نسیم

م – الف - پرواز

پنجره را تا نیمه باز کن- مادر

بگذار بوی بنفشه را 

نسیم به خانه بیاورد

آه که من عاشق بهارم

                    و دلتنگِ 

بوی بابونه های وحشی سفید.


***                  

پنجره را باز کن

تا تمامی تنهاییم پَر بکشد

در آسمان دماوند

که رنگ و بوی بهار دارد

وقتی که بال های نرم باد

پنجه بر مو های سپید تو می کشد

من آرام می شوم چون کودکیم

                              در آغوش گرم تو.
 

***      

 

تقویم عمر من در هر بهار ورق می خورد

ببین مرا که هنوز زنده ام

چون سرو سرفرازم

وقتی که این همه چشم بیدار

                   مرا فریاد می زنند.

 

***     

 

مادر مرا به میهمانی تولدم دعوت کن

وقتی بهار آمد و سبز شد

                      چهره وطن

 

من با دسته ای بابونه سفید می آیم

پنجره را باز کن

تا نوازش کنم موهای سفید ترا

من نسیم و همراه  بهار 

             با بوی شقایق ها می آیم.