پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - Thursday 28 March 2024
ايران امروز
iran-emrooz.net | Wed, 12.03.2008, 17:41



٢٢ اسفند ( ١٢ مارس) روز جهانی آزادی بیان بر روی اینترنت

گزارشگران بدون مرز بار دیگر کارزار "٢٤ ساعت علیه سانسور بر روی اینترنت" را سازمان می‌دهد. ما همگان را فرا می‌خوانیم با پیوستن به ما بر روی سایت گزارشگران بدون مرز علیه سانسور بر روی اینترنت مبارزه کنند.

گزارش اینترنت 2008
ایران، کشور دشمن اینترنت
تظاهرات مجازی علیه کشورهای دشمن اینترنت

کشورهای دشمن اینترنت

لیست کشورهای دشمن اینترنت در سال ٢٠٠٨ منتشره شده از سوی گزارشگران بدون مرز شامل ١٥ کشور است: ایران، ازبکستان، اتیوپی، برمه، ترکمنستان، تونس، چین، روسیه سفید، زیمبابوه، سوریه، کره شمالی، کوبا، عربستان سعودی، مصرو ویتنام. این لیست در سال ٢٠٠٧ سیزده کشوربود. اضافه شدن زیمبابوه و اتیوپی دو رژیمی که همواره رسانه های سنتی را به شکل منظم سرکوب کرده اند، در این لیست، تعجب آور نیست. علیرغم نفوذ کم اینترنت در این آنها، اما همین اندازه نیز کابوسی با همین میزان برای کاربران است. این دوکشور نیز به مانند دیگر کشورهای لیست سیاه، از هر امکانی برای گسترش سانسور بر روی نت بهره می جویند. از قوانین جاری کشور، حمله به کافی نت ها، کنترل شرکت های خدمات دهنده اینترنت و غیره ... نتیجه آنکه امروز ما در جهان ٦٢ وب نگار معترض زندانی در ٦ کشور جهان داریم (عربستان سعودی، برمه، چین، مصر، اریتره، سوریه و ویتنام،) و فراموش نکنیم که در سال ٢٠٠٧ : ٣١ وبلاگ نویس دستگیر شده و ٢١ وب نگار مورد تهاجم قرار گرفته اند.

در سال جاری ما به لیست کشورهای دشمن اینترنت، یازده کشور را بعنوان " کشورهای تحت مراقبت" اضافه کرده ایم که عبارتند از بحرین، امارت متحده عربی، اریتره، گامبیا، اردن، لیبی، مالزی، سری لانکا، تاجیکستان، تایلند و یمن" تفاوت این کشورها با لیست اول آن است که در این کشورها وب نگاران را زندانی نمی کنند و سانسور منظم و کامل به اجرا در نمی آید، اما گرایش به سانسور و لغزش به سوی محدود سازی منظم غالب است. این کشورها هر گاه بخواهند و به نفع شان باشد، با استفاده از چارچوب های قضایی، اینترنت را سانسور می کنند. دستگاه قضایی و سیاسی این کشورها از قوانین ضد تروریستی برای تحت نظر گرفتن مخالفان و یا شناسایی فعالانی که بر روی وب به ابراز نظر و عقاید خود می پردازند، استفاده می کند.

شکار "بدفکران" اینترنت چنان سودآور شده است، که شرکت های تجاری غربی به همکاری با این دولت ها برای به دام انداختن "برهم زنندگان نظم" می پردازند. در سال ٢٠٠٧ شرکت امریکایی یاهو برای "سوتفاهمی" که منجر به ده سال زندان برای " شی تاو " وب نگار چینی شد، عذر خواهی کرد. در کل چهار وب نگار معترض چینی دستگیری خود را مدیون این شرکت هستند. یاهو خرسند است که " از قوانین محلی" تبعیت می کند، قوانینی که این کمپانی را مجبور به شناسایی کاربران خطرناک می کند. البته فراموش نکنیم که یاهو تنها نیست، شرکت های دیگری چون مایکروسفت، گوگل و یا سیسکا سیستم و... نیز با میل بسیار در پی سودجویی و تسخیر سهم بیشتردر بازار چین هستند.

سانسور بر روی اینترنت گسترش یافته است

برای اولین بار دوکشور آفریقایی در لیست سیاه ما قرار گرفته اند. از سال ٢٠٠٧ دولت زیمبابوه می تواند همه ارتباطات تلفنی و نامه های الکترونیکی شهروندان را برای تضمین " امنیت ملی" کنترل کند. جالب آنکه هردو کشورزایمبابوه و اتیوپی برای گسترش شبکه اینترنت خود کشور چین را انتخاب کرده اند.

