مجید روشن‌زاده ـ برلین
.(JavaScript must be enabled to view this email address)


مارگرت بکت، وزیر امورخارجه بریتانیا، در گفت وگو با هفته‌نامه آلمانی اشپیگل (30.10.2006) در مورد مسائل بین‌المللی مانند وضعیت فعلی عراق، افغانستان، تروریسم، طرح جیمز بیکر و مسئله اتمی ایران اظهار نظر کرده و می‌گوید: هیج نشانه‌ای که حاکی از تمایل ایران به مذاکره باشد در دست نیست و ما در حال حاضر در نیویورک سرگرم تدوین قطعنامه‌ای علیه ایران هستیم.

وزیر امورخارجه بریتانیا در مورد اظهارات اخیر ژنرال ریچارد دنت، رییس ستاد کل نیروهای بریتانیا، که گفته بود حضور 7000 سرباز بریتانیایی در جنوب عراق به وخیم‌تر شدن امنیت عراق دامن می‌زنند و اکنون زمان آن فرارسیده است که عراق را ترک کنند، گفت: در مناطقی از عراق اوضاع بهتر پیش رفته و در مناطقی حضور سربازان موجب فراهم آوردن مشکلاتی شده است. بی‌شک منظور ژنرال این نیست که مشکل عراق ما هستيم و از این رو باید نیروهای خود را خارج کنیم.

خبرنگار اشپیگل توضیح می‌دهد که به اعتقاد ژنرال دنت حضور سربازان بریتانیا در عراق قبل از آنکه سودمند باشند، زیان‌آورند و اضافه می‌کند که طبق اظهارات دز براون، وزیر دفاع بریتانیا، نیروهای امنیتی عراق می‌توانند ظرف دوازده ماه قدرت حفاظت از نظم و امنیت عراق را بدست آورند. مارگرت بکت پاسخ می‌دهد که آرزو و خواست ما این است که تا پایان امسال امنیت عراق بطور قطعی بهبود یابد. اما باید رشد ارتش و پلیس عراق سیر صعودی خود را طی کند. در عین حال این به معنای آن نیست که نیروهای ما به سادگی بتوانند به خانه‌هایشان باز گردند. از میان چهار استانی که تحت کنترل ماست، اکنون دو استان تحت کنترل عراقی‌ها قرار گرفته است. اگر ما موفق شویم که تا پایان امسال، استان سومی را هم به آنها بسپاریم، در آنصورت می‌توانیم از این روند اظهار رضایت کنیم. این یک روند است و نه یک برنامه زمانی مشخص و از پیش تعیین شده.
وی اضافه می‌کند که هیچکس تاریخ مشخصی برای خروج سربازان تعیین نکرده و هیچکس هم تعیین نخواهد کرد.


طرح جیمز بیکر

وزیر امور خارجه بریتانیا در پاسخ به این سؤال که اخیرا آمریکایی‌ها هم مخالف جنگ هستند و آیا فکر می‌کنید با وجود زیانهای وارده به جورج بوش به سبب جنگ، می‌توانید موضع کنونی خود را بعد از انتخابات کنگره در ماه نوامبر هم حفظ کنید، تصریح می‌کند: ما منتظر گزارش کمیسیون فراحزبی عراق [کمیسیون بیکر] هستیم. اما بسیار تعجب‌آور خواهد بود اگر این کمیسیون زمان مشخصی را برای خروج از عراق تعیین کند.

وی سپس می‌گوید: به مردم بطور دقیق و با صراحت گفته نمی‌شود که تصویر اوضاع عراق تصویری یکدست نیست. اوضاع در بعضی مناطق مانند بغداد و با درجه‌ای کمتر در بصره بسیار بغرنج و حاد است. اما این وضعیت به هیچ وجه در تمام عراق حاکم نیست، بلکه در کل پیشرفت‌های زیادی حاصل شده است.

اشپیگل می‌پرسد: شمار قربانیان روبه فزونی است و اخیرا ماهانه به مرز 3000 تن در ماه رسیده است. از این رو به نظر بسیاری از منتقدین حضور سربازان شما در عراق زمینه تغذیه تروریسم را فراهم آورده است.
خانم مارگرت بکت در پاسخ می‌گوید: من مخالف این نظر هستم. حوادث عراق بخاطر حضور نیروهای چندملیتی نیست. ریشه تروریسم نفرتی است که بیش از 35 سال تلنبار شده و اکنون فوران کرده است.

وی سپس تاکید می‌کند: در ملاقاتی که با معاون نخست وزیر عراق داشته‌ام به من گفت که تاریخ و مشکلات عراق با اعزام نیروهای آمریکایی و بریتانیایی شروع نشده است.
وزیر خارجه بریتانیا در این مصاحبه به صراحت وجود جنگ داخلی در عراق را رد می‌کند و معتقد است که وجود جنگ داخلی را کسانی ادعا می‌کنند که از همان آغاز مخالف جنگ بودند. وی ادامه می‌دهد: هیچ وزیر عراقی از جنگ داخلی سخن نمی‌گوید، بلکه به اعتقاد عراقی‌ها این مشکل یک مبارزه وحشت انگیز و برآمده از بطن جامعه است.

