سوم اردیبهشت ماه ۱۳۸۷- قوه قضائیه در ادامه برنامه سرکوب مستمر جنبش زنان، برای چهار تن از فعالان حقوق زنان در ایران احکام شلاق و زندان صادر کرد.

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران بر این باور است که "این احکام شلاق نقض الزامات بین المللی دولت ایران و در مجموع نشانه بارزی از شکنجه دولتی است."

در تاریخ ۳۱ فروردین ماه ۱۳۸۷، شعبه ۱۳ دادگاه انقلاب تهران، نسرین افضلی را به ده ضربه شلاق و شش ماه زندان - که به مدت دو سال معلق شده است - محکوم کرد. محمود مصطفایی؛ وکیل خانم افضلی، به وب سایت میدان گفت که در تاریخ ۲۲ اسفند ماه ۱۳۸۶ قاضی دادگاه، علیرغم اینکه هیج مدرکی در رابطه با اتهام وارده به ایشان مبنی بر "اخلال درنظم عمومی" وجود نداشت، این حکم را صادر کرد. نیروهای امنیتی خانم افضلی را در تاریخ ۱۳ اسفند ماه ۱۳۸۵ به همراه ۳۲ تن از فعالان حقوق زنان در تجمعی برای دفاع از ۵ تن از همرزمانشان که دادگاهی شده بودند، دستگیر کرد.

این دادگاه خانم ناهید جعفری؛ یکی دیگر از فعالان را نیز به ده ضربه شلاق و شش ماه زندان تعلیقی به اتهامی مشابه در تاریخ دوم اردیبهشت ماه ۱۳۸۷ محکوم کرد. شعبه ۱۶ دادگاه انقلاب خانم زینب پیغمبرزاده؛ دانشجوی جامعه شناسی دانشگاه تهران و از فعالان حقوق زن را نیز در تاریخ ۱۰ فروردین ماه ۱۳۸۷ به دو سال زندان تعلیقی محکوم کرد. خانم پیغمبرزاده قبلا به دو ترم محرومیت از تحصیل توسط کمیته انضباطی دانشگاه تهران محکوم شده بود.

یکی دیگر از فعالان حقوق زنان؛ مرضیه مرتاضی لنگرودی، نیز که در ۱۳ اسفند ماه ۱۳۸۵ دستگیر شده بود در تاریخ ۱۰ اسفند ماه ۱۳۸۶ به ده ضربه شلاق و شش ماه زندان محکوم شد.

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران می گوید: "این محاکمات بدون آئین دادرسی انجام می شوند و چنین احکام سنگینی بدون پشتوانه شواهد صادر می شوند. این دادگاهها ابزارتهدید جنبش حقوق زنان هستند تا آنهابا این تهدیدها به فعالیتهای مسالمت آمیزشان پایان دهند."

برای اطلاعات بیشتر در مورد حقوق بشر در ایران به وبسایت کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران مراجعه کنید:

http://www.iranhumanrights.org