بیانیه‌ کانون نویسندگان ایران به مناسبت
بیست و هشتمین سالگرد اعدام سعید سلطانپور

مردم شریف و آزاده!
بیست و هشت سال پیش، در چنین روزهایی، در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰، سعید سلطانپور، شاعر، نمایش‌نامه‌نویس، منتقد، كارگردان تئاتر و عضو هیئت دبیران كانون نویسندگان ایران كه در رژیم گذشته نیز بارها زندانی شده بود، پس از تحمل شكنجه‌های سنگین، همراه با ۱۴ تن دیگر به جوخه‌ اعدام سپرده شد. اما سعید فقط یك شاعر، نویسنده یا نمایشگر ساده نبود. شاید به جرأت بتوان گفت كه او جلوه‌گاه تمامی ویژگی‌های برجسته‌یی بود كه در هر عصر، تنها در تنی چند از روشنفكران به نمود در می‌آید؛ روشنفكری متعهد، انترنالیست، فروتن در برابر مردم و خروشان در مقابل قدرت ستم‌بارگان؛ نویسنده و شاعری كه التزام‌اش به آزادی و برابری، حقیقت و همه ارزش‌های انسانی و پاك، تا دم مرگ با او بود. شك نداریم كه شاملو‌ها، پوینده‌ها، مختاری‌ها و.... در فضایی دم زدند و بالیدند كه سلطانپور و سلطانپورها به وجود آورده بودند؛ با سنتی رشد كردند كه در آن نوشتن و گفتن جدا از انسان و سرنوشت و آینده‌ی او معنایی ندارد.

كانون نویسندگان ایران در بیست‌ و هشتمین سالگرد اعدام تبهكارانه‌ی سعید سلطانپور هم‌چنان بر خواسته‌ی بر حقِ همیشگيِ خود پا می‌فشارد كه پرونده‌های كشتارهای دهه ۱۳۶۰ و از جمله پرونده سعید سلطانپور را بگشایند.

آرزوی ما این است كه شرایطی فراهم آید كه بتوانیم بزرگداشتی شایسته‌ی این روشنفكر آزاده و بزرگ برگزار كنیم، و از تشكل‌هایی كه در خارج كشور در تدارك مراسمی برای بزرگداشت یاد و خاطره سعید سلطانپور و راه و روش اجتماعی او هستند قدردانی می‌كنیم.

کانون نویسندگان ایران
۱۷ خرداد ۱۳۸۸