به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این مراسم علی دهباشی - مدیر مسوول نشریه‌ی بخارا - شعری را از فریدون مشیری خواند و زندگی و ارزش‌ آثار و فعالیت‌های آدمیت را مرور كرد.

آدمیت پدر تاریخ نگاری ایران و مورخ برجسته مشروطیت ایران، بعد از تحمل یک دوره بیماری، ساعت ۱۵ روز شنبه ۱۰ فروردین در بیمارستان تهران کلینیک و در سن ۸۷ سالگی درگذشت.
پیکر آدمیت صبح روز یکشنبه ۱۱ فروردین از بیمارستان و با حضور جمعی از نویسندگان، پژوهشگران، نماینده‌ا‌ی از خانه‌ی كتاب و مسوولان نشریه‌ی تاریخ خانه‌ی كتاب ایران، تشییع شد.

*

آدمیت متولد ۱۲۹۹ شمسی در تهران بود. وی در سال ۱۳۲۱ در رشته حقوق و علوم سیاسی فارغ التحصیل شد. پایان نامه او درباره زندگی و اقدامات سیاسی میرزا تقی خان امیرکبیر و با عنوان "امیرکبیر و ایران؛ پاورقی از تاریخ ایران" بود. آدمیت در حالی که دانشجوی دانشکده حقوق بود در سال ۱۳۱۹ به استخدام وزارت امور خارجه درآمد تا ضمن کار، تحصیلات خود را در خارج از کشور تکمیل کند.

او در فعالیت اجرایی نخستین تجربه خود را در سمت دبیر سفارت ایران در لندن پشت سر گذاشت. وی در کنار ماموریت اداری، وارد دانشکده علوم سیالسی و اقتصاد لندن شد و بعد از پنج سال تحصیل در رشته تاریخ سیاسی و فلسفه سیاسی در سال ۱۹۴۱ به درجه دکتری دست یافت. آدمیت سپس در سال ۱۳۳۰ در مأموریت نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد و سپس وزیر مختاری در همان جا تعیین شد. این ماموریت تا سال ۱۳۳۸ ادامه داشت و وی در این سالها (۱۹۵۵) دومین اثر خود را با عنوان "جزایر بحرین: تحقیق در تاریخ دیپلماسی و حقوق بین الملل" به زبان انگلیسی در نیویورک منتشر کرد.

شرکت در چندین کنفرانس و انجام وظیفه در مقام داور بین‌الملل در دیوان دائمی حکمیت لاهه از فعالیتهای دیگر فریدون آدمیت در طی ماموریت خود بود که تا سال ۱۳۵۹ شمسی به طول کشید.

فریدون آدمیت از سال ۱۳۴۴ تمام وقت خود را صرف مطالعه و تحقیق در عصر مشروطیت کرد و در طی بیش از ۲۰ سال فعالیت، منورالفکران عصر مشروطه و مهم ترین حوادث سیاسی اجتماعی دوران آغازین تاریخ ایران مدرن را در بیش از ۲۵ عنوان کتاب و مقاله تالیف و منتشر کرد.

شناخت جنبش مشروطیت و شرایط اجتماعی و فرهنگی ایران در سرآغاز آشنایی با دنیای مدرن، محور عمده آثار او بوده است. پرسش فلسفی از چیستی مشروطه و کاوش تاریخی از اندیشه‌ها و افکار مدرنهای ایران دو محور اصلی در تحقیقات آدمیت است که با پیروی از اصول تاریخ نگاری علمی و مدرن، شرایط مواجهه اولیه ایران را با مدرنیته در متون تحقیقی به ثبت رسانده است.

"فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت"، "اندیشه‌های میرزا آقاخان کرمانی"، "اندیشه‌های میرزا فتحعلی آخوندزاده"، "اندیشه‌های طالبوف تبریزی"، "اندیشه ترقی و حکومت قانون"، "فکر دموکراسی اجتماعی در نهضت مشروطیت ایران"، "ایدئولوژی نهضت مشروطیت ایران" و "امیرکبیر و ایران" از جمله آثار آدمیت است.

---

نظر کاربران:

متاسفانه در آغاز سال نوی خورشیدی یکی از بزرگترین اندیشمندان و مورخان تاریخ معاصر کشور مان را از دست دادیم. همه‌ی ما علاقمندان ایران و انقلاب یزرگ مشروطه مدیون نوشته‌ها و کتاب‌های این بزرگمرد ایران دوست، متواضع، کم ادعا و پرکار هستیم .
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد