تصنیف

تصنیف( ماهور، نصیرخانی)

تازه گلی به باغ من        لاله‌ی چون چراغ  من
تازه کند به بوی خود        دل زمن و دماغ من(٢)
 
ای همه ماه و سال من      ای شده‌ی محال من
درهمه سر به سرتوئی     خواب من و خیال من (٢)
 
در همه‌ی وجود من        بود من و نمود من
مهر چون تونوگلی         تارمن است و پود من(٢)
 
ای همه آرزوی من        تازه‌ترین نکوی من
جلوه‌ی روی شاد تو        رنگ منست و بوی من(٢)
 
یاد همه‌ی شبان من        در دل و در زبان  من
تازه گلی قلمروش          جان من و جهان من(٢)
 
ای همه کار و بار من       روزم و روزگار من
می‌بری از خودم مرا       باغ من و بهار من(٢)