تابناک: با انتشار گزارش سراسر اتهام آژانس بین‌المللی انژری اتمی، به رغم تحمل و صبوری مقامات ایران، زمان پایان دادن به همكاری نامحدود با آژانس فرا رسیده است.

به گزارش خبرنگار «تابناك»، همان‌گونه كه كارشناسان هشدار داده بودند، به رغم پایان یافتن بررسی‌های آژانس درباره پرسش‌های اولیه در قالب مدالیته، همكاری بی‌رویه و فراتر از چهارچوب قوانین آژانس، در كنار سفرهای جهت‌دار «اولی هاینونن»، باعث شد این بار گزارشی كم‌سابقه و سرشار از انواع اتهام به ایران تدوین شود تا انواع بهانه‌ها در اختیار كشورهای غربی ـ كه اكنون سرگرم ارایه بسته پیشنهادی برای گفت‌وگو با ایران هستند ـ قرار گیرد.

بنا بر این گزارش، مشخص نیست پس از دعوت هاینونن ـ چهره‌ای كه برخلاف مسئولیت قانونی و بین‌المللی خود، در نشست شورای احكام به تكرار اتهامات سرویس‌های جاسوسی غربی علیه ایران پرداخت ـ در جلسات وی با مسئولان سازمان انرژی اتمی ایران چه گذشته است كه باعث شده آژانس پس از اعتراف به عدم انحراف برنامه اتمی ایران، گزارشی تدوین كند كه ۸۰ درصد آن به ادعاهای بی‌پایه با هدف نظامی جلوه دادن برنامه اتمی ایران اختصاص یافته و حتی پای را فراتر گذاشته و به نامه‌نگاری‌های سابق مسئولان بلندپایه ایران نیز دست‌اندازی كرده است!

در این حال، یك كارشناس ارشد پرونده هسته‌ای به خبرنگار «تابناك» گفت: مدالیته تعریف شده در حدود یك سال پیش، چهارچوب مشخصی داشت و قرار بود آژانس در برابر پاسخگویی ایران به آن مسائل مشخص، عدم انحراف برنامه اتمی كشورمان اعلام گردد و پرونده هسته‌ای ایران مختومه اعلام شود.

پس از حدود پنج ماه رفت‌وآمد مسئولان و بازرسان ایران و آژانس و نشست‌های كارشناسی، ایران به ابهامات آژانس پاسخ داد كه منجر به اعتراف آژانس به عدم انحراف ایران شد، اما آژانس با همراه كردن اتهامات بی‌پایه سرویس‌های جاسوسی غربی، حتی زمینه مختومه شدن پرونده اتمی را پدید نیاورد.

وی گفت: تجربه چهار ماه اخیر، از جمله اقدامات شورای امنیت سازمان ملل در تصویب سومین قطعنامه تحریم ایران و نیز انتشار گزارش‌های پراتهام آژانس انرژی اتمی، نشان می‌دهد رویكرد این مدت ایران در همكاری فراتر از «NPT» با آژانس مابه‌ازایی نداشته و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در رویكرد دوگانه خود، از یك سو قصد داشته و دارد در چهارچوب برنامه غرب به گرفتن گام به گام اطلاعات نظامی از ایران بپردازد و از سوی دیگر، این روند همكاری ایران با آژانس دستاوردی به همراه نداشته است.

این كارشناس تأكید كرد: اكنون مسئولان باید پاسخ دهند كه طرح یازده پرسش جدید آژانس از ایران بر پایه کدام ماده و بند قانونی از موافقتنامه «ان.پی.تی» و توافقنامه هسته‌ای بین ایران و آژانس و همچنین اساسنامه آژانس بین‌المللی هسته‌ای ایران استوار است؟

وی پرسید: اطلاعات مربوط به نامه رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام که در سال ۲۰۰۶ منتشر شده است، چه ربطی به آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای دارد؟ ارتباط آژانس بر پایه چهار معاهده‌‌ای است که دو تای آن با ایران امضا شده و دو تای دیگر هم برای ایران تعهدآور است. در کجای این توافقنامه‌ها، قانون، بند و یا ماده‌ای هست که آژانس هسته‌ای از ایران درخواست كند، راجع به نامه یکی از مقامات خود توضیح دهد؟

این در حالی است كه هر ناظر خارجی كه این گزارش را بخواند، با دیدن ادعاهای پر آب و تاب نظامی كه ۲۴ ماده از گزارش ۳۱ ماده‌ای البرادعی را به خود اختصاص داده است، برداشت نظامی از برنامه صلح‌آمیز ایران پیدا می‌كند؛ موضوعات اساسی و مهمی اتهامی علیه ایران که هر کدام به راحتی می‌تواند علاوه بر نقض حاکمیت ملی ایران، پیامدهایی در زمینه ادعاهای واهی و ثبت آنها در پرونده‌های ساختگی غرب علیه ایران نقش داشته باشد.

ابعاد نظامی که البرادعی برای ثبت ادعاهای واهی خود علیه ایران تهیه كرده است، شامل پروژه نمک سبز، آزمایش مواد منفجره با حساسیت بالا و پروژه پوشش کلاهک موشکی است كه برای هرکدام از این ادعاهای واهی داستانی ادعایی توسط البرادعی شکل گرفته است؛‌ برای مثال، توسعه و آزمایش تجهیزات آتش‌زا با ولتاژ بالا و سیم‌های ارتباطی انفجاری و آتش‌زن همزمان چند چاشنی سیم انفجاری و ترتیبات آزمایشی زیرزمینی و آزمایش دست‌کم یک سیستم شوک انفجاری و تبدیلی و فضایی کامل که می‌تواند برای انفجار دستگاه هسته‌ای کاربرد داشته باشد.

این كارشناس گفت: تجربه نشان داده،‌ ابهامات آژانس تمام شدنی نیست و به نظر می‌رسد هم‌‌اكنون زمان آن رسیده تا همكاری با آژانس، صرفا به مفاد «ان.پی.تی» محدود شود و به همكاری‌های فراتر از آن پایان داده شود.

وی در پایان تأكید كرد: قطعا دولت دكتر احمدی‌نژاد كه با رد اعتمادسازی یك‌طرفه به تعلیق سه ساله پایان داده، نمی‌‌تواند این روند را ادامه دهد و انتظار می‌رود به زودی با تقلیل سطح همكاری‌های كشورمان با آژانس، ‌زمینه فعالیت دوگانه و بی‌فایده آژانس با كشورمان از بین‌ برود.