iran-emrooz.net | Sat, 09.12.2006, 14:56
امروز در ریاض پایتخت عربستان سعودی اجلاس سران شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس در حالی برگزار میشود که چالشهای دشوار و به تعبیری دیگر خطرناک در برابر آنها قد علم کرده است. برخی کارشناسان منطقه آنرا «اجلاس بعد از شکست کامل امریکا در عراق» توصیف کردند. افراد دیگر بر این عقیده هستند که سعودیها اطلاعاتی دریافت کردهاند که به زودی به نیروگاهها و مراکز اتمی ایران حمله خواهد شد ، از این رو به تکافو افتادهاند تا ابزارهای پیشگیرانه خود را درباره تشعشعات اتمی و جلوگیری از فاجعه زیست محیطی در منطقه به حداکثر ممکن برسانند. در آن سو ، ایران نیز دو پیشنهاد مهم در برابر این اجلاس قرار داده است: نخست آنچه که بر زبان علی لاریجانی جاری شد و آن اینکه ایران ضرری در تصاحب تکنولوژی اتمی از سوی کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس نمیبیند و در این زمینه آماده همکاری است. دوم ، پیشنهاد محمد نجار وزیر دفاع ایران مبنی بر امضای موافقتنامه امنیتی مشترک با این کشورها میباشد که با هدف کاستن از نگرانیهای امنیتی همسایگان ایران ارائه میشود.
آنچه که در دستور کار این اجلاس مشاهده میشود دو موضوع ستیزهای مذهبی در عراق و پرونده هستهای ایران در رأس قرار دارند. در توصیههائی که به اجلاس سران کشورهای شورای همکاری خلیج فارس درباره اوضاع عراق شده است یک نوع نگرش جدید ملاحظه میشود که از وقوع رویدادهای ناخواسته در این کشور خبر میدهد. به نظر میرسد این رویدادهای جدید فراتر از آنچه اکنون تحت عنوان خشونتهای مذهبی و قومی شناخته شدهاند ، خواهد بود. در توصیه به اجلاس ریاض درباره عراق آمده است: « .. نظر به وخیمتر شدن اوضاع امنیتی عراق و در نظر گرفتن پیامدهای احتمالی آن بر کشورهای شورای همکاری خلیج ، از دستگاههای امنیتی این کشورها خواسته میشود یک برنامه مشترک برای مواجه با این پیامدها که شامل سرازیر شدن توده وسیعی از آوارگان جنگ ، بالا گرفتن عملیات تروریستی و مجرمانه ، قاچاق اسلحه و مواد منفجره ، مواد مخدر و عبور از مرز به داخل این کشورها میباشد ، تدابیر لازم اتخاذ کنند... این تدابیر برای کاستن از آثار جنگ داخلی و مذهبی در عراق بر اقلیتهای مذهبی در داخل این کشورها اتخاذ میشود».
در موضوع دوم یعنی مواجه با هرگونه فاجعه زیست محیطی ناشی از وقوع انفجار در مراکز اتمی ایران، اجلاس سران موارد زیر را بعنوان دستور کار خود مورد بررسی و تصویب قرار میدهند:
١- از کمیتههای مواجهه با بحران ، دفاع مدنی ، کمیته گارد مرزی و گاردهای ساحلی خواسته میشود تمام برنامهها و دستورالعملهای اجرائی خود را به کار بندند و با برگزاری مانورهای آموزشی و آزمایشی خود را آماده مواجهه با بدترین احتمالات ممکن در امر تشعشعات اتمی نمایند.
٢- با نهادهای دیگر که در این زمینه تخصص دارند در امر بالا بردن آمادگی خود و تدوین استراتژیهای مناسب همکاری کنند.
٣- از دانش و دستاورد کنفرانسها و گردهمائیهائی که در زمینه مواجهه با رویدادهای اتمی تجربه دارند ، نهایت استفاده صورت گیرد.
اگرچه موضوعات دیگری در روزهای برگزاری اجلاس سران چون فلسطین و لبنان مورد مناقشه قرار خواهد گرفت و با توجه به سیاست جدید واشنگتن در منطقه بعد از انتخابات اخیر امریکا و گزارش کمیته بیکر-هامیلتون درباره عراق و خاورمیانه تصمیماتی اتخاذ خواهد شد اما به نظر میرسد اجلاس ٢٧ سران کشورهای شورای همکاری خلیج فارس بیشتر بر دو موضوع اول متمرکز خواهد شد که از نظر آنها در حال حاضر بیش از هرموضوع دیگری امنیت آنان را به خطر انداخته است.
آنطور که از سیر رویدادها بر میآید به اعتقاد این سران دو موضوع عراق و ایران کاملا با یکدیگر درآمیخته و روزهای آینده این دو مسأله را در کنار هم نشان خواهند داد. در این میان نگرش این کشورها با نگرش علی لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی و محمد نجار وزیر دفاع ایران کاملا در مغایرت هم خواهد بود. این کشورها دو ترس اساسی دارند. اول به مراکز اتمی ایران حمله خواهد شد و دوم واکنش ایران در عراق و تمامی منطقه روی خواهد داد. اما دو مسؤول ایرانی بیشتر تلاش دارند مسکن این ترسها را تجویز کنند.
آنچه واضح است سران کشورهای منطقه خلیج فارس به پیشنهادهای دو مسؤول ایرانی پاسخ مثبت نخواهند داد اما آنچه خطرناک است علائم و حساسیتهائی است که در این اجلاس در نظر گرفته میشود. در واقع این کشورها چه اطلاعاتی دارند که این چنین سراسیمه به فکر مواجهه با هرگونه انفجار در مراکز اتمی ایران افتادند و در پی ایجاد دیواری در برابر آثار مخرب جنگ داخلی و مذهبی عراق برآمدند؟ و به عبارتی دیگر در سفر اخیر دیک چنی به عربستان چه سناریوهائی مورد مناقشه و بررسی قرار گرفت؟ هر چیزی هست بطور یقین ایران در مرکز این حوادث خواهد بود و رویاروئیهای آینده به مراتب سختتر و فاجعه آمیزتر از وضعیت فعلی میباشد.
" width="640" />