ايسنا: در نشستی كه بعد از ظهر روزچهارشنبه در انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ايران با حضور مسوولان نشريه‌ی توقيف شده‌ی نامه برگزار شد، برخی از اعضای جامعه‌ی مطبوعاتی و مخاطبان نشريه نامه به بيان ديدگاه‌های خود درباره‌ی وضعيت مطبوعات و روند اخير نسبت به توقيف برخی نشريات پرداختند.

يك اراده‌ی سياسی عامل اصلی بسته شدن ماهنامه‌ی نامه است
صميمی مديرمسوول ماهنامه‌ی نامه طی سخنانی در اين نشست ابراز عقيده كرد: يك اراده‌ی سياسی عامل اصلی بسته شدن ماهنامه‌ی نامه است و هيچ دليل حقوقی و فنی در اين قضيه وجود ندارد. اگر هم خوشبين باشيم و بگوييم چاپ يك شعر از سيمين بهبهانی علت اين قضيه بوده است، بايد دادگاه تشكيل شود و ادله‌ی لازم از سير چاپ اين شعر ارايه گردد و آن زمان است كه روشن می‌شود اراده‌ی سياسی پشت اين قضيه بوده و يا دادگاه بی‌چون و چرا حكم هيات نظارت را تاييد می‌كند.
وی معتقد است: نشرياتی كه به حدی از تاثيرگذاری برسند از سوی حاكميت متوقف می‌شوند، در نبود احزاب، برخی، نشريات را احزاب اعلام نشده تلقی می‌كنند و چون هيچ انتقادی را برنمی‌تابند، نشرياتی را كه از حد اثرگذاری برخوردار هستند متوقف می‌كنند. هيچ خطايی را تحمل نمی‌كنند و برعكس مولا علی كه می‌فرمود من از خطا مبرا نيستم، اينان خود را مبرا از هر خطا می‌دانند و هيچ انتقادی را برنمی‌تابند.
وی با تاكيد بر صراحت خود و ساير مسوولان اين نشريه در بيان سخنانشان گفت: ما احتياج به توهين به هيچ شخصيتی را نداريم و تا كنون با صراحت انتقادات خود را محترمانه از همه‌ی افراد عنوان كرده‌ايم. ما از ابتدا صراحتا مطرح كرده‌ايم كه اپوزيسيون قانونی هستيم و لذا هيچ احتياجی نيست كه از صراحت دست برداشته و در قالب كنايه و اشاره حرفمان را بزنيم.
مديرمسوول ماهنامه‌ی توقيف شده‌ی نامه تاكيد كرد كه " ما هيچ ابايی از گفتمان صريح‌مان نداريم."
وی گفت: اگر از راه ميانه‌ای كه پيش گرفته‌ايم كوتاه آييم روزی می‌شود كه افكار جريانات ميانه را هم تحمل نخواهند كرد، اگر گام به گام عقب بنشينيم شورش وسيعی برعليه كليه‌ی نيروهای روشنفكر صورت خواهد گرفت. ما ارتباطمان را خارج از نشريه‌ی نامه با هم ادامه می‌دهيم و می‌پذيريم كه برای اين طاووس زيبای آزادی بايد هزينه داد و جور هندوستان را برای اين طاووس كشيد.
مديرمسوول ماهنامه‌ی توقيف شده‌ی نامه با تاكيد بر اين‌كه "احزاب سياسی به جای اين‌كه سرعت‌گير هم باشند و همواره به نقد يكديگر بپردازند، نوك پيكان خود را متوجه خطر اصلی كه تندروهای موجود كشور هستند نشانه بگيرند،" اضافه كرد: به جای انتقاد از هم بايد به شكل يكصدا و يك‌جهت، به سمت خطر اصلی كه تندروها هستند، پيش برويم.

