iran-emrooz.net | Sun, 19.07.2009, 19:36
نامه شیرین عبادی به زنان آزاده جهان
یاد آر ز شمع مرده یاد آر
زنان آزاده جهان
ابعاد فاجعه گسترده تر از ان بود که میپنداشتیم. مردمی معترض به نتیجه انتخابات در تهران و شهرستانها، به خیابانها آمدهاند تا به طریقی مسالمت آمیز اعتراض خود را بیان کنند، اما جواب آنها تنها گلوله بود و چوب و چماق - تعدادی هم که جان به در بردند، روزهای بعد دستگیر شدند. رادیو و تلویزیون دولتی ایران تعداد کشتگان را در ابتدا هشت نفر و سپس یازده نفر اعلام کرد، اما با گذشت مدتی بیش از ۲۵ روز هنوز افرادی بودند که نامشان نه در لیست کشته شدگان بود و نه در طومار دستگیر شدگان. مادران سراسیمه به هر جایی که ممکن بود نشانی از گمشدگان خود بیابند مراجعه کردند اما پاسخی نبود.
اکنون که مادران به تدریج اجساد جگرگوشه گان خود را تحویل میگیرند، مشخص شده که تعداد کشته شدگان بسیار بیشتر از آن ارقامی ست که دولت جمهوری اسلامی رسما اعلام کرده است و طرفه آنکه هنگام تحویل جنازه، از خانوادهها تعهد میگیرند که در مورد تاریخ و چگونگی فوت ِ عزیزشان با کسی سخن نگویند. اما حقیقت را نمیتوان برای همیشه کتمان کرد و ناله را نمیتوان تا ابد در سینه نگه داشت و بنابر این ابعاد فاجعه هر روز گسترده تر از روز قبل در برابر چشمان مردم ایران ظاهر میشود.
مادرانی که فرزندان خود را ازدست داده یا جگر گوشه گانشان هنوز جزء مفقودین بوده یا در زندانها به سر میبرند، کمیته مادران عزادار ایرانی را تشکیل دادهاند.
اعضای این کمیته و سایر زنانی که با آنان همدردی میکنند، هر هفته روزهای شنبه از ساعت هفت الی هشت بعد از ظهر در یکی از پارکهای شهر حود با لباسی به رنگ سیاه به نشانه ی عزاداری گرد هم میآیند تا با لبهای خاموش غم خود را بیان کنند.
ضمن تسلیت به مادرانی که جگرگوشه گانشان را در راستای آزادی و دموکراسی از دست دادهاند و با اعلام همدردی با زنانی که هنوز در جستجوی فرزندان گم شده شان سرگردانند و با ابراز تاسف از این که تعداد کثیری از جوانان ایرانی به خاطر فعالیتهای مسالمت آمیز مدنی در زندان هستند، از زنان آزادهی جهان دعوت میکنم روزهای شنبه هر هفته از ساعت هفت الی هشت بعد ازظهر با گردهم آیی در یکی از پارکهای شهر خود با پوشیدن لباس سیاه با مادران عزادار ایرانی همدردی نمایند و صدای آنان را به گوش جهانیان برسانند.
شیرین عبادی