iran-emrooz.net | Thu, 01.06.2006, 10:26
تله تخت(١)
سام واثقی
در این حماسه اگر هزاره‌ها
شرر می‌زنند بر چکامه‌های ما...
به سودای درد رکسانه‌ها(٢)
شرمسارم
بر آرمگه دلیران پارس، کو
رستند خاموش ز افسانه‌های ما...
در آغوش دخت گریان داریوش (٣)
نگاه سکندر شکسته، هنوز
سکوت پگاه وُ شب دشت مرغاب را
مدهوش
مدهوش زیباترین ترانه های ما...
در چهار باغ گویند
پیک پُسَیدُن(٤) ز سیوند
به پارسا کده زده ره که سیلاب بادا،
نابود
بازمانده ستون ویرانه‌های ما!
من از مهر زروان وُ مرزداران پارس
به مرز گذرناپذیر زمان
دیر پاییست گذر کرده ام
جاودان است شکوه یادمانه‌های ما...
باز آن خواهد بود...
کز این آب سهمگین جهل
که بارها حاکمان بر من گشوده‌اند،
نخواهد گذشت
قطره ای بر سرشت گنجینه های ما...
----------
(١) تله تخت بناییست بر تپه ای در دشت پاسارگاد. برخي معتقدند تله تخت، زنداني بر جاي مانده از دوره هخامنشي است و برخي ديگر اين بناي عظيم را متعلق به مقبره يكي از نزديكان كوروش، احتمالا مادر او مي‌دانند.
(٢) رکسانه دختر كوهورتانوس والی بلخ و همسر اسکندر مقدونی.
(٣) استاتیرا دختر داریوش سوم هخامنشی و همسر اسکندر مقدونی.
(٤) Poseidon
سام واثقی، دوشنبه ۸ خرداد ۱۳۸۵