مشكلات منشا سياسی دارند
در ادامه‌ی اين نشست ابراهيم يزدی با اشاره به روند توقيف مطبوعات "با اعتقاد به اين‌كه مشكل اصلی چنين اقداماتی سياسی است" خاطرنشان كرد: طی ١٠٠ سال گذشته همواره همه‌ی مشكلات منشا سياسی داشته و تا اين مشكل حل نشود، به مسايل ديگر هم نخواهيم رسيد.
وی با بيان اين‌كه " اگر بپذيريم ديپلماسی يادگرفتنی است، بايد ياد بگيريم كه چه‌طور با هم سلوك سياسی داشته باشيم" افزود: بعد از دوم خرداد ٧٦ مرز خودی و غيرخودی به وجود آمد اما كم‌كم همه به اين جمع‌بندی رسيدند كه اين خط‌های شيطانی واقعيت عينی ندارد و همه شهروندان اين كشور هستيم. لذا تنها راه اين است كه ياد بگيريم با هم چگونه سلوك سياسی مدنی داشته باشيم. يكی از دلايل اين خوش‌بينی، جريانی مثل نامه است كه موفق شد چنين سلوك سياسی مدنی را در ميان طيف وسيعی از دارندگان طيف‌های فكری مختلف فراهم كند.
اين فعال سياسی با اظهار تاسف از توقيف ماهنامه‌ی نامه افزود: معتقديم نبايد از اين نوع اتفاقات ناراحت شد؛ چراكه هزينه‌ی اين فعاليت‌ها همين است. اگر آزادی و دموكراسی برای ما ارزش دارد، بايد هزينه‌اش را هم بپردازيم. ما نمی‌توانيم بدون پرداخت هزينه به جايی برسيم.
يزدی گفت: اگر نامه موفق و موثر نبود، كاری به كارش نداشتند. لذا از يك منظر به گردانندگان نامه تبريك می‌گويم و تاكيد می‌كنم كه نااميد نباشيد.
وی در پايان سخنانش افزود: بايد ياد بگيريم شن كف آب باشيم تا هميشه باشيم و نقش خود را ايفا كنيم. مهم اين است كه هرگز نااميد و متوقف نشويم.
يك وكيل دادگستری گفت: از يكی دو ماه قبل از توقيف ماهنامه‌ی نامه، ته دلم اين نگرانی به وجود آمده بود كه حتما سراغ اين نشريه هم می‌آيند؛ چراكه فكر می‌كنم اگر يك نشريه مخاطبش را پيدا كند و ياد بگيرد كه چه كند و راه بيافتد، قطعا سراغش خواهند آمد.

ناصر زرافشان: دزد اول چراغ را خاموش می‌كند
ناصر زرافشان در ادامه‌ی نشستی كه در انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ايران با حضور مسوولان نشريه‌ی توقيف شده‌ی نامه برگزار شد، با بيان اين اعتقاد ‌كه - شرايط جديد قربانی می‌طلبد - خاطرنشان كرد: ما اين‌گونه مسايل را زياد ديده‌ايم و از سر گذرانده‌ايم و پای آن هم ايستاده‌ايم.
وی با اعتقاد به اين‌كه "جنبه‌ی حقوقی مساله در توقيف نامه اصلا اهميت ندارد" ابراز عقيده كرد: كسانی كه توجيه حقوقی برای توقيف نامه می‌تراشند، اشتباه می‌كنند؛ چراكه تكليف روشن است و جامعه بايد در اغمای فرهنگی به سر ببرد. دزد وقتی وارد يك خانه می‌شود در اولين كار چراغ را خاموش می‌كند و در جامعه‌ی ما مطبوعات بايد خاموش شوند.
اين وكيل دادگستری با تاكيد بر اين اعتقاد كه "‌توقيف نامه اقدامی سياسی بوده است" افزود: اين قضيه نشان می‌دهد نامه مخاطب خود را پيدا كرده است.
كرمانی دبير تحريريه ماهنامه نامه نيز در ادامه‌ی اين نشست به سير توقيف اين نشريه پرداخت و خاطرنشان كرد: ما هيچ نيازی به توهين به هيچ شخصيتی نداريم و حرف‌مان را همواره صراحتا زده‌ايم. لذا نيازی نداشتيم كه لابه‌لای مطالب بخواهيم توهينی بگنجانيم؛ چرا كه روال نامه به هيچ عنوان تخريب و توهين نيست و اگر بخواهيم به طور شفاف نقد می‌كنيم.
وی با بيان اين‌كه هر دولت ناكارآمدی در هر جای جهان مجبور می‌شود فضا را ببندد، افزود: در حكمرانی خوب نياز به بستن فضا نيست بلكه به مشاركت همه نياز است تا جامعه پيش رود.