وی در مورد احتمال فروپاشی عراق خاطر نشان می‌کند: به نظر من تمامیت عراق را خطری تهدید نمی‌کند. باید بعضی از سیاستمداران از منافع حاصل از تقسیم عراق صرفنظر کنند و بیشتر بر امنیت کشور تاکید کنند.

وزیر خارجه بریتانیا در مورد برقراری دموکراسی که یکی ازا هداف جنگ بود می‌گوید: اکنون در عراق دموکراسی برقرار است. شاید نه به آن حدی که ما آن را می‌فهمیم و می‌شناسیم. اما عراق فقط سه سال است که این دموکراسی را دارد. در عوض ما بیش از 300 سال است که آن را داریم.

وی گزارش‌های سازمان امنیت را که بریتانیا را بخاطر حضور در عراق از اهداف اولیه القاعده معرفی می‌کنند، مبالغه آمیز توصیف می‌کند و می‌گوید: مدت زمان زیادی است که ما یکی از اهداف مهم القاعده هستیم. کسانی هستند که می‌خواهند تلقین کنند که خطر تروریسم ناشی از حضور سربازان ما در عراق است.اما این افراد حملات تروریستی در روسیه را چگونه می‌خواهند توضیح دهند. روسیه مخالف جنگ بود. مسئله صرفا بر سر عراق نیست، بلکه عراق خود بخشی از این مشکل است و علت نیست.


در مورد افغانستان

وزیر امورخارجه بریتانیا می‌گوید: ما باید از ولایت هلمند مراقبت کنیم تا این منطقه به خطری برای بی‌ثباتی کل کشور مبدل نشود.
سپس علت تاخیر در این مراقبت را اینگونه توضیح می‌دهد: باید از جایی کارمان را شروع می‌کردیم که احتمال حصول نتیجه مثبت وجود داشت و این کار را هم کردیم. ما خیلی زود تصیمم گرفتیم که افغانستان را گام به گام به ثبات برسانیم.
ما هلمند را برای فازهای سوم و یا چهارم در نظر گرفته بودیم و می‌دانستیم که باید یک روزی به آنجا برویم. اما اگر کار را از آنجا آغاز می‌کردیم احتمال شکست طرح‌هایمان می‌رفت.


در مورد ایران

مارگرت بکت در پاسخ به این سؤال که آیا امکان توقف برنامه اتمی ایران از طریق مذاکره موجود می‌باشد و یا نه، می‌گوید: پاسخ به آن ساده نیست. از لحظ تئوریک این کاری عملی است. اما در حال حاضر هیج نشانه‌ای در دست نیست که دال بر تمایل ایران به مذاکره باشد. و تا زمانی که ایران تمایل ندارد، نمی‌تواند مذاکره‌ای در کار باشد.

اشپیگل به گفت‌های اخیر محمد برادعی، رییس سازمان انرژی اتمی، اشاره می‌کند که بجای تحریم خواهان مذاکره با ایران شده بود، و وزیر خارجه بریتانیا در جواب می‌گوید: ایران حاضر به پذیرش شرایط تدوین شده از جانب خود سازمان انرژی اتمی نیست. از این رو مذاکره‌ای هم نمی‌تواند صورت گیرد. ما خواهان مذاکره و نه تحریم هستیم. اما به نظر می‌رسد که ایران خواهان مذاکره نمی‌باشد.

وی در مورد احتمال همراهی چین و روسیه با تحریم به خبرنگار این هفته نامه می‌گوید: هروقت جلسه‌ای در خصوص ایران تشکیل می‌شد همیشه کسانی مانند شما سؤال می‌کردند که آیا این بار شکاف در صف جامعه جهانی خواهد افتاد و آیا چین و روسیه موضعی دیگر اتخاذ خواهند کرد و یا نه. البته بین ما نقطه نظرات و منافع متفاوتی هست، اما تاکنون و در همه نشست‌ها، جامعه جهانی موضع واحدی اتخاذ کرد و امیدوارم که به همین منوال هم ادامه یابد.

سپس ادامه می‌دهد: اخیرا ما در لندن جلسه‌ای داشتیم و در آنجا هم همه پیش‌بینی کردند که روس‌ها و چینی‌ها حاضر به پذیرش و رفتن به شورای امنیت برای تدوین طرح قطعنامه‌ای نخواهند بود. اما چنین نشد و آنها این کار را کردند. و اکنون ما در نیویورک در حال تنظیم یک متن هستیم.

اشپیگل سپس به طعنه و استهزاء می‌گوید شاید این تدوین بسیار طول کشد. زیرا ائتلاف شورای امنیت را تا زمانی که تصمیمی در کار نباشد به سادگی می‌توان حفظ کرد. اما به محض ورود به مرحله تصمیم گیری روس‌ها و چینی‌ها آن را ترک خواهند کرد.

وزیر امورخارجه بریتانیا با کمی عصبیت و در نهایت می‌گوید: من سیاستمدار هستم. شما اشتباه می‌کنید. دلیل اینکه ما تاکنون موفق به تدوین قطعنامه‌ای نشدیم آن است که چنین طرحی دارای جزئیات تکنیکی فراوانی است. هیچ کس از ما انتظار نداشت که ظرف چند روز تدوین نهایی آن به پایان برسد.