مدافع حقوق بشر، علی بیکس، گویا هنوز در بند ۲۰۹ زندان اوین که در اختیار وزارت اطلاعات است، در بازداشت و در خطر شکنجه و اذیت و آزارهای دیگر به سر می‌برد. شیوا نظرآهاری، روزنامه‌نگار زن، وبلاگ نگار و مدافع حقوق بشر، در تاریخ ۲۳ سپتامبر از زندان اوین آزاد شد. مدافع حقوق بشر، ناصح فریدی، در حدود اول سپتامبر ۲۰۰۹، تقریبا دو هفته پس از حضور در دادگاه، به قید وثیقه آزاد شد.

شیوا نظرآهاری، عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر، روز ۱۴ ژوئن دستگیر شد و سه ماه در زندان اوین در بازداشت به سر برد. مبلغ وثیقه برای آزادی او ابتدا به مبلغ 5000 میلیون ریال (500000 دلار آمریکا) تعیین شد، ولی خانواده اش ناتوان از تامین آن بود. در تاریخ ۱۶ سپتامبر ۲۰۰۹، وثیقه او به 2000 میلیون ریال (200000 دلار آمریکا) کاهش یافت و خانواده‌اش آن را تامین کرد. پس از تامین وثیقه، او در تاریخ ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۹ آزاد شد. معلوم نیست که به او رسما تفهیم اتهام شده است یا خیر.

در باره علی بیکس، عضو کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی و یکی از فعالان حقوق اقلیت آذربایجانی ایران، که در اواسط ژوئن در پی انتخابات مورد مناقشه ی ریاست جمهوری دستگیر شد، اطلاعات تازه تری در دست نیست. گمان می رود که او هنوز در بند ۲۰۹ زندان اوین در بازداشت است و معلوم نیست که اجازه ملاقات با خانواده اش یا داشتن وکیل را داشته است یا خیر. علی بیکس در روز اول آگوست در جلسه «دادگاه نمایشی» حضور یافت که در آن به عنوان «عامل میدانی کودتای مخملی» متهم شد.

ناصح فریدی، عضو دیگر کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی، که در همان جلسه «دادگاه نمایشی» حاضر بود، به علت فعالیت هایش در کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی، از جمله مصاحبه با رسانه های خارجی، در کیفرخواست به ارسال اطلاعات برای گروه ممنوعه سازمان مجاهدین خلق ایران متهم شد. او دو هفته پس از آن به قید وثیقه آزاد شد.

لطفا فورا نامه هایی به فارسی، عربی، انگلیسی، فرانسوی یا به زبان خودتان بفرستید و:

• از مقامات ایرانی خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط علی بیکس شوید، زیرا او یک زندانی وجدانی است که صرفا به خاطر به کارگیری مسالمت آمیز حق آزادی بیان و اجتماع خود بازداشت شده است؛

• از مقامات بخواهید او را از تمام شکل های شکنجه و اذیت و آزارهای دیگر محافظت کنند و تماس فوری و منظم او را با خانواده ها و وکیلش فراهم سازند؛

• خواهان لغو تمامی اتهاماتی شوید که بر ضد شیوا نظرآهاری، علی بیکس و ناصح فریدی صرفا بر اساس فعالیت های حقوق بشری آنها، از جمله فعالیتشان در جهت انتشار موارد نقض حقوق بشر، مطرح شده است.

نامه‌ها را پیش از23 اکتبر 2009 به مقامات زیر بفرستید:

و رونوشت به:
رئیس زندان اوین، بزرگراه چمران
نزدیک هتل آزادی، خیابان دشت بهشت،
تهران، جمهوری اسلامی ایران
پست الکترونیکی: از طریق تارنمای
http://www.tehranprisons.ir/index.php?Module=SMMComplain

روی (E) در کنار چارگوش ها بزنید تا زبان را تغییر دهید. چارگوش اول را خالی بگذارید؛ در چارگوش دوم اسم خودتان را بنویسید؛ در چارگوش سوم نشانی پست الکترونیکی خودتان را بنویسید؛ چارگوش چهارم و پنجم را خالی بگذارید؛ در چارگوش ششم اسم شهرتان؛ در چارگوش هفتم موضوع پیام؛ در چارگوش هشتم متن پیام را بنویسید؛ چارگوش نهم را خالی بگذارید؛ در چارگوش دهم گزینه سوم را انتخاب کنید؛ روی چارگوش یازدهم برای ارسال کلیک کنید.

رئیس کمیسیون ویژه مجلس برای بررسی دستگیری های پس از انتخابات
پرویز سروری
مجلس شورای اسلامی
میدان بهارستان
تهران، جمهوری اسلامی ایران
فکس:0309 3344 21 98+
پست الکترونیکی: .(JavaScript must be enabled to view this email address)
عنوان: عالی‌جناب آقای رئیس قوه قضاییه
آیت الله صادق لاریجانی
حوزه ریاست قوه قضاییه
خیابان پاستور، خیابان ولی عصر، پایین تر از سه راه جمهوری، تهران کد پستی 1316814737، جمهوری اسلامی ایران
پست الکترونیکی: از طریق تارنمای http://www.dadiran.ir/tabid/81/Default.aspx
در چهارگوش اول نام خودتان، در چهارگوش دوم نام خانوادگی تان و در چهارگوش سوم نشانی پست الکترونیکی خودتان را بنویسید.
عنوان: عالی¬¬جناب آقای
و رونوشت هایی برای نمایندگان دیپلماتیک ایران در کشور خودتان بفرستید. در صورتی که بخواهید پس از تاریخ بالا نامه بفرستید، از دفتر عفو بین الملل بخش خودتان سوال کنید.
این اولین باری است که فراخوان اقدام فوری 239/09 (MDE 13/098/2009) به روز می شود. برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به:
http://www.amnesty.org/en/library/info/MDE13/098/2009/en