رييس‌دانا: آن‌چه ما در نامه می‌گوييم حق شهروندی‌مان است
در ادامه‌ی اين جلسه، فريبرز رييس‌دانا راهنمای سرويس اقتصاد سياسی نشريه‌ی نامه گفت: مجله‌ی نامه فضای خوبی را ايجاد كرده بود برای اين‌كه شرايط اقتصادی كشور نقد و تحليل شود. من امروز برای چندمين بار به اين نتيجه رسيدم آن‌چه در عرصه‌ی اقتصاد كشور پيش می‌آيد اشتباه عادی نيست و البته ناشی از سلايق و رويكردهای ايدئولوژيك نيز نمی‌باشد بلكه در گرو منافع اقتصادی طبقاتی است.
وی گفت: آن‌چه ما در نامه می‌گوييم حق شهروندی‌مان است و اگر هم انتقادی می‌كنيم پاسخش با قانون است، نه اين‌كه هيات نظارت بدون هيچ حكم دادگاهی مجله را ببندد. ما مجله و روزنامه‌ی ديگری را برای گفتن دردهای حقيقی جامعه می‌خواهيم؛ چرا كه بدون گفتن اين دردها و طرح اين‌گونه مسايل، وطن در آينده رنگ خوشبختی را نمی‌بيند.

سحرخيز: وقتی يك روزنامه اثرگذار شد، خطرناك و محكوم به فناست.
هم‌چنين عيسی سحرخيز عضو شورای مركزی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات نيز در اين نشست به ايراد سخنرانی پرداخت و گفت: وقتی يك روزنامه اثرگذار شد، از ديد اقتدارگرايان، خطرناك و محكوم به فناست.
وی با اعتقاد به اين‌كه تا زمانی كه تكليف اين‌گونه برخوردها با فضای رسانه‌ای روشن نشده نبايد به صحنه‌ی عادی فعاليت مطبوعاتی برگرديم، افزود: ضرورت دارد كه رسانه‌ها روش و منش خود را عوض كرده و البته در برخورد با مخاطبان روش‌شان را تغيير دهند تا اقتدارگرايان در ميدانی ناشناخته خلع سلاح شوند؛ چراكه در اين ميدان دست ما را خوانده‌اند.
سحرخيز با اشاره به تبعات برخوردهايی با تفكری كه ان را اقتدارگرايانه ناميد در فضای سياسی جامعه با آزادی‌های مطبوعاتی عنوان كرد: تا زمانی كه چنين تفكری حق هر كاری را به خود می‌دهد مشكلی حل نخواهد شد.
هم‌چنين بهاءالدين ادب نماينده‌ی سابق مجلس شورای اسلامی در اين جلسه، اظهار داشت: يكی از محمل‌ها، ستون‌ها و بسترهای عملكرد در راه تحقق انسجام و وحدت ايرانيان ماهنامه‌ی نامه بود.

بر اساس اين گزارش، در ادامه‌ی اين جلسه، سيدعلی صالحی به عنوان راهنمای عالی و مشاور سرويس فرهنگ و ادب نشريه‌ی نامه، حسين اكبری دبير سرويس كارگری اين نشريه و هم‌چنين محمد ميلانی يكی از اعضای سرويس انديشه ماهنامه و داوری دبير سرويس فرهنگيان نيز به بيان ديدگاه‌های خود پرداختند.