاده عبور كردم. متاسفانه آنچه كه دیدم بسیار نومیدكننده بود. در مسیری طولانی حتی شاهد یك نمونه حركت متفاوت سبزها نبودم. یعنی اصلا كسی كه نماد سبز داشته باشد یا شعار بدهد ندیدم. البته بچه‌ها بودند اما پراكندگی‌شان در میان جمعیت حزب‌الهی سبب می‌شد دیده نشوند.

تنها در آریاشهر یعنی منطقه‌ای كه كروبی آمده بود سبزها به چشم خوردند كه بشدت سركوب شدند. انبوه پلیس‌ها در اشكال متفاوت و رنگارنگ كه این تظاهرات را به یك تظاهرات جنكی و پلیسی تبدیل می‌كرد جوی از ارعاب و ترس ایجاد كرده بود كه سابقه نداشت. در میدان توحید ماشین‌های معروف آب‌پاش چینی خود را گذاشته بودند با انبوهی گارد كه لباس جنگی پوشیده بودند. با مزه اینكه به سبك راهبندان‌های شبانه نرده گذاشته بودند و یك در درست كرده بودند آن هم وسط خیابان! تمام تلاش این بود كه محیط را خوفناك و ارعاب‌انگیز كنند.

جمعیت آنان پراكنده بود و بسیاری از نقاط راه‌پیمایی كچل شده بود اما برنامه‌ریزی‌شان دقیق بود به نحوی كه با وجود اینكه جمعیت خارق‌العاده نبود اما توانسته بودند سر و ته جمعیت را هم بیاورند یعنی از امام حسین تا آزادی یك خط ممتد هر چند پراكنده به وجود آوردند.

ماموران مخفی‌شان همه جا بودند به هر كس مشكوك می‌شدند به آرامی نزدیك می‌شدند، او را از جمعیت بیرون می‌كشیدند به كوچه‌های اطراف می‌بردند و سین جین می‌كردند. هر كس ساك یا كیفی داشت او را صدا می‌زدند و می‌گشتند. در جایی شنیدم كه می‌گفتند هر كس ساز مخالف زد به آرامی دستگیر كنید و تحویل ما بدهید.

هر نوع ترفندی كه ممكن بود به كار برده بودند تا مردم را جلب كنند كه البته در تظاهرات ۲۲ بهمن موضوع جدیدی نیست: از دادن آش نذری، چای داغ، بسته‌های آب‌میوه و كیك، اسباب‌بازی و وسایل نقاشی به بچه‌ها، فروش لوازم بنجل، نمایشگاه‌های قرانی، مسابقات حفظ سوره و آیه كه البته قسمت گرفتن ساندیس و كیك بسیار بسیار شلوغ بود! شعارها چندان تحریك آمیز نبود و بیشتر وحدت زیر پرچم جناب رهبر حمله به آمریكا و متحدان غربی و اسراییل از این قبیل. حمله مستقیم به جنبش سبز تا جایی كه من دیدم و شنیدم اندك بود.

آنچه تاسف انگیز بود بی‌برنامگی جمعی سبزها بود. بامزه اینجاست كه چون گفته بودند از مردم فاصله نگیرید و شبیه مردم باشید یك عده از حول حلیم تو دیگ افتادند و چفیه به گردن با ریش به تظاهرات آمدند! به این ترتیب بسیار ساده‌تر از آنكه امكان داشت صف آقایان را پر كردند.

و بدتر از همه وقتی كروبی در آریاشهر اعلام ورود كرد همان تعداد از سبزهایی كه دست كم می‌توانستند با نماد سبز در آزادی حضور یابند به یك درگیری در آریاشهر مشغول شدند و نقشه اصلی كه حضور در آزادی بود فراموش گردید.

من البته این ناكامی را ناشی از ترس و ارعاب مردم و بچه های سبز نمی‌دانم. همین كه این جمعیت سبز در این تظاهرات شركت كردند و در آریاشهر خود را نشان دادند جای بسی خوشوقتی دارد. ناكامی از آنجاست كه آقایان برای نشان دادن روش مسالمت آمیز خود حاضر شدند از حركت مستقل خود چشم بپوشند. حاضر شدند شعار ندهند و در میان تظاهرات دولتی گم و گور شركت كنند.

برای من شكی نبود كه این تظاهرات شكست می‌خورد چون رژیم در چیدن نیروهای خود بسیار بسیار ماهرانه عمل می‌كند و این چیزی است كه سبزها مطلقا مهارت نداشتند. از مدتی قبل معلوم بود كه آنها آزادی را از صبح زود تسخیر خواهند كرد و بعد اجازه حركت مستقل نخواهند داد اما به مصداق اینكه مرغ یك پا دارد سبزها اصرار داشتند كه حتما در آزادی باشند. نمی‌خواهم دچار بدبینی بشوم اما آیا عجیب نیست كه وقتی دو تجربه به این شكل با واكنش مشخص رژیم روبرو شده بود بار سوم هم همان كار را می‌كنیم: مقصودم روز قدس است كه نیروهای خود را در دانشگاه چیده بودند و نگذاشتند ما نزدیك آن بشویم و دیگری سیزده آبان كه سفارت را محاصره كرده بودند و ما نتوانستیم به آن نزدیك شویم.

به هر حال دیروز درس‌های بسیار زیادی داشت كه اگر نخواهیم به سبك ماجراجویان دچار توهم شویم و كار رژیم را به سبك مجاهدین دهه‌ی شصت یك روزه یكسره بدانیم بسیار آموختنی است. این اصلا مهم نیست كه رژیم از شهرستان نیرو می‌آورد. اصلا مهم نیست كیك و ساندیس می‌دهد. مهم نیست كه نیروی انتظامی‌اش دیروز فضای جنگی درست كرده. مهم این است كه ستاد فرماندهی رژیم دارد پویا عمل می‌كند و به هر تظاهرات به چشم یك جنگ نگاه می‌كند كه باید در آن برنده شود. ما برعكس خود را در هر جنگ برده می‌دانیم و این یعنی باخت. تضاد جدی جنبش سبز یعنی رشد كله اما كوچك‌شدن بدنه بسیار مهم است و در نتیجه سر هر بزنگاه خودش را بروز می‌دهد . دیروز به خوبی این موضوع روشن شد.»