اطلاعات بیشتر

کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی در سال 1998 تاسیس شد. این کمیته از زندانیان سیاسی و خانواده های آنها، صرفنظر از وابستگی سیاسی شان، حمایت می کند. مقامات ایران بر این اساس که «در ایران زندانی سیاسی وجود ندارد» به این کمیته اجازه نداده اند به عنوان یک سازمان غیردولتی به ثبت برسد. کمیته گزارشگران حقوق بشر در سال 2006 تاسیس شد و علیه هرگونه نقض حقوق بشر از جمله حقوق زنان، کودکان، زندانیان، کارگران و دیگران، مبارزه می کند.

شیوا نظرآهاری چهارمین دبیرکل کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی بود، اما دیگر عضو آن نیست. او عضو موسس کمیته گزارشگران حقوق بشر و نیز عضو سازمان غیردولتی به ثبت رسیده به نام انجمن دفاع از کودکان خیابانی و کار است. این انجمن که نیروی انتظامی در سال 2008 آن را تعطیل کرد، سپس دوباره اجازه گشایش یافت. او در عین حال در شورای دفاع از حق تحصیل و کمپین یک میلیون امضا (که به نام کمپین برابری نیز شناخته می شود) فعالیت دارد که هدف آن جمع آوری یک میلیون امضا برای بیانیه ای است که خواهان اصلاح قوانین تبعیض آمیز ضد زنان است. او در سال 2004 به علت فعالیت های گذشته اش از شروع دوره آموزش دانشگاهی در رشته مهندسی عمران محروم شد. شیوا نظرآهاری قبلا در پی تظاهراتی به همراه خانواده های زندانیان سیاسی در جلوی مقر سازمان ملل در تهران، سه هفته در سال 2004 در بازداشت به سر برده است. به این خاطر او به یک سال زندان محکوم شد ولی اجرای حبس به مدت پنج سال به تعلیق در آمد و هنوز قابل اجرا است. مسئولان اطلاعاتی بارها او را برای بازجویی احضار کرده اند و ظاهرا از سوی مسئولان امنیتی بارها به او تلفن های تهدید آمیز شده است.

علی بیکس، از اقلیت آذربایجانی ایران، قبلا در سال 1999 پس از تظاهرات دانشجویی در دانشگاه تبریز در پی حمله به دانشگاه به وسیله گروه های لباس شخصی، که آشکارا از ماموران مقامات ایرانی بودند، و ضرب و شتم دانشجویانِ معترض به بستن روزنامه اصلاح طلب سلام، دستگیر شده بود. او ابتدا به خاطر شرکت در تظاهرات به پنج سال زندان محکوم شد که در مرحله تجدید نظر به دو سال کاهش یافت و سپس پس از عفو رهبری در دسامبر سال 2000 آزاد شد. او عضومجمع آذری های ایران اسلامی و عضو فعال ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی بود تا این که در اعتراض به یک نوار ویدئویی استعفا کرد. ادعا می شود در آن نوار رئیس جمهور پیشین خاتمی، از حامیان میرحسین موسوی، لطیفه های موهن در باره آذربایجانی ها تعریف می کند.

ناصح فریدی رئیس پیشین انجمن اسلامی دانشجویان در دانشگاه تربیت معلم تهران و عضو شورای مرکزی کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی است.

تظاهرات بر ضد انتخابات مورد مناقشه ی ماه ژوئن به سرعت سرکوب و در طی آن در اثر استفاده مفرط از زور ده ها نفر کشته و صدها نفر زخمی شدند. بسیاری از بیش از 4000 نفری که در سراسر کشور دستگیر شدند در طی بازداشت به روش های مختلف از جمله تجاوز تحت شکنجه قرار گرفتند و برخی در اثر آن درگذشتند. با تایید برخی از موارد تعدی، با بستن دفاتر کسانی که به جمع آوری مدارک در باره موارد نقض حقوق بشر می پردازند و با دستگیری برخی از آنها، ظاهرا مقامات ایرانی می کوشند حقیقت را پنهان کنند. محاکمه های به شدت ناعادلانه دسته جمعی برپا شده است که در آنها بازداشتیان تحت فشار آشکار به تحریک ناآرامی و براندازی نظام «اعتراف» کرده اند. دادگاه این «اعترافات» را پذیرفته است. از برخی از اشخاص تحت محاکمه در حال «اعترافات» مشابهی فیلم گرفته شده که حتا پیش از انجام محاکمه از تلویزیون پخش شده است. مقام رهبری در خطبه ای در روز 20 سپتامبر 2009 گفت: «هر اقرارى، هر اعترافى، شرعاً، عرفاً و در نزد عقلا در يك دادگاه در مقابل دوربين، در مقابل بينندگان ميليونى كه متهم عليه خود بكند، اين اعتراف مسموع است، مقبول است، نافذ است.» برخی از افراد تحت محاکمه ممکن است با مجازات مرگ روبرو شوند.


اطلاعات بیشتر در باره فراخوان اقدام فوری: 239/09
Index: MDE 13/101/2009
تاریخ صدور: 1 اکتبر 2009