کشورهای خاورمیانه و مغرب از ضریب نفوذ رضایت مندی در عرصه اینترنت برخوردار شده اند. برخی از این کشورها همچون ایران و مصر دارای وبلاگستانی پویا و اغلب منتقد در برابر مسئولان سیاسی هستند. وبلاگ نویسان در این منطقه اغلب فعالانی هستند که در وبلاگ و سایت های خود به روشنگری در باره تقلب و فساد می پردازند. دولت ها بر سود آوری واهمیت اقتصادی توسعه شبکه اینترنت آگاهند و برای آن از قیمت کامپیوتر تا نرخ اتصال به شبکه اینترنت، در حد توان خود، برای دسترسی آسانتر به شبکه، تسهیلاتی ایجاد می کنند. اما این توسعه همراه با دو برابر شدن مهار اطلاعات موجود بر روی اینترنت است. رژیم ایران نمونه بارز این کش.رهاست، در سال جاری ده ها وبلاگ نویس و وب نگار برای فعالیت های شان بر روی اینترنت مورد تهاجم قرار گرفته و یا دستگیر شده اند.

آسیا با افزایش تعداد کاربران در چین و هند به منطقه ای تبدیل شده است که در آن اینترنت بیشترین مراجعه کنندگان را دارد. امپراتوری معاملات، چین با ٢١٠ میلیون کاربر در حال تبدیل شدن به بزرگترین بازار این بخش پس ازایالت متحده امریکا است. برای کنترل این اهرم بالقوه اطلاعات، هزاران "سایبر پلیس" استخدام شده اند. آنها وب را به کمک میلیاردها دلار که از اواخر دهه ۹٠ به سانسور اینترنت اختصاص داده می شود، از محتوای " براندازنه"، پاک می کنند. دولت چین از این نظر کارآمدترین دولت جهان است و همه ی فن آوری های دور زدن سانسور، برای مقامات آن شناخته شده است. چین در این رابطه بیشترین تاثیر را بر همسایگانش دارد، از سال ٢٠٠٢ ویتنام نیز دارای "سایبر پلیس" شده است که محتوای "نگران" کننده برای مسئولان را بر روی اینترنت مسدود می کند و وب نگاران معترض را تحت نظر قرار می دهد. ازلیست ٦٢ وب نگار معترض زندانی تهیه شده از سوی گزارشگران بدون مرز ٦٠ تن از آنها در قاره آسیا هستند از این تعداد ٤٨ نفر در چین زندانی هستند.

بکار گیری قانون برای سرکوب

عربستان سعودی از قوانین مبارزه علیه تروریست استفاده می کند تا " شرکت های خدمات دهنده اینترنت و فروشندگان ابزار اینترنتی که ارزش های مذهبی را رعایت نمی کنند" محدود کند. ازبکستان برای حفط " ارزش های فرهنگی و تاریخی" که جامعه اینترنت می تواند با خطر مواجه سازد، سرکوب می کند. چین برای " براندازی" و کوبا برای اتصال" غیر قانونی" به اینترنت از طریق "اتصال خصوصی" زندانی می کند. و تا بخواهید قوانین " ضد جنایات اینترنتی" وجود دارند تا به کشورهای سرکوب گر اجازه دهد کنترل خود را بر اینترنت بیشتر کنند.

در اکتبر ٢٠٠٧ در پی تظاهرات های بودیست ها در برمه، ژنرال های دیکتاتور که قدرت را دردست دارند، تلاش کردند خروج اطلاعات از کشور را از طریق اینترنت با قطع دسترسی به شبکه مسدود کنند. سانسور همه وسایل ارتباطاتی را در بر می گرفت از سایت های منتقد تا تلفن های همراه و دوربین های عکاسی و فیلم برداری و ...

تور و فرار از تور

وب نگاران و وبلاگ نویسان نگرانند، دولت ها آنها را سانسور و سرکوب آزار دهنده است. دولت های ثروتمند در مسیر بی پایان بکارگیری آخرین فنآوری ها به پیش می روند. اما خوشبختانه اینترنت عرصه ای است که می توان همیشه در آن سانسور را دور زد. هر روز پراکسی ها جدیدی از سوی کاربران مقیم کشورهای آزاد کشف و به کاربران عرضه می شود. تا آنها که در زیر چتر " کشورهای دشمن اینترنت" زندگی می کنند، به شکل ناشناس بتوانند به اینترنت دسترسی پیدا کنند و سانسور را دور زنند. راهنمای وبلاگ نویسان و وب نگاران معترض بر روی سایت گزارشگران بدون مرز بخشی از این راه ها را توصیه کرده است.

