iran-emrooz.net | Sun, 20.06.2010, 20:40
اندوه من...
برزین آذرمهر
اندوه من
انبوه، انبوه
به سینه درم
نهفته چو کوه
به هق هق ِ شب گرفته‌ی ابر،
به بغض ِ بهاره می‌بَرَدم...
به طوطیکان
چو می‌نگرم
که بی‌خبر از مخافت ره
به گرد ِ کلاغ ِ جامه سیه
فریفته و واله
حلقه زده،
به هوای ِ آن که هدهدشان
رسیده و
چارگر آمده!
اندوه من
انبوه، انبوه
به سینه درم
نشسته چو کوه
به ترکش پاره پاره ابر،
به رعد بهاره می‌بردم!
برزین آذرمهر