خبرنامه امیرکبیر: در جریان نشست دو روزه دفتر تحکیم وحدت تعدادی از فعالان سیاسی و روشنفکران با حضور در میان دانشجویان به ارایه نقطه نظرات خود پرداختند

سعید مدنی:
فراموشی حوزه عمل اجتماعی به جنبش دانشجویی ضربه زد

سعید مدنی ضمن تشکر از برگزارکنندگان این نشست، گفت: «برگزارکنندگان این مراسم سختی زیادی کشیدند تا توانستند این نشست را ترتیب بدهند. شرایط فعلی نه تنها برای جنبش دانشجویی بلکه برای کلیه فعالین مدنی شرایط ویژه ای است». مدنی در سخنرانی خود به توضیح عمل سیاسی و عمل اجتماعی و همچنین تفاوت این دو حوزه پرداخت و اظهار داشت: «سیاست پیشه کسی است که قطع نظر از انگیزه و مقصودی که دارد برای رسیدن به قدرت فعالانه وارد فضای سیاسی می شود. در برخی موارد با نگاه منفی به سیاست پیشگی نگریسته می شود. اما وقتی وارد حوزه عمل اجتماعی می شویم، با یک بار اخلاقی مواجه می شویم. یعنی عمل اجتماعی باید در راستای بهبود وضع بخشی از جامعه یا همه جامعه باشد».

سعید مدنی در ادامه افزود: «تفاوت عمده حوزه عمل اجتماعی با حوزه عمل سیاسی این است که حوزه عمل اجتماعی حتما بیرون از قدرت است. در حالی که حوزه عمل سیاسی می تواند از درون قدرت تا بیرون قدرت را در بر گیرد. تفاوت دیگر این دو حوزه سازمان هایی هستند که در این دو حوزه عمل می کنند. در عرصه عمل سیاسی سازمان ها و احزاب سیاسی حضور دارند و در برابر احزاب، NGOها یا سازمان های غیردولتی هستند که با احزاب تفاوت های ماهوی دارند. جنبش دانشجویی طی سال های پس از انقلاب با همه فراز و فرودهایی که داشته به طور عام و به طور مشخص پس از دوره اصلاحات حوزه عملی که تقریبا به طور مطلق انتخاب کرد حوزه عمل سیاسی بود و حوزه عمل اجتماعی را فراموش کرد. این مسئله مشکلات زیادی را برای این جنبش به وجود آورد».

رضا علیجانی:
دانشجویان باید موضع خود را نسبت به انتخابات مشخص کنند

رضا علیجانی، از فعالین ملی مذهبی، به عنوان سخنران بعدی در این نشست با تقدیر از دانشجویان گفت: «تا زمانی که خط قرمز زندان برای بسیاری از فعالین سیاسی وجود دارد، جنبش دموکراسی خواهی به نتایج مورد نظر نخواهد رسید. دانشجویان در حال حاضر خط قرمز زندان را برای فعالیت های خود پشت سر گذاشته اند». علیجانی به دیدگاه های موجود در خصوص فعالیت های دانشجویی اشاره کرد و گفت: «یکی از نیازهای جنبش دانشجویی درونی کردن ارزش هاست. بر این اساس زندگی دانشجویی بر اساس کنش اجتماعی و سیاسی او شکل می گیرد. ورود دانشجو به حوزه سیاست از موضع مدنی بر این اساس است که نه می خواهد از منظر تحکیم در دهه ۶۰ برای حفظ قدرت موجود بکوشد و نه برای جانشین شدن به جای قدرت موجود تلاش کند».

علیجانی با اشاره به بحث انتخابات مجلس گفت: «بحث اصلاحات امروز در پاورقی تحولات جامعه مطرح است. استدلال برای شرکت یا عدم شرکت در انتخابات از سال ۷۹ با دو نوع رویااندیشی روبرو بوده است. اول، طرح بحث نافرمانی مدنی و رفراندوم اگر چه مباحث قابل تاملی در عرصه سیاسی بوده اند. اما از لحاظ استراتژیک نوعی رویاپردازی بود. چرا که هیچ سندیکا و یا حزب قانونی قدرتمندی که بتواند نافرمانی مدنی را به اجرا بگذارد وجود نداشت. گروه مقابل هم در خصوص انتخابات به نوعی رویاپردازی دچار هستند. آن ها معتقدند می توانند با ورود به مجلس بخش نظامی امنیتی حاکمیت را به عقب برانند. این در حالیست که در دور دوم ریاست جمهوری خاتمی در حالی که بسیاری از نهادها از جمله مجلس، وزارت ارشاد و وزارت اطلاعات در دست ایشان بود، طرف مقابل هر حرکتی که می خواست انجام داد».

