سلام: پدر حسين درخشان وبلاگ نوييس كه حدود يك سال است در زندان به سر می‌برد در نامه‌ای به رئيس قوه قضاييه با انتقاد از بی‌اطلاعي از وضعيت فرزندش خوستار روشن شدن وضعيت اين وبلاگ نويس دربند شد.

متن اين نامه بدين شرح است:

محضر آیت الله آملی لاریجانی، رییس محترم قوه قضاییه

با سلام و اداء احترام:

یک سال از بازداشت فرزند من حسین درخشان گذشته است.

در تمام ماه ها، روزها و ساعت های سپری شده، امید من، همسرم و خانواده ام به این بوده که در پناه احکام شریعت و سایه رافت قضاوت اسلامی، به مساله حسین چنان که شایسته است رسیدگی شود.

این نامه اولین عکس العمل رسانه ای ما بعد از دوازده ماه است و این یعنی نهایت امیدواری عملی به رعایت چارچوب قانون در حدود مرز کشور عزیزمان. نیاز به گفتن نیست، اما بارها درخواست رسانه های برون مرزی را برای شرح وضعیت حسین رد کرده ایم، حتی وقتی که بدترین شایعه ها درباره مواجهه با او در رسانه های نیمه رسمی انتشار می یافت. و البته هیچ دستگاهی این اخبار به شدت نگران کننده را تکذیب نمی کرد، نه برای ایجاد آرامش در دل پرآشوب ما، که برای پاسداری از رعایت استقلال قضاوت درباره این پروند.

در طول این مدت فرزند ما تنها دو ملاقات کوتاه چند دقیقه ای با ما داشته. تصور بفرمایید: برای هر شش ماه فقط چند دقیقه اعلام می کنم ما هیچ اطلاع مشخصی از وضعیت حقوقی او نداریم. نه دادگاهی برای او تشکیل شده و نه مشخص است حسین در اختیار کدام نهاد یا سازمان امنیتی است. بارها از انحاء مختلف تلاش کرده ایم اطلاعات دقیقی از وضعیت او کسب کنیم، اما نتوانسته ایم.

آیا رفتار متین و در چارچوب خانواده یک بازداشت شده چنین نتیجه ای دارد؟ فرزند من بارها در نوشته ها و گفته هایش اقرار کرده دوست دارد سرباز وطن خود باشد و با پای خود برای پاسخ به اتهاماتش به ایران آمده، با کسی که به دامن اعتقاد و میهن اش باز می گردد استقبال این چنین شایسته است؟

شکایت ما از اعمال قانون نیست، از بلاتکلیفی و بی خبری و کم توجهی به قانون است. متهم حقوق دارد. خانواده متهم حقوقی دارند. همان طور که حق حاکم جامعه محترم و نظم و قاعده ارزشمند است.

از شما تقاضا دارم دستور فرمایید درباره وضعیت پرونده فرزندم حسین درخشان خانواده‌اش را مطلع سازند. در کدام نهاد است؟ تحت نظر کدام قاضی است و موارد اتهامی‌اش چیست؟

حتم داریم از نظر جناب عالی هم یک سال بازداشت بی امان برای کسی که به پای خود به وطن آمده و داوطلبانه به دامان ایران و اسلام عزیز بازگشته، خوشامدگویی مناسبی نیست. من، همسرم و خانواده مان همچنان چشم به « رفتار عادلانه» شما داریم.

با تقدیم احترام
حسن درخشان