بگو چگونه بنويسم

سيمين بهبهانی

بگو چگونه بنويسم که چوب دارها روزی

فشرده پای آزادی به فرق هر چمن بودند

نسيم در درختستان به شاخه ها چو می پيوست

پيام هاش دست افشان به سوی مرد و زن بودند

کنون سری به هر داری شکسته گردنی دارد

که روز و روزگارانی يلان تهمتن بودند

چه پای در هوا مانده چه لال و بی صدا مانده

معطل اند اين سرها که دفتری سخن بودند

مگر ببارد از ابری بر اين جنازه ها اشکی

که مادران جدا مانده ز پاره های تن بودند

ز داوران بی ايمان چه جای شکوه ام کاينان

نه خصم ظلم و ظلمت ها که خصم ذوالمنن بودند