مردم شجاع و آزادیخواه ایران
رویدادهای خونبار یک ماه اخیر که طی آن جوانان ایران زمین با چهره های خونین راهی ابدیت شدند،دنیا را تکان داد. نام آن نام آوران حقیقی بر تاریخ آزادیخواهی ایران زمین ثبت گردید. تنها جرم آنان آزادیخواهی و دموکراسی طلبی بود. اما خودکامگان، گروهی از آنان را به شهادت رساندند و گروه دیگری را در سلول های مخوف زندان ها حبس کردند. خودگامگان حتی با جنازه ی شهیدان این ملت هم بازی می کنند. خانواده هایی که بدنبال فرزندان عزیزشان به دستگاه قضایی و زندان ها مراجعه می کنند، پس از روزها آواره گی، جنازه ی قهرمانشان را تحویل می گیرند. به آنان گفته می شود نباید بگوئید که فرزندتان در تظاهرات مسالمت آمیز مردم در خیابان ها به شهادت رسیده است. خانواده ها را مجبور می کنند تا غریبانه جسم خونین فرزندشان را به خاک بسپارند.
اما آنها که در زندانها اسیر و گروگان اند،فشارهای جسمی و روحی دردناکی را با تمام وجودشان تجربه می کنند. این نیز بخشی از تراژدی دموکراسی خواهی ایرانیان است. همه، همه، همه؛ بدون توجه به تفاوت های عقیدتی – سیاسی، باید به کمک زندانیان بشتابند. اعتصاب غذای سه روزه ای که اکبر گنجی در برابر مقر سازمان ملل متحد در نیویورک برپا کرده است، باید به میعادگاه تمامی ایرانیان تبدیل گردد. من به عنوان یکی از شما، که سراپای وجودش با ایران است، از همه ایرانیان مقیم آمریکا دعوت می کنم که حتماً در این تحصن سه روزه شرکت کنند و صدای مظلومیت مردم ایران را به گوش مردم جهان برسانند. من نیز در اولین روز اعتصاب غذا(22جولای) در میان شما خواهم بود تا همراه شما شعار سر دهیم که :"زندانی سیاسی آزاد باید گردد". حضور یکپارچه ما در این تحصن، کوچکترین کاری است که می توان کرد. باید به مردم ایران امید داد که آنها تنها نیستند.
فرامرز اصلانی
25 تیرماه 1388