وحشت برآستانه‌ی درگاه،
تلخ ایستاده است
مردم هراسناک
در کنج خانه‌ها به نیایش نشسته‌اند.
*
رویای آفتابیِ آب اما
در خوابهای آبی پل نعره می‌کشد
پل، اژدهای تشته‌ی غمگینی است
بر روی رودخانه‌ی حسرت
و زنده رود
چشم انتظار سیل خروشانی است!
*
سوداگران جهل و خشونت،
در شهر
با تیغ و تازیانه و تیزاب،
پاس ایستاده‌اند
تندیس‌های کوچک و خاموش
بی‌دست و پا و حافظه
در چارباغ سرگردانند
*
از بام خانه‌ها
دود کبود آه بلند است
سلطان حسین اشرف افغان را
در حجره‌های نقش جهان بار می‌دهد
بیست و چهارم اکتبر۲۰۱۴
دوم مهر ۱۳۹۳