سه‌شنبه، ۲ مهر ۱۳۸۷

ادوارنیوز: گروهی از روزنامه‌نگاران در دیدار با عبدالله نوری از وی خواستند تا سکوت خود را بشکند و نقش فعال‌تری را در ارتباط با مسایل کشور بر عهده گیرد.

در برابر این درخواست‌ها عبدالله نوری گفت: بیش تر دوستان به روزه‌ی سیاسی و سکوت من اشاره کردند. البته واقعآً این طور نبوده، شاید رسانه‌ای نشده وگر نه جایی که ضرورتی پیش آمده یا حس کردم که لازم است حرفی گفته شود، گفته‌ام. اینکه در سخنان یکی از دوستان مطرح شد که شاید از طرف حکومت به من تذکری داده شده که ساکت باشم هیچکس در دوره پس از زندان با من كاری نداشته. من هم ان شاء الله از كسی نمی‌ترسم كه به خاطر تهدیدش فعالیت بكنم یا نكنم. بحث شرایط است. اگر انسان بتواند در جهت توسعه و تعالی کشور گام بردارد و در جهت اصلاحات بنیادین کشور تأثیر گذار باشد موظف به اقدام است و تهدید طرف مقابل هم برای وی نباید هیچ اهمیتی داشته باشد. و حضور را یک وظیفه‌ی ملی باید تلقی کند.

عبدالله نوری در ادامه با تبیین مرز دموکراسی حقیقی با شبه دموکراسی و با تاکید بر اینکه که شبه دموکراسی را قبول ندارد گفت: در نظام‌های سیاسی دیکتاتوری، گروه‌هایی به دنبال شبه دموکراسی می‌روند در حالی که تلاش در جهت برقراری شبه دموکراسی نوعاً نتیجه بخش نخواهد بود و چه بسا شبه دموکراسی‌ها به نفع حاکمیت و به زیان مردم تمام شود. اما تاریخ سیاسی جهان نشان داده که هر کجا از همه‌ی توان در جهت برقراری دموکراسی واقعی استفاده شده و آمادگی برای پرداخت هزینه وجود داشته در نهایت دموکراسی حاصل گردیده است.

عبدالله نوری در بخش دیگری از سخنانش با به رسمیت شناختن تفاوت دیدگاه‌ها و اهداف در اردوگاه اصلاح طلبان و تقسیم بندی روش‌ها و نتایج خاطرنشان ساخت: به نظر می‌رسد رقیب یک دسته بندی اعتدالی و افراطی برای اصلاح طلبان ساخته و متاسفانه برخی اصلاح طلبان از این تقسیم بندی پیروی کرده و نه تنها روش‌های اعتدالی از دیدگاه خود را پیگیری نمی‌کنند که برای متهم به افراط نشدن، مواضع معتدلانه خود را به سمت تفریط تقلیل داده اند و مع الاسف برخی پس از هر بار نتیجه نگرفتن از تاکتیک‌های تفریطی خود، گناه آن را به گردن این و آن می‌اندازند و شکست خود را متوجه روش‌هایی می‌کنند که برچسب افراطی هم به آن زده اند. در خیلی از مسایل انسان فکر می‌کند که می‌شود گامی بیشتر و پیشتر بر داشت و با این کوتاه آمدن‌ها و تفریط‌ها به هیچ جا نمی‌توان رسید البته چنانچه با همین روش‌های اعتدالی، تفریطی هم یک گام به پیش روند، باید خوشحال شد.

عبدالله نوری سپس به تاریخ جنبش اصلاح طلبی در دوازده سال گذشته پرداخت و با ابراز تاسف از فرصتهای به وجود آمده گفت: از این فرصت‌ها بهره مناسب گرفته نشده است.

