iran-emrooz.net | Sat, 29.03.2014, 8:34
بگذار تا بخندم!
خندمویه‌ای ازعطا گیلانی
بگذار تا بخندم
وقتی که کار از گریه می‌گذرد
چاره دیگری،
راه دیگری
جز خنده نمی‌ماند!
بگذار تا بخندم به ریش خود
در آینه ریش تو
بگذار تا بخندیم به ریش هم
اینک که ریش تو و سبیل من در هم گره خورده‌اند
بگذار تا به ریش هم بخندیم
و کمی هم
به ریش آن که تفنگش را به سوی سینه ما نشانه می‌رود!
آهای نصرالله از من جلو نزن!
جای تو در صف تیرباران پشت سر من است!
آهای فریدون،
آهای سیامک!
آقا را بپا...
هم نماز خواند، هم به گه خوری افتاد
الان هم کنار تو در صف نشسته است!
آهای اخی!
- من هم از اخوانم
جای من در صف اعدام کجاست؟
نام من در لیست بود، جایی در آن میانه!
آهای تاواریش!
پوتین‌ات را از روی پوزه‌ام بردار
این پوزه نیست، دهان است
وآنکه می‌شکند، در زیر پای تو در خیابان‌های کریمه
سنگ ریزه نیست، دندان است!
آهای رفیق
پوتین ات را از روی سینه‌ام بردار
این که می‌شکند استخوان نیست،
دل است که بی‌صدا می‌شکند!
آهای برادر
من هم اخوانی‌ام
نامم حسن، تقی، داریوش، آلکس (چه فرقی می‌کند!)
همانکه در میانه لیست پونصد و سی و پنج نفری
در زیر سبابه قاضی مانده بود
آهای همسایه
هول نده،
پایم را لگد نکن، نوبت تو هم می‌رسد!
آهای مستر
عکسی هم از من بگیر
برای یادگاری غربا از ابوغریب
آهای حاج آقا
من از کدام در بروم؟
بخدا! هم نماز می‌خوانم
هم گه می‌خورم!
جایم در کجای جهنم شماست؟
آهای حاج آقا!
آهای مستر!
آهای اخی!
آهای رفیق!
آهای تاواریش!
بگذار تا بخندیم تا فرصتی هست
به ریش هم
که دیگر جایی برای گریه نماندست!
کلن
۲۸ مارس ۲۰۱۴