ايّام شماييد! ...

پيرايه يغمايی

برای کيوان که به نقل از مقالات شمس نوشت:
ايّام از شما مبارک باد!
ايّام می آيند تا با شما مبارک شوند
ايّام شماييد ...

نوروز بمانيد که ايّام شماييد!
آغاز شماييد و سرانجام شماييد!

آن صبح نخستين بهاری که ز شادی
می‌آورد از چلچله پيغام ، شماييد!

آن دشت طراوت زده آن جنگل هشيار
آن گنبد گردننده‌ی آرام شماييد!

خورشيد گر از بام فلک عشق فشاند ،
خورشيد شما ، عشق شما ، بام شماييد!

نوروز کهنسال کجا غير شما بود؟
اسطوره‌ی جمشيد و جم و جام شماييد!

عشق از نفس گرم شما تازه کند جان
افسانه‌ی بهرام و گل اندام شماييد!

هم آينه‌ی مهر و هم آتشکده‌ی عشق ،
هم صاعقه‌ی خشم ِ بهنگام شماييد!

امروز اگر می‌چمد ابليس ، غمی نيست
در فنّ کمين حوصله‌ی دام شماييد!

گيرم که سحر رفته و شب دور و دراز است ،
در کوچه‌ی خاموش زمان ، گام شماييد!

ايّام ز ديدار شمايند مبارک
نوروز بمانيد که ايّام شماييد!