ایران، کشور دشمن اینترنت

محبوبیت رئیس جمهور بر روی رسانه های رسمی ظاهریست. انتقادات ایرانی ها، اینترنت، را فرا گرفته است. و این علیرغم مسدود سازو ایجاد مانع برای اکثریت روش های دور زدن سانسور بر روی اینترنت است که از سوی مسئولان حکومت اعمال می شود.

اصلی ترین ارائه دهندگان خدمات اتصال اینترنت وابسته به شرکت مخابرات ایران هستند. علیرغم حضور شرکت های خصوصی اما دولت بازیگر اصلی بازار در این بخش است. بنا بر آمار رسمی تعداد کاربران افزایشی چشمگیر داشته است. در سال ١٣٨٤ تعداد کاربران نزدیک به یک میلیون اعلام شده بود که این تعداد امروز نزدیک به ١٨ میلیون نفر است. بنا بر آمار رسمی که از سوی خبرگزاری ایسنا منتشر شده است. بیش از ٤٠٠٠٠٠ نقطه اتصال به اینترنت از سوی شرکت های خصوصی و ١١٢٠٠٠ از سوی دولت ایجاد شده اند. از جمله ٤٠٠٠ مدرسه نیز به شبکه وصل شده اند. با توجه به این آمار اینترنت امروز در ایران به ابزاری ارزشمند برای فعالان تبدیل شده است که با آن بتوانند نظر خود را در سراسر کشور طرح کنند. برای محدود کردن انتقادات به حکومت، وزیرفرهنگ و ارشاد اسلامی در ٢٨ بهمن ماه بازهم بر مسدود کردن سایت هایی که در این وزارت خانه ثبت نام نکرده اند، تاکید کرد.

پیشبرد سیاست ممنوعیت اینترنت پرسرعت که از دوسال پیش از سوی دولت اتخاذ شده است، ادامه دارد. این اقدام با توجه به کیفیت بد ساختار شبکه اینترنت در ایران ظاهرا برای جلوگیری از افزایش فشار بر شبکه اتخاذ شده است، اما می تواند به مثابه اقدامی برای سانسور بیشتر و به ویژه برای محدود کردن بارگذاری تولیدات فرهنگی همچون فیلم و موسیقی نیز معنا شود.

در آذر ماه ١٣٨٥" آیین‌نامه ساماندهی فعالیت پایگاه اطلاع‌رسانی اینترنتی كشور" از سوی هیات وزیران ابلاغ شد. بنا بر این مصوبه همه ی "پایگاه های اطلاع ‌رسانی اینترنتی كشور باید مشخصات مربوط و هویت مدیر مسوول خود را در وزارت ارشاد ثبت كنند." فصل سوم آیین نامه مصوب هیات وزیران به " تخلفات پایگاه‌های اطلاع ‌رسانی و نحوه‌ی رسیدگی به آن‌ها" اختصاص داده شده است. كه بنا بر "تخلف" ، مجازات در نظر گرفته شده شامل " تذكر رسمی ‌تا مسدود سازی موقت یا تعطیل دائمی" است. از جمله تخلفات می توان به "اهانت به ادیان آسمانی و مقدسات اسلامی، درج مطالب تفرقه افكنانه و توهین به اقوام و اقلیت‌های مذهبی، اشاعه منكرات و ترویج فحشا، انتشار اطلاعات خصوصی و شخصی افراد و نشر اكاذیب و افترا، اشاره کرد.

سایت بازتاب نزدیک به محافظه کاران پیرو آیت اله خامنه و نزدیک به محسن رضایی فرمانده سابق سپاه پاسداران اینگونه بنا بر دستور « گروه کار تعیین مصادیق پایگاه‌‏های غیرمجاز اینترنتی» (مركب از وزیران فرهنـگ و ارشاد اسلامی، اطلاعات، ارتباطات و فناوری اطلاعات و دادگستری) اما زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، از روز ٢٣ بهمن ١٣٨٥ با اتهاماتی نظیر "اقدام علیه قانون اساسی، تفرقه افكنی و خدشه در وحدت و وفاق ملی و تمامیت ارضی، توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی و نشر اكاذیب و افتراء" غیر قانونی اعلام شد. در تاریخ ٢٨ اسفند ماه دیوان عدالت اداری حکم انسداد سایت بازتاب را لغو کرد. سایت بازتاب مقالاتی انتقادی تندی نسبت به سیاست‌های دولت احمدی‌نژادی درباره‌ی "پرونده هسته ای" و "فساد" منتشر کرده بود. پس از هفت ماه کمکش در تاریخ ٢٩ شهریور ماه ١٣٨٦ سایت بازتاب توقیف و دفتر آن تعطیل شد.