وی در ادامه گفت اگر بر سر همان برنامه‌های اعلام شده در دوره اصلاحات ایستادگی می‌شد شاید در جهت برقراری دموکراسی واقعی توفیق حاصل می‌گشت. تجربه امروز در کشور‌های مختلف جهان نشان می‌دهد که اگر سر آرمان‌ها و اصول تان بایستید، قدرت هر چه قدر هم مطلق باشد، عقب می‌رود اما وقتی شما مرتب از اهداف تان عقب تر بروید، این طرف مقابل است که جلو می‌آید و فضاها را یکی پس از دیگری می‌گیرد.

عبدالله نوری تاکید کرد : اگر امروز هم از جریان اصلاحات فردی قصد حضور در انتخابات را داشته باشد، باید با برنامه و اصول و خط قرمزی روشن بیاید و به مردم قول دهد که بر سر این عهد و پیمان‌ها خواهد ایستاد. اعتقاد دارم كه باید به قولی كه به مردم می‌دهیم پای‌بند باشیم، انسان باید سر اصولش ایستادگی كند، هزینه بدهد، از تهدیدها و تندی‌ها نهراسد و برای تحمل سختی‌ها و نا مردمی‌ها و حتی حوادث سنگین آمادگی داشته باشد.

وی در قسمت دیگری از سخنانش گفت: من حس می‌کنم عده کثیری در ایران به دنبال راه برون رفت می‌گردند اما این راه کدام است، خیلی روشن نیست. اگر در همان زمان، اصلاح طلبان از فرصت به وجود آمده و تمام ظرفیت‌های خود بهره می‌گرفتند شاید امروز به یک بن بست سیاسی دچار نمی‌شدند ظرفیت آن زمان یک واقعیتی بود. اگر بر سر همان برنامه‌های اعلام شده ایستادگی و همان‌ها اجرا می‌شد در برقراری دموکراسی واقعی و جامعه‌ی مدنی شاید توفیق حاصل می‌شد. انسان وقتی با مردم عهدی می‌بندد، نباید دچار تردید شود، این نمی‌شود که رای از مردم گرفت اما تعامل با دیگران کرد. اگر همان زمان ایستادگی می‌شد جناح اقتدارگرا تا یک جایی می‌توانست، کارشکنی کند و نهایتا مجبور به تمکین در برابر رای و خواست مردم می‌شد، اما فرصتهای از دست رفته بازگشتنی نیستند.

نوری در ادامه سخنانش گفت: انسان نسبت به اوضاع فعلی، تهدیدات و محدودیتهای بین المللی و نیز مشکلات اقتصادی، اجتماعی و ضعف‌ها و ناتوانیهای موجود و نگرش منفی که نسبت به ایران و ایرانی در سطح بین المللی با پیشینه و تمدن غرورآفرینش به وجود آمده نگران می‌شود. بنا بر این اگر وظیفه‌ی ملی حكم كند، همه دلسوزان و خیرخواهان باید حضور پیدا کنند. اما واقعآً الان برای من روشن نیست كه چه موضعی به سود است، چه موضعی به زیان.

عبد الله نوری در پایان سخنانش و در پاسخ به سؤال برخی از خبرنگاران در ارتباط با شرکت در انتخابات گفت: و اما در باره‌ی شركت در انتخابات باید بگویم كه مهم‌ تاثیرگذاریست، اگر احساس شود تک تک آراء مردم در نتیجه انتخابات تأثیر گذار است حضور وظیفه ملی می‌شود. و لکن چنانچه احساس شود که انتخابات و آراء مردم نمایشی بیش نیست چرا باید شرکت کرد؟ من چون برای رای خود در حد همان یک رأی ارزش قائلم زمانی رأی خواهم داد که رأیم در حد خودش تاثیرگذار باشد و گر نه در انتخابات شرکت نخواهم کرد. دوستان می‌توانند، هر چیزی خواستند نامش را بگذارند؛ عدم شرکت، تحریم یا انفعال. به اعتقاد من انسان باید برای رای خویش احترام قائل باشد.