آسمان گویا دگر باید به ما یاری کند
بس که نامردی به ایران مردم آزاری کند.
شهریار شاعران کو تا که از مرغِ سحر
همدلی را، خواهشِ نالیدن و زاری کند؟
از دماوندش بخواهد شعله‌ای آتش‌فشان
تا دمِ ضحّاکیان افسانۀ خواری کند؛
یا به ماه آسمان گوید ز دل بگرفتگی
در غم ایران زمین از دیده خون جاری کند.
کاوه‌ای آیا بود یکباره برخیزد ز جای
دادخواهانی چو خود را هم علمداری کند؟
سلطۀ عمّامه پیچان، ای خدا، گو تا به کی
در عبای طاعت‌ات، تمرین عیّاری کند؟
در حدیثی کز دل سنگ آه ها برخاسته
آسمان سنگی مگر یک معجزِ کاری کند.
دوشنبه، هیجدهم فوریۀ ٢٠١٣