فروردین یشت

سام واثقی

شادباد ١٣٨٥

زمستان...
می‌رود!
 
بدرود...
               کوچه به کوچه،
               بام ز بام وُ
               در به در
تا بشکند...
               جادوی آن
               سرما و غم -  بارِِ دگر
در پنجه‌ی جادوگری
یا دیو یخ
               در سلطه‌‌ی اهریمنی
                                       افسانه
                                                 گر
                                                   افسانه گر...
ایران من!
                بیدار شو!
ایران من!
               بیدار شو ـ
از خواب " بهمن"،
سر برآر
               از نو بیارا جان وُ تن
جان جوانان وطن
پر شور باد و شاد مان
در بزم غوغای بهار
ایرانیان!
ایرانیان!
همخوان بخوانید بر جهان:
"بدرود برافسردگی
بدرود بر بيهودگی
آزاد باد کردارمان...
                                گفتارمان...
                                                     پندارمان...
آباد باد ایرانمان
امروز و هر روز دگر
هر روزمان نوروز مان!"