سایت خبرگزاری ایلنا در تاریخ ٢٠ تیرماه از سوی دستگاه قضایی مسدود شد. این خبرگزاری در سال ١٣٨١ فعالیت خود را آغاز کرد و نزدیک به محافل اصلاح طلب بود. از آغاز سال جاری ایلنا تنها رسانه ای بود که اخبار سرکوب جنبش های اعتراضی در ایران را همچون جنبش زنان، دانشجویان و کارگران را تحت پوشش خبری قرار می داد.به همین دلیل این خبرگزاری از سوی مقامات مورد غضب قرار گرفت و قربانی تضعیقاتی چون ممنوعیت شرکت در مراسم و کنفرانس های رسمی دولتی و آزار و اذیت خبرنگاران اش شد.

در اوایل مهر ماه مجلس شورای اسلامی بررسی لایحه ای را برای محدودیت رسمی بیشتر رسانه ها آغاز کرد. این لایحه "الحاق یک تبصره به ماده یک قانون اصلاح قانون مطبوعات مصوب سال ١٣٧٩ است" که سایت های اطلاع رسانی اینترنتی و خبرگزاری های داخلی را هم مشمول احکام ‌مقرر درقانون مطبوعات می کند. در ایران قوانین برای شرکت های خدامات دهنده ی اینترنتی بسیار سختگیرانه، این شرکت ها در قبال "محتویاتی" که دسترسی به آنها را فراهم می کنند، از نظر حقوقی مسئول شناخته شده اند و باید به مسدود کردن سایت های با "محتویات مستهجن" و "غیر قانونی" بپردازند. بدین ترتیب سایت های به اشتراک گذاشتن عکس و ویدئو مانند فلیکر و یوتیوب برای نشان دادن تصاویری که" غیر اخلاقی" قلمداد شده بودند، مورد سانسور قرار گرفتند. سایت ها و وبلاگ های بسیاری در ایران سانسور به شکل روزمره سانسور می شوند از جمله سایت های پربیننده بلاگ نیوزو بالاترین که منعکس کننده مطالب به روز شده در سایت ها و وبلاگ ها هستند، نیز در ایران مسدود شده اند.

ایران سرکوبگرترین کشور در خاورمیانه برای وب نویسان

دولت جمهوری اسلامی در سال ٢٠٠٧ اقدام به دستگیری بیش از دها وب نگار و وبلاگ نویس کرده است. از جمله وب نگاران فمینیستی که با استفاده از اینترنت به دفاع از حقوق خود پرداخته اند. محکومیت مدافعان حقوق زنان در روزهایی شدت گرفت که بار دیگر از سوی مقامات مسئول ایران طرح مبارزه با "بدحجابی" چون هر سال در آغاز فصل تابستان شروع شد. ماموران انتظامی با زنانی که لباس روشن و یا بخشی از موهایشان از روسری بیرون افتاده بود با خشونت رفتار می کنند.

روزنامه های زنان که از کیوسک ها جمع شدند، سایت های اینترنت جایگزین آنها شدند. سایت تغییر برای برابری، فعالان کارزار " یک میلبون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان" هستند که از شهریور ١٣٨٥ راه اندازی شده است، کانون زنان ایرانی و میدان زنان از دیگر سایت های فعالان حقوق زنان در ایران هستند که در طی سال گذشته بارها مسدود شده اند ولی همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند. در روز ١٣ اسفند ده ها تن از فعالان جنبش زنان در برابر دادگاه انقلاب اسلامی تهران که در تجمعی مسالمت آمیز شرکت کرده بودند بازداشت شدند. در کل ٣٤ نفر دستگیر که از این عده ٢٢ نفر روزنامه نگار، وبلاگ نویس و وب نگار سایت های اطلاع رسانی زنان بودند.

شنبه ٧ بهمن سه روزنامه نگار و فعال جنبش زنان طلعت تقی نیا، منصوره شجاعی و فرناز سیفی که برای دیدن دوره ای آموزشی قصد سفر به هند را داشتند، توسط ماموران اطلاعاتی جمهوری اسلامی در فرودگاه امام خمینی تهران بازداشت شدند. آنها پس از یک روز بازداشت و بازجویی در زندان اوین یکشنبه آزاد شدند.

محبوبه حسین‌زاده روزنامه نگار و وبلاگ نویس (http://kharzar.blogfa.com/ ) و ناهید کشاورز وب نگار سایت تغییر برای برابری در روز ١٣ فروردین ماه به هنگام پوشش خبری تلاش فعالان کمپین ”یك میلیون امضاء“ برای تغییر قوانین تبعیض‎آمیز در پارک لاله تهران، توسط ماموران امنیتی دستگیر شدند. محبوبه حسین‌زاده و ناهید کشاورز پس از دوهفته بازداشت موقت در زندان اوین، در روز ٢٦ فروردین با سپردن ٢٠ میلیون وثیقه آزاد شدند.

در تاریخ ٢٧ آبان و ١٠ آذر مریم حسین خواه و جلوه جواهری وب نگاران فمینیست، اعضای تحریره سایت های زنستان و تغییر برای برابری از سوی دادسرای ویژه امنیت تهران، برای انتشار مقالاتی در دفاع از حقوق زنان، و تلاش برای بهرمند شدن از حقوق برابر در قوانین اساسی جمهوری اسلامی با "اتهاماتی" چون " تشویش اذهان عمومی، تبلیغ علیه نظام، نشر اکاذیب از طریق انتشار اخبار کذب در زنستان و تغییر برای برابری " و به زندان اوین انتقال یافتند. دو وب نگار در روز ١٢ دی ماه با سپردن ٥ میلیون وثیقه از زندان اوین آزاد شدند.

در ٦ آذر ماه رضا ولی زاده مدیر سایت بازنگار و وب نگار وبلاگ ایستگاه در تهران به اتهام انتشار مقاله ای انتقادی از رئیس جمهور در وبلاگ اش به نام "چهار سگ ٦٠٠ میلیون تومانی از احمدی نژاد محافظت می کنند" دستگیر شد. این وبلاگ نویس با شکایت نهاد ریاست جمهوری بازداشت و پس از بازجویی از سوی مقامات قضایی به اتهام " اقدام علیه امنیت ملی و تشویش اذهان عمومی" روانه زندان اوین شد. وی روز چهارشنبه ١٣ آذر ماه با سپردن ٥٠ میلیون تومان وثیقه از زندان آزاد شد.

٢٦ آذر ماه در تهران ٢٥ کافی نت از سوی نیروی انتظامی به "اتهاماتی" چون استفاده از " تصاویر خلاف عفت و حضور زنان بدحجاب " تعطیل و ٢٣ نفر از مسئولان و مدیران کافی نت ها از جمله ١١ زن دستگیر شدند. همچنین "به ١٧٠ کافی نت دیگر اخطار داده شده است" که آنها نیز در خطر تعطیل شدن قرار گرفته اند.

مقامات مسئول ایران در آستانه انتخابات خواهان سکوت بر روی اینترنت هستند. علاوه بر سایت های اطلاع رسانی مستقل، حتا سایت های نزدیک به محافل محافظه‌کار افراطی نیز مورد سانسور قرار گرفته است. در ٢٤ بهمن ماه بنا بر دستور سعید مرتضوی دادستان عمومی و انقلاب تهران، سایت محافظه کار نوسازی از شبکه اینترنت حذف شد. این سایت معمولا اصلاح طلبان را هدف انتقادات خود قرار میداد، اما این بار مقاله ای ظنز آمیز در باره اظهارات حجت السلام حسن خمینی، نوه آیت اله خمینی رهبر پیشین جمهوری اسلامی در انتقاد از دخالت نیروهای نظامی و حذف اصلاح طلبان در انتخابات منتشر کرده بود. چند روز حسین نوبختیان مدیر این سایت بازداشت شد. مقامات قضایی این سایت ها را به " مسموم کردن فضای انتخاباتی" متهم کرده اند.

برخی از سایت های خبری ایران

ادوارنیوز (http://www.advarnews.us/)
انتخاب (http://www.entekhab.ir/)
نوروز (http://norooznews.ir/)
گویا (http://news.gooya.com/ )
تغییر برای برابری (http://we-change.org/)
کانون زنان ایرانی (http://irwomen.net/)
مدرسه فمینستی (http://www.feministschool.com/ )



 

ايران امروز (نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايت‌ها و نشريات نيز ارسال می‌شوند معذور است.
استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024