علیجانی به تجربه منفی اقلیت ناکارآمد در مجلس و شورای شهر اشاره کرد و نحوه عملکرد اقلیت اصلاح طلب مجلس هفتم را حتی ضعیف تر از جناح راست در برابر دولت دانست و اظهار داشت: «کسانی که به رویکرد شیرجه به سوی انتخابات معتقدند باید پاسخگوی این رویاپردازی خود باشند. دانشجویان در برابر اصلاح طلبان باید از ایشان طلب برنامه کنند. با تمام این مسایل، امروز مسئله انتخابات مسئله کشور نیست، بلکه مسئله هسته ای و خطر جنگ مهمترین مسئله کشور است».

بابک احمدی:
دانشجویان را به رعایت اصول دموکراتیک در میان خود دعوت می کنم

دکتر بابک احمدی، روشنفکر و نویسنده، دانشجویان عضو دفتر تحکیم وحدت را به ایستادگی در برابر هر گونه تفکر استبدادی چه در سطح دانشگاه و چه در سطح جامعه دعوت کرد. بایک احمدی در نشست سراسری دفتر تحکیم با اشاره به درگیری همیشگی جوانان دانشجو با نیروهای مستبد و نابخرد در طول تاریخ دانشگاه گفت: «امروز جای خوشحالی و امیدواری است که گذشت زمان تغییری در تلاش دانشجویان برای ایستادگی بر آرمان های آزادیخواهی و دموکراسی خواهی نداشته است. اصل اول برای ما این است که خواهان جامعه ای دموکرات و آزاد هستیم و بر اساس اعتقاد به آزادی مردم بر حق تعیین سرنوشت و مبارزه با نیروهای مخالف این آرمان ها در سطح نظام سیاسی و یا اجتماع، دست هرنیروی معتقد به این آرمان را می فشاریم و بر این اساس دفاع از حقوق محذوفین، زنان و اقلیت ها را اولویت می دانیم».

بابک احمدی به تجربه کنفدراسیون دانشجویی در دوران گذشته اشاره کرد و افزود: «اگرچه این نهاد مهم ترین تشکل دانشجویی منسجم در آن دوران بود، اما از بحران های عمیقی رنج می برد. عمده ترین این بحران ها نفوذ عمیق بحث های ایدئولوزیک چپ در این کنفدراسیون و عدم وجود روحیه دموکراتیک در این جریان بود. اشتباه دیگر بسیاری از گروه های دانشجویی در دوران شاه تقلیل تمامی بحث ها و حرکات بر ضدیت با امپریالیسم و عدم توجه به مسائل جامعه ایران بود. لذا من دانشجویان را به رعایت اصول دموکراتیک در میان خود و اجازه بحث و گفتگوی آزادانه در خصوص موارد مورد اختلاف میان دانشجویان از یک سو و فعالیت در موارد اشتراکی و تفاهمی از سوی دیگر دعوت می کنم». احمدی ضمن تاکید بر حفظ نهادهای دانشجویی، با انتقاد از نحوه عملکرد اصلاح طلبان در ۸ سال اصلاحات گفت: «دانشجویان باید این عملکرد را که زمینه شکل گیری استبداد فعلی را ایجاد کرده است، بررسی کنند».

تریبون آزاد دانشجویی:
حفظ همبستگی دانشجویان برای مقابله با فشار حاکمیت اقتدارگرا

در ادامه نشست دفتر تحکیم وحدت، پس از صرف نهار، دانشجویان شرکت کننده در این نشست نظرات خود را در قالب تریبون آزاد ابراز کردند. علیرضا موسوی، عضو انجمن اسلامی دانشگاه علامه، با اشاره به عزم جزم حاکمیت برای سرکوب دانشجویان و لغو مجوز انجمن های اسلامی پلی تکنیک و علامه، گفت: «باید به دنبال راهکاری برای اقبال عمومی دانشجویان باشیم. بایستی بتوانیم تمامی سلایق را برآورده کرده و تلاش کنیم تا ارتباط جامعه دانشجویی و روشنفکران را تقویت کنیم.» بابک زمانیان، عضو انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر، در سخنان کوتاهی ضمن یاد کردن از مجید توکلی، احمد قصابان، احسان منصوری، علی عزیزی، علی نیکونسبتی و پدارم رفعتی، ۶ دانشجوی در بند، به پروژه امنیتی جعل نشریات دانشجویی پلی تکنیک اشاره کرد و این غایله را پروژه ای برای سرکوب جامعه دانشگاهی ایران دانست و گفت: «در همان روز در حالی که من در بازداشت بودم، روزنامه کیهان برای پیش بردن این پروژه، به دروغ اعترافاتی را به من نسبت داده بود».

