مام وطن

باقرپرهام

الا ای به تن خسته مام وطن                  به غم باز بنشسته مام وطن 
به سنگ جفای ستم پیشگان                 پر و بال بشکسته مام وطن 
به تن گرچه بسیار دورم ولی                  به جان با تو پیوسته مام وطن
هزار آفرینت که پرورده ای                      چنین نسل برجسته مام وطن
یلانی چو اسفندیار دلیر                        که زنجیر بگسسته مام وطن
که بسته ست پیمان آزادگی                  که از پای ننشسته مام وطن
بنازم به نسلی که سهراب وار               کمر بر میان بسته مام وطن
تو آنی که کاخ ستم بشکنی                 نمانی چو دلخسته مام وطن
به دل هر چه داری به فریاد گو               خروشان،نه آهسته مام وطن
خداوند ایران نگهدار تو                         جهانیت همبسته مام وطن
خوشا روزگاری که بینم تو را                 ز دام بلا جسته مام وطن
به تابندگی در جهان سر فراز                به پاینگی رسته مام وطن.