iran-emrooz.net | Sun, 29.11.2009, 14:40
ژیلا بنییعقوب، همسر بهمن احمدی امویی، روزنامهنگار و تحلیلگر اقتصادی در نامهای خطاب به دادستان تهران خواستار رسیدگی به وضعیت همسرش و خروج او از زندان انفرادی شد.
به گزارش نوروز، دادگاه بهمن احمدی امویی قرار است روز ۲۱ آذرماه برگزار شود. این درحالی است که وی پس از اعتراض جمعی از زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین نسبت به وضعیت نامناسب این بند، به سلول انفرادی منتقل شده است.
این روزنامه نگار پیش از این نیز به مدت ۲ ماه در سلول انفرادی بود. با توجه به نزدیک شدن زمان دادگاه وی نگرانی ها نسبت به ادامه حضور او در سلول انفرادی افزایش یافته است.
متن کامل نامه ژیلا بنی یعقوب، همسر این روزنامه نگار که او نیز به همراه احمدی امویی بازداشت ولی بعد از دوناه حبس آزاد شد، درپی میآید:
آقای دادستان تهران
در ملاقاتی که چندی پیش با شما داشتم با خوشرویی زیاد با من گفت و گو کردید. گلایههایم را از آنچه در این مدت بر همسرم، بهمن احمدی امویی رفته بود، شنیدید. حتی وقتی گفتم که "آقای دادستان گاهی فقط یک درصد احتمال بدهید که حق با زندانی و یا خانوادهاش باشد و نه با بازجوهای پرونده، لبخندی زدید و گفتید: "بله! احتمال دارد و به همین دلیل هم فقط حرفهای آنها را نمیشنویم و حرفهای شما را نیز گوش میدهیم."
آقای دادستان در همان جلسه به شما گفتم که همسرم چند ماه است که در بلاتکلیفی کامل به سر میبرد و حتی پرونده ثبت شدهای در دادگاه انقلاب ندارد و شما همان موقع گوشی تلفن را برداشتید و دستور دادید هرچه زودتر پروندهاش در مسیر قانونی قرار گیرد.
برای شما توضیح دادم که بهمن و خیلی دیگر از زندانی های حوادث پس از انتخابات روزهای طولانی را در زندان انفرادی گذرانده اند و به یادتان آوردم که حتی براساس قوانین داخلی ایران انفرادی به خودی خود به عنوان آزار و شکنجه متهم شناخته شده و به همین دلیل غیرقانونی است. گفتید از وقتی شما دادستان شدهاید تمام تلاش تان را در این باره به کار بستهاید و تقریبا همه زندانیهای حوادث پس از انتخابات را از انفرادی خارج کردهاید. گفتید همه تلاشتان را میکنید که حقوق شهروندی همه متهمان مراعات شود و محاکمهشان در شرایطی انسانی و مناسب برگزار شود.
آقای دادستان! بهمن پس از تحمل ۶۵ روز انفرادی دربند ۲۰۹ اوین به بند عمومی منتقل شد اما ده روز پیش او را به خاطر اعتراض به وضع نامناسب بند ۳۵۰ دوباره به سلول انفرادی تبعید و حق تماس تلفنی و ملاقات را از او سلب کردهاند. بنا ندارم که در این نامه به شرایط نامناسب و گاه غیر قابل تحمل این بند بپردازم. نمی خواهم از شدید بودن مجازاتی که برای همسرم به خاطر اعتراض به شرایط نامناسب زندان در نظر گرفته اند، بپردازم.
حتی نمی خواهم بپرسم چرا شدیدترین نوع مجازات را در این مورد برای بهمن در نظر گرفتهاند؟ من فقط می خواهم به یاد شما بیاورم که جلسه محاکمه او به زودی در دادگاه انقلاب برگزار خواهد شد و این کمترین حق یک متهم است که بتواند در روزهای قبل از محاکمه اش خود را برای دفاع آماده کند. شما این حق را برای او قائلید یا نه؟ آیا این حق را برای او قائل هستید که در چنین روزهایی بتواند با وکیل و خانوادهاش تماس و ملاقات داشته باشد یا نه؟ شاید که نیازمند آماده کردن مستندانی برای دفاع از خود باشد، شاید که نیازمند مشورت گرفتن باشد و اصلا شاید فقط و فقط نیازمند روحیه گرفتن باشد تا در یک شرایط روحی مناسب تر در دادگاه حاضر شود.
آقای دادستان! اما همه این حقوق اکنون از او گرفته شده است، او حق ندارد از امکان تلفن و ملاقات با خانواده و وکیلش استفاده کند. ما حتی نمیدانیم که آیا او از زمان برگزاری جلسه محاکمهاش با خبر است یا نه؟همه این مسائل من و دیگر اعضای خانواده بهمن را به شدت نگران کرده است.
آقای دادستان! اگر تنبیه بهمن را به خاطر اعتراضی که به شرایط نامناسب رفاهی و بهداشتی بند کرده، ضروری میدانید، شاید بتوانید اجرای بخشی از این تنبیه را به روزهای پس از دادگاهش منتقل کنید. اجازه بدهید در چنین روزهایی با بودن در سلول عمومی و حق استفاده از تلفن و ملاقات خودش را برای دادگاهی که به زودی برگزار می شود، آماده کند.
آقای دادستان! اجازه ندهید که بهمن احمدی امویی را از سلول انفرادی به دادگاه ببرند. این اتفاق بی شک با گفتههای شما در رعایت اصول شهروندی متهم مغایر است.
" width="640" />