عباس حکیم زاده، دیگر عضو انجمن اسلامی امیرکبیر، با اشاره با بازداشت خود همراه با ۷ نفر دیگر از دانشجویان امیرکبیر گفت: «در مدت بازداشت ما شاهد رفتاری بیمارگونه، سادیستی و دور از انتظار با دوستان خود بودیم. پس از آزادی، ما از طریق مراجع قانونی داخل کشور و به دور از هیاهو مسئله شکنجه ها را پیگیری کردیم. ولی ظاهرا پیگیری های ما از طریق مجلس، قوه قضاییه و… نیز بر آقایان گران آمده و قصد دارند آبروی رفته خود را با صدور احکام سنگین برای سه دانشجوی بیگناه، مظلوم و شکنجه شده امیرکبیر جبران کنند». حکیم زاده در ادامه با اشاره به برگزاری دادگاه عمومی توکلی، قصابان و منصوری و همچنین شنیده شدن اخباری مبنی بر ضرب و شتم علی عزیزی و علی نیکونسبتی در حین انتقال به زندان، از دانشجویان دیگر دانشگاه ها خواست در مقابل این فشارها از خود واکنشی متناسب نشان دهند.

در ادامه این مراسم پس از سخنرانی حیدری، عضو انجمن اسلامی دانشگاه کاشان، ملیحه قاسم پور، عضو انجمن اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد، ضمن انتقاد از عملکرد برخی دانشجویان که با بازی کردن نقش عمله احزاب، شان دانشجویان را خدشه دار می کنند، در خصوص فشارهای وارده به دانشجویان گفت: «اقتدارگرایان کور خوانده اند، چرا که ما از آن ها مصمم تر هستیم». قاسم پور همچنین خواستار توجه بیشتر دفتر تحکیم به انجمن های اسلامی شهرستان ها و ارتباط بیشتر با این انجمن ها شد. سپس حامد توفیقی، عضو انجمن اسلامی دانشگاه تبریز، ضمن انتقاد از عدم توجه تحکیم به مبارزات هویت طلبانه و نقض حقوق دانشجویان این دانشگاه، گفت: «ما خوشحالیم که به تحکیم پیوستیم، ولی تحکیم به ما توجهی ندارد. بایستی ارتباطات قوی شود و خطوط قرمز مشخص گردد و با ایجاد اتحاد برای تامین اهداف مشترک خود در زمینه حقوق بشر تلاش کنیم. ما انتقاد داریم که چرا به احکام قضایی و انضباطی صادره برای دانشجویان هویت طلب توجهی نمی شود». توفیقی در پایان پیشنهاد تشکیل «کمیسیون اقوام» در دفتر تحکیم وحدت را مطرح کرد.

سخنران بعدی این تریبون آزاد ادریس صالحی، عضو انجمن اسلامی دانشگاه خواجه نصیر، بود. صالحی ضمن اعلام همبستگی انجمن خواجه نصیر با انجمن اسلامی پلی تکنیک و دانشجویان در بند، به انتقاداتی نسبت به عملکرد دفتر تحکیم پرداخت. صالحی ضمن توصیه به دفتر تحکیم مبنی بر «بازگشت به دانشگاه» از ایفای نقش اپوزسیون توسط تحکیم، دادن شعارهای تند و ارائه طرح هایی چون رفراندوم انتقاد کرد. (لازم به ذکر است طرح رفراندوم در دفتر تحکیم وحدت مطرح نشد. طرح رفراندوم، طرحی مستقل از دفتر تحکیم بود که توسط جمعی از فعالین سیاسی ایران از جمله چند نفر از اعضای دفتر تحکیم مورد حمایت قرار گرفت). آخرین سخنران، سیدجانی، از دانشگاه سیستان و بلوچستان، بود که از فشارهای وارده بر دانشجویان تحت نام «کودتای مخملین علیه جنبش دانشجویی» یاد کرد. وی با انتقاد از حکم صادره برای عندان حسن پور، گفت: «ما باید بتوانیم با اعتقاد و در کنار هم، با الهام از افرادی چون حنیف نژاد برای مقابله با استبداد و برای ایجاد جریان مدنی، به مبارزه خود ادامه دهیم».

تقی رحمانی:
رها شدن از بحث های انتزاعی و پرداختن به مباحث انضمامی

در ادامه برنامه نشست دفتر تحکیم وحدت در بعدازظهر دوشنبه، تقی رحمانی، از فعالین ملی مذهبی، به سخنرانی پرداخت. تقی رحمانی ضمن تجلیل از اعضای دفتر تحکیم که توانسته اند با حفظ استقلال خود از حاکمیت به فعالیت های این تشکل ادامه دهند، از برگزاری این نشست بدون وابستگی به حاکمیت تجلیل کرد. تقی رحمانی در ادامه با اشاره به مباحث طولانی، ادامه دار و بی ثمر روشنفکران ایران قبل و پس از انقلاب بر سر مفاهیم انتزاعی گفت: «یک عمر است که داریم بر سر خودمان می زنیم که آیا اسلام با دموکراسی سازگار است یا خیر. آن آقا می گوید سازگار نیست و من می گویم سازگار است و این بحث ها بدون آن که نتیجه عینی و ملموسی داشته باشد، سال هاست که ادامه دارد. چرا هیچ وقت ما در مورد راه های حل معضلات و مشکلات زندگی که به آن دچار هستیم، بحث نمی کنیم؟! چرا یک مرتبه در مورد معضل ترافیک تهران بحث نشده است؟! در عین حال که معتقدم بحث بر سر مسائلی چون دموکراسی، دین و… خوب است اما می گویم کل بحث های ما نباید به این حوزه خلاصه شود».

ابراهیم یزدی:
انجمن های اسلامی کارگاه های یادگیری دموکراسی هستند

ابراهیم یزدی، دبیرکل نهضت آزادی، با انتقاد از کسانی که سعی می کنند شان دانشجو را به دانش آموز تقلیل دهند، اظهار داشت: «دانشجو یعنی کسی که سوال می کند و پرسشگر است. پرسشگری کلید توسعه است. جنبش دانشجویی به دلیل وابستگی به جامعه طرفدار دموکراسی است. دموکراسی یک فرآیند است، یک فرآیند یادگیری که سه رکن اصلی دارد. اول این که بپذیریم جامعه بشری متکثر و متنوع است. دوم، تحمل همدیگر و تساهل و تسامح، هیچ کس نمی تواند ادعا کند که او حق مطلق است. سوم، سازگاری و همکاری به رغم اختلافات فکری و اندیشه ای. انجمن های اسلامی در واقع کارگاه های یادگیری دموکراسی هستند. چرا ما ایرانیان نمی توانیم با هم کار کنیم و دائما در حال جدال با یکدیگر هستیم؟ چون دید سیاه و سفید داریم همدیگر را تحمل نمی کنیم، به تمرین همکاری و دموکراسی نپرداخته ایم، استبداد روحیه جمع گریزی در ما ایجاد کرده است». یزدی در ادامه به دانشجویان توصیه کرد برای آن که صاحب بینش سیاسی شوند تاریخ صدساله اخیر ایران را بخوانند، چرا که به اعتقاد او «هویت هر پدیده تاریخ آن است».

کوروش زعیم:
ما باید همدوش شما دانشجویان بایستیم نه بر دوش شما

کوروش زعیم، عضو جبهه ملی ایران، نیز طی سخنان کوتاهی به عقب افتادن ایران از غافله فرهنگ، دانش و علم اشاره کرد و گفت: «نمی گویم سیاست خارجی فعلی از قبل بدتر است، بلکه سیاست خارجی فعلی بدترین سیاست خارجی در طی تاریخ چند هزار ساله ماست». زعیم در ادامه به یادآوری مسئولیتی که افراد نسبت به نسل آینده دارند پرداخت و افزود: «ما باید راه را برای شما باز کنیم و نردبان ترقی شما باشیم. ما باید همدوش شما بایستیم نه سوار بر دوش شما. ما باید کمتر از گذشته یاد کنیم و بیشتر از آینده سخن بگوییم».

رضا عباسی:
فعالین قومیتی بر مبنای دموکراسی خواهی و حقوق بشر فعالیت می کندد

در ادامه رضا عباسی، از فعالین هویت طلب آذربایجان، گزارشی کوتاه از برخوردهای صورت گرفته با فعالین آذربایجان ارائه کرد. عباسی فعالیت فعالین هویت طلب ترک را مبتنی بر دموکراسی خواهی و حقوق بشر دانست، و گفت: «بیش از ۱۰۰ نفر الان توسط نیروهای امنیتی بازداشت هستند و با اکثر آن ها بر خلاف قانون برخورد شده و آن ها بعضا حتی تفهیم اتهام هم نشده اند. فعالین ترک برای عدالبت طلبی، حقوق بشر و دموکراسی دارند هزینه می دهند».وی همچنین به ادامه بازداشت 6 ماهه سعید متین پور اشاره کرد و خواستار آزادی وی شد

احمد زیدآبادی:
فعالین سیاسی و مدنی برای مدتی به خودشان استراحت بدهند

در ادامه این برنامه پس از سخنان کوتاهی که مهندس معین فر، عضو دولت موقت، داشت احمد زیدآبادی به ایراد سخنرانی پرداخت. معین فر در سخنان خود با اشاره به جریان انقلاب ۵۷ و سرنوشت این انقلاب گفت: «ما چاه زدیم که به آب برسیم ولی متاسفانه به فاضلاب رسیدیم». زیدآبادی هم با اشاره به این که ایران در آستانه یک تحول سیاسی است که به گفته او خواستگاهش نه از پایین جامعه بلکه از ساخت قدرت است، اظهار داشت: «با توجه به وضعیت به وجود آمده احساس من این است که نوع فعالیت های قبلی هزینه زیادی دارد. به دلیل این که فعالیت ها تاثیر زیادی داشته باشد، باید در راه ها و روش ها تجدیدنظر شود. فعالیت موثر در شرایط امروز بدون درگیر شدن در شرایط تناقض آمیز نیست». احمد زیدآبادی ضمن پاسداشت دفاع از زندانیان در راستای حقوق بشر، ابراز داشت: «اما باید به نوع حرکتی که منجر به زندانی شدن دوستان می شود، پرداخته و نوعی بازگشت به خویشتن داشته باشیم. به نظر من فعالین سیاسی و مدنی باید دروه ای فراغت به خودشان بدهند و خودشان را برای موقعیت ها ی آینده آماده کنند. دوستان را به یک نوع تجدیدنظر در استراتژی قبلی و دست یافتن به یک تصویر روشنی از آینده توصیه می کنم». زیدآبادی در پایان ابراز امیدواری کرد که دانشجویان بازداشت شده هر چه سریعتر آزاد شوند.

مادر علی عزیزی:
اگر فرزندان ما را شکنجه نمی کنند، پس چرا نمی گذارند با آن ها ملاقات کنیم؟!

در خاتمه روز نخست نشست خانواده دو عضو بازداشت شده دفتر تحکیم وحدت، علی عزیزی و علی نیکونسبتی، هم حضور داشتند. مادر علی عزیزی در سخنان کوتاهی نحوه دستگیری و آخرین وضعیت فرزندش را تشریح کرد. خانم عزیزی با اشاره به این که فرزندش تمام تلاش خود را در راه دفاع از حقوق دانشجویان انجام داده، گفت: «چند پیش تماس گرفت و گفت کمر درد دارم. از ما شال و لباس گرم خواست. ما برایش لباس گرم بردیم که از ما قبول نکردند. اگر بچه های ما را کتک نمی زنند و شکنجه نمی کنند، چرا نمی گذارند ما آن ها را ببینیم؟! من نگران فرزندم هستم.» همچنین مادر علی نکونسبتی نیز پس از تشریح نحوه بازداشت فرزند خود گفت: «بار دیگر علی را جلوی چشم اعضای خانواده بازداشت کردند. ماموران می گفتند ما از قاضی حداد حکم داریم و شما حق اعتراض ندارید. تاسف من برای بازداشت علی نیست. تاسف من تنها به این خاطر است که به جمهوری اسلامی رای دادم. به چیزی رای دادم که در آن ابتدایی ترین آزادی ها در آن نقض می شود».

در پایان روز اول این نشست، اعضای دفتر تحکیم از کیوان صمیمی، مدیرمسئول نشریه توقیف شده نامه، به سبب همکاری و در تامین محل برگزاری این نشست تشکر کردند و کیوان صمیمی نیز سخنان کوتاهی در این زمینه ایراد کرد.