تابناک: واقعیت تلخ‌ ناكامی بازسازی خرمشهر پس از گذشت دو دهه، نشان می‌دهد دولت‌های روی كارآمده با بازسازی و احیای این شهر مهم مرزی به صورت جدی برخورد نكرده‌اند و آنچه امروزه پیش روی مردم رنج‌كشیده خرمشهر هست، شهری ناقص با انبوه مشكلات است كه با ادامه ایام، نه تنها از دردهای آن كم نمی‌شود، بلكه نسل سوم خرمشهری‌ها را نیز درگیر خود كرده است.

به گزارش خبرنگار «تابناك»، كار نامطلوب بازسازی این شهر مهم كه فتح‌الفتوح جنگ تحمیلی و حماسه دفاع مقدس است، بیست سال است به درازا كشیده، تا جایی كه صدای مسئولان دلسوز را هم درآورده است. سال گذشته در جریان مراسم یوم‌الله سوم خرداد در كنار مسجدجامع سنگر مدافعان و فاتحان خرمشهر، فرمانده نیروی زمینی سپاه به شدت به كمبودهای موجود و وضع ناهنجار بازسازی حمله كرد و همگان به چشم خود دیدند، بسیاری از مردم خرمشهر به دلیل عملكرد نامطلوب مسئولان، حتی در مراسم جشن پیروزی این شهر شركت نكردند. هنگامی كه برای تهیه مشكلات مردم به سراغ امام جمعه خرمشهر رفتیم، ایشان كه یادگار دفاع مقدس هستند، با لبخندی تلخ و بیان این مطلب كه «چه بگویم؟» با ما روبه‌رو شدند.

داستان تكراری معضلاتی چون آب‌ و فاضلاب، برق، عدم تأمین حداقل‌های یك زندگی ساده در خرمشهر، بیكاری و فقر گسترده، تبعیض و پارتی‌بازی و رانت‌خواری عده‌ای قلیل، نبود بهداشت و ده‌ها محرومیت كوچك و بزرگ واقعیت‌های خرمشهر امروز هستند. كار فقر به جایی رسیده كه عده‌ای فرصت‌طلب از راه رسیده كه هیچ سابقه‌ای در دفاع و مقاومت و جهاد و ایثار ندارند،كرسی‌هایی برای خود می‌تراشند. كمیته امداد و بهزیستی ادارات پررونق خرمشهر هستند و به جای جوانان خرمشهری، دامادهای فلان مسئول و نماینده و آقازاده به كار گرفته می‌شوند.

امروز در خرمشهر مردم به دنبال وعده جزیره رفاه دولت هاشمی، وعده حل مشكلات بیكاری و فقر و نتایج مثبت منطقه آزاد دولت خاتمی و وعده‌های دولت احمدی‌نژاد هستند. آنان همچنان مجبورند نوسان شدید برق و خرید آب بشكه‌ای را تحمل كنند و افت تحصیلی فرزندانشان را شاهد باشند.

بسیاری از مردم خرمشهر بر این باورند كه مدیریت‌های ضعیف در شهرستان و استان در بیست سال گذشته و نظارت نداشتن مسئولان ارشد كشور و بازخواست از اهمال‌كاران، این مصیبت‌ها را تداوم بخشیده است. این تصور كه آسفالت خیابان و یا رساندن آب به منازل شهر و یا جمع‌آوری زباله در كارنامه خدمات به بازسازی خرمشهر قرار گیرد، امروز مایه تأسف مردم خرمشهر است، چنانكه در همین كارها نیز كوتاهی بسیاری شده است.

مردم خرمشهر می‌گویند: ما درخواست اضافی از دولت‌هایی كه آمدند و رفتند و دولت كنونی نداریم، تنها می‌خواهیم خرمشهر پیش از جنگ را به ما تحویل بدهند. آنان می‌پرسند: آیا پس از گذشت بیست سال از بازسازی، باور این مطلب آسان است كه خانه‌هایشان حتی پلاك هم نداشته باشد و مسئولان از عهده كنترل یك خیابان و حل بهداشت یك بازار و یك محله برنیایند؟!

آنان می‌گویند، خرمشهر تنها اسیر شعارهای مسئولان شده و بهانه‌ای برای پر كردن اوقات پشت تریبون آنها و نگاه ویژه پیش از آن‌كه رنگ واقعیت به خود بگیرد یك شعار دهان‌پركن است. برای همین برخی از مردم این شهر، ماندن در شهر را جایز ندانسته و زادگاه خود را ترك و در جستجوی زندگی بهتر به شهرهای دیگر كشور كوچ كرده‌اند.

بسیاری از اقدامات اقتصادی به ویژه در بخش‌های بازرگانی و صنعتی در دست افراد خاصی است و اغلب خرمشهری‌ها با حقوق اندك از این امتیازات برخوردارند.

نامطمئنی به گفته‌های مسئولان، در انتخابات اخیر مجلس در خرمشهر خود را نشان داد و بیش از 45 درصد مردم این شهر در آن شركت نكردند. مردم شهر، خسته از وعده‌های عملی نشده اكنون به چشم خود می‌بینند كه دستان سومین رئیس‌جمهوری پس از جنگ نیز برای خرمشهری‌ها خالی است و از عدالت دولت نهم نیز در این میان خبری نیست. خرمشهر امروز، تنها اختصاص به عده‌ای خاص پیدا كرده است كه در لابه‌لای شعارهای سیاسی، جیب‌های خود را پر می‌كنند. امروز بسیاری از همسنگران شهید بهروز مرادی، سردار متفكر و عارف خرمشهر، امروز می‌پرسند: اگر بهروز بود در برابر این طیف زیاده‌خواه چگونه برخورد می‌كرد و اكنون خرمشهر خسته از شعارهای دهان‌پركن، به انتظار روزی است كه تداعی‌كننده روزهای گرم و باصفای پیش از جنگ تحمیلی باشد؛ روزهایی كه به سراب تبدیل